Pasgeboren eendjes, lentebloesem tussen de herfstbladeren, hommels die wat onwennig tussen de takken zoemen. Aan de vooravond van een nieuwe kerst blijkt eens en te meer dat de natuur behoorlijk van slag is. Dat dit z'n weerslag heeft op de mensheid leidt geen twijfel. We hebben het de afgelopen weken kunnen zien aan de mallotige, zeg maar ronduit meelijwekkende verrichtingen van de kopstukken uit de politiek.

De burgers laten zich eveneens niet onbetuigd, gelet op het enorme opkomstpercentage van 80 procent voor de parlementaire verkiezingen. Weliswaar gelijk aan de verkiezingen in 2003, maar beduidend meer dan bijvoorbeeld in 1998 (73%). Dát we ons zo massaal om de tuin laten leiden, zal te maken hebben met onze liefde voor tv-programma's als Idols en van meer recente datum, zo heb ik me laten vertellen, X-Factor.

Desondanks heeft opnieuw maar liefst 20 procent van de kiesgerechtigden besloten niet mee te doen aan deze poppenkast. En dat is nog altijd een bescheiden 2 miljoen burgers, waarvan een fractie blanco heeft gestemd. Wij danken u voor uw inzet! (applaus) Gek genoeg wordt aan deze enorme groep mensen totaal geen aandacht besteed, alsof wij niet-stemmers niet bestaan. Of erger, niet voor vol aan worden gezien. De wereld op zijn kop, want is het niet de massa die kuddegedrag vertoont door als een stelletje losers er kennelijk in te geloven dat stemmen ertoe doet, dat we zelf ook maar iets in te brengen hebben?

Ook Jan 'linkse Pim' Marijnissen kan zijn geluk niet op. Dat heeft hij voornamelijk te danken aan zijn solide uitstraling, waarbij demagogie als voornaamste stokpaardje wordt gehanteerd. Zelden zoveel politieke cliché's de revue zien passeren uit 's mans mond als de afgelopen maand. Aangezien de media zich vooral bezighielden met de wedrace tussen Balkenende en Bos, kwam Marijnissen er eenvoudig mee weg.

De weerzin in de samenleving voor de 'allochtonenpartij' PvdA, waarvan de voorman zich de afgelopen twee jaar op basis van de peilingen uiterst voorbarig (lees: arrogant) als nieuwe premier had gemanifesteerd, bezorgde de SP eveneens wat extra zetels. Nu maar hopen dat de partij niet naast z'n schoenen gaat lopen en dezelfde heilloze weg inslaat als hun voorganger PvdA. Uitgaande van de solide partijstructuur, met een sterke basis in de wijken, zal het zo'n vaart niet lopen. Wie weet, zien we ze terug in een of ander kabinet.

Van een linkse meerderheid is niets uitgekomen. Sterker nog, naast de afgang van de PvdA heeft ook GroenLinks verloren, al is het slechts een zetel. Maar toch, daar waar de SP woensdagavond als een komeet de Melkweg uitschoot, likte de partij van Halsema de wonden. Een gure herfst. Maar wat wil je met een lijsttrekker die herhaaldelijk aantoont weinig tot niets op te hebben met het milieu. ("Waarom de huismus uitsterft? Eehhh, door de milieuvervuiling denk ik"). GL zou een voorbeeld kunnen nemen aan de SP, door als de wiedeweerga weer een actiepartij voor het milieu te worden, in plaats van een neoliberale zeurpartij.

Tot slot heuglijk nieuws, want Bas van der Vlies heeft zijn twee zetels weten te handhaven. Je hoeft het beslist niet met de SGP eens te zijn, om in te zien dat Van der Vlies het toonbeeld is van een politicus pur sang. Een rots in de branding, deze nestor van de politiek. Zodra Van der Vlies weloverwogen het woord neemt, wordt het muisstil in de zaal. Hij is voor mij de enige reden dat ik zo af en toe nog eens de moeite neem om een uitzending van Den Haag Vandaag te aanschouwen. Maak de man Kamervoorzitter, een betere showmaster is er niet.

Alex van Veen