-------------------------------------

Ingezonden brief in Het Parool van
zaterdag 9 september 2006:

-------------------------------------

Media voeden War on Terror

De massamedia papegaaien vrijwel letterlijk de autoriteiten na, die in oorlog zijn met het terrorisme. De feiten worden zelden of nooit gecheckt. De bevindingen van waarheidszoekers daarentegen, door de pers complotdenkers genoemd, worden naar de prullenbak verwezen. Als gevolg van deze houding kan oorlog gedijen.

Binnen enkele uren na de aanslagen van 9/11 in de VS wisten de autoriteiten ons te melden dat het hier om een daad van terrorisme ging, met Bin Laden als meesterbrein. Voor de Amerikaanse regering, in het bijzonder de militaire- en olie-industrie, kwamen de aanslagen als een geschenk uit de hemel.

Na de ineenstorting van het Oostblok was het bergafwaarts gegaan met de Amerikaanse wereldhegemonie en de binnenlandse economie. De War on Terror - oorlog met Afghanistan, Irak en welk een verdere ellende ons en het Midden-Oosten boven het hoofd hangt - was hiermee geboren.

Het maakt de kans aannemelijk dat de Amerikaanse autoriteiten een belangrijke inbreng hebben gehad in de aanslagen van 9/11. Op welke wijze is een tweede, maar ik sluit niet uit dat men in de hoogste kringen vooraf op de hoogte was van de aanslagen, of erger, dat militaire- en veiligheidsdiensten er actief aan deel hebben genomen. Er zijn in de loop der tijd teveel aanwijzingen naar voren gekomen die in deze richting wijzen.

Talloze zogenoemde complottheorieën rond 9/11 wijzen in de richting van een verwevenheid tussen een boven- en onderwereld. Ze worden echter door de professionele journalistiek naar de prullenbak verwezen. De journalist dient zich aan de feiten te houden, zo vindt men. Ze doelen op de feiten waarmee de gezagsdragers schermen.

Feiten zoals de keiharde bewijzen die Amerika had voor de aanwezigheid van kernwapens in Irak, hetgeen de legitimatie vormde voor de oorlog. Foutje, bedankt! Journalisten die bij ernstige calamiteiten uitgaan van de door de autoriteiten gepresenteerde feiten en bewijzen en deze vervolgens als 'waarheid' verkondigen, met alle gruwelijke gevolgen van dien, voeren hun taak niet naar behoren uit.

In het tv-programma TweeVandaag maakte hoofdredacteur Pieter Broertjens van de Volkskrant korte metten met lieden die op eigen houtje op zoek gaan naar de waarheid van 9/11. Volgens Broertjens baseren 'complotdenkers' zich op een ideologie, die voor hem "bij voorbaat al verdacht" zijn. Nader onderzoek naar de aanslagen acht hij niet zinvol. De houding van Broertjens in deze is helaas exemplarisch voor het journaille.

Je hoort mij niet zeggen dat burgers die op zoek gaan naar een andere waarheid dan die ons wordt voorgespiegeld, per definitie beter werk produceren dan de doorsnee journalist. Integendeel, het meeste dat wordt geproduceerd is rotzooi en hangt qua bewijsvoering als los zand aan elkaar. Het ontbreekt de doorsnee waarheidszoeker simpelweg aan expertise en middelen, zoals geld, tijd, directe toegang tot de plek des onheils, etc.

Maar het moet de pers toch op zijn minst aan het denken zetten dat wereldwijd een groeiende groep mensen de feiten die door de 'autoriteiten en hun media' worden gepresenteerd in sterke mate wantrouwen, en op zoek gaan naar hun eigen waarheid. Bij de mondige burger groeit het besef dat gezagsdragers bewust de feiten verdraaien om hun eigen positie te kunnen handhaven en om economische belangen te verstevigen.

Diezelfde burger ervaart dat de media als spreekbuis fungeren voor de autoriteiten in het kader van de War on Terror, en haken af. Daar zou de pers zich wat van aan moeten trekken, om te beginnen door de officiële nationale en internationale briefings in het kader van terrorisme kritischer tegen het licht te houden. Denk aan het atoomprogramma van Iran, het volgende doel van de oorlogszuchtige VS. Het is niet de 'complotdenker' maar de gezagsgetrouwe journalist waar ik het benauwd van krijg.

Alex van Veen

Dit is een samenvatting van het artikel
'Hun waarheid is de onze niet', gepubliceerd op de website www.ravagedigitaal.org

---------------------------------------------------------

Reactie van een Parool-redacteur in de rubriek Persweeën:

---------------------------------------------------------

PERSWEEËN

Aan de leiband van de hoge heren?

Waarover discussieert de redactie van Het Parool?

Waar winden de lezers zich over op? Vandaag: zijn we kritisch genoeg?

PAUL ARNOLDUSSEN

OP DE brievenpagina van deze krant is een bijdrage te lezen van Alex van Veen, verbonden aan het blad Ravage. De kern van zijn stuk: de massamedia dansen te veel naar het pijpen van de machthebbers, ze volgen de overheden te weinig kritisch en gaan zelf te weinig op onderzoek uit.

De aanleiding van zijn verhaal is de wijze waarop (niet of onvoldoende) wordt gerapporteerd over de alternatieve theorieën rond de elfde september (rode draad daarvan: de Amerikaanse overheid is op een of andere manier zelf betrokken bij de aanslagen).

Nu bedienen we bij Het Parool maar een klein massaatje, desondanks is de vraag terecht hoe deze krant met dergelijke zaken omgaat. Natuurlijk, de overheid dient gewantrouwd te worden, en de journalistiek heeft de plicht de feiten nader te onderzoeken. En hoe ingrijpender een zaak is, des te urgenter is die plicht.

Houdt dat in dat deze krant verslaggevers naar de VS moet sturen om de feiten rond 9/11 boven water te halen? Dat gaat wat ver: de kans dat wij iets boven tafel krijgen dat Amerikaanse onderzoekers en journalisten ontgaat, lijkt me niet zo erg groot.

Van Veen denkt daar anders over. In een uitgebreide versie van zijn verhaal, te vinden op www.ravagedigitaal.org, geeft hij als voorbeeld Peter R. de Vries, die samen met Wim Dankbaar in Amerika iemand heeft gesproken die zegt de echte moordenaar van Kennedy te zijn geweest. Van Veen zal het wel tekenend vinden voor de luiheid en meegaandheid van de doorsnee-journalist, maar op mij maakt zo'n 'onthulling' een enigszins potsierlijke indruk. Bibliotheken zijn volgeschreven over de moord op Kennedy, en Peter R. de Vries, die ik overigens respecteer in zijn vakgebied, vliegt naar de VS en lost het raadsel op. Het is niet uitgesloten - Dankbaar houdt zich al jaren met de zaak bezig - maar overtuigend is het niet.

We gaan dus niet naar Amerika voor de waarheid over 9/11. Wat wel van de krant geëist kan worden, is adequate informatie over de vele alternatieve theorieën die daar de ronde doen. Die informatie hebben we gegeven, en maandag komen we daar met een uitgebreid verhaal van Addie Schulte nog eens op terug. Daarbij komt uiteraard ook de geloofwaardigheid van die theorieën aan de orde.

Maar duidelijk is: al die constateringen komen niet voort uit eigen waarneming. Nu geldt dat voor een heleboel berichtgeving in de krant, maar het kan geen kwaad dat regelmatig te stipuleren. Het Parool is primair een Amsterdamse krant. Eigen onderzoek naar nieuws op wereldniveau is niet echt van ons te verwachten, op Amsterdams niveau ligt dat natuurlijk anders. De vraag is: wantrouwen wij de Amsterdamse overheid voldoende, toetsen wij de door de overheid gepresenteerde feiten, gaan we achter de zaken aan die de overheid verzwijgt?

Voor de duidelijkheid: de intentie is er en er zijn bestuurders vertrokken na berichtgeving van onze krant. Maar het blijft altijd knagen: is het genoeg? Probleem is vooral dat je wel iets van een vermoeden moet hebben van een misstand, van een leugen, van een verzwegen zaak. Er moet rook zijn voor je naar vuur gaat zoeken. Dat is geen principe, maar efficiëntie. Je zet geen team van verslaggevers op een gemeentelijke dienst met de opdracht naar rook te speuren. Maar het is ook: de rook herkennen. En het hebben van voldoende contacten die je op die rook willen wijzen.

Duidelijk is: het kan altijd meer en beter. En het is goed dat er kritische geesten zijn zoals Alex van Veen, die ons geregeld voor de voeten werpen dat we aan de leiband van de hoge heren lopen. Zelfs als ze geen gelijk hebben.

Pagina 27: Media voeden de War on terror

- - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - -

Naar boven

Zwarte Kat

hghg