Het 'succes' van het kapitalisme

Misschien is het in Nederland een beetje een ver-van-mijn-bed-show, maar in België is het alledaagse realiteit. We hebben het over het toenemend zinloos geweld, het toenemend racisme en de toenemende haat voor de medemens. Dit is het verhaal van 'het succes' van het kapitalistische systeem.

Velen beweren dat het kapitalistische systeem gezorgd heeft voor een gigantische expansie en dat we geen honger moesten leiden na WO II. Ze hebben gelijk. Maar ze vergeten er bij te vertellen dat door het kapitalisme de armen verarmen en de rijken zich schandaleus verrijken op de kap van de armen.

En dan komen we bij het ergste van de zaak, de verharding van onze samenleving. De moord op Joe Van Holsbeeck in Brussel (voor een mp3-speler, hoogstwaarschijnlijk tot in Nederland doorgedrongen) was enkel het begin van een aantal zinloze moorden. (wanneer is een moord eigenlijk niet zinloos?)

Een aantal weken geleden werden er in Antwerpen lukraak drie moorden gepleegd, puur op de huidskleur afgaande. Eén van de slachtoffer was het blanke tweejarige meisje Luna. Doodgeschoten omdat ze te veel huilde om één van de slachtoffers. Een moord die iedereen had kunnen overkomen, aldus de vele politiekers.

Onmiddellijk werd een beschuldigde vinger omhooggestoken richting de extreem-rechtse partij Vlaams Belang. Toch moeten deze politici hun visie herzien, want dit is allemaal te danken aan de hebberige kapitalistische maatschappij die met slogans zoals time is money en deze moet je hebben het materialistische en het onverschillige enkel aanwakkert.

Ik denk dat het tijd wordt dat we ons allemaal eens rustig terugtrekken en in ons binnenste de balans voor onszelf opmaken. Niemand is perfect, maar het hoeft geen excuus te zijn voor zulke waanzinnige daden. Als je jezelf opjaagt in de file om op tijd op je werk te zijn, is het toch al erg gesteld. Carpe Diem mensen, het zijn misschien de laatste seconden van je leven.

Laten we samen werken aan een wereld waar er oog is voor onze medemens, waar we werken om te leven en niet leven om te werken. Laten we ons bewust zijn van de luxe die we hebben, luxe die men in ontwikkelingslanden niet heeft. Luxe zoals het WK-voetbal, luxe zoals digitale televisie, luxe zoals een huis boven ons hoofd en luxe in die zin dat er nog mensen om ons geven.

Henk Deweerdt

- - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - -

Naar boven

Zwarte Kat

hghg