Lonen topmanagers omlaag!

In België is de laatste tijd een fel debat ontstaan omtrent de lonen van de Belgische topmanagers. Dit kwam tot stand nadat de ministers Johan Vande Lanotte en Freya Vanden Bossche hun gal over de torenhoge lonen spuwden. Dat deden ze nadat de lonen van sommige topmanagers publiek bekend werden gemaakt.

Door  Henk Deweerdt

Onmiddellijk kwamen uit vele hoeken en gaten reacties van deze topmanagers. Zij vinden het namelijk schandalig dat de regering het ook maar durfde aan te komen met dit voorstel. Volgens hen zal het namelijk een verwaarloosbare impact hebben op de economie. In een interview met Humo verklaarde Johny Thijs (gedelegeerd bestuurder van postbezorgingsbedrijf De Post) dat mocht zijn loon verdeeld worden over alle werknemers van de Post, de werknemers slechts 20 euro per jaar meer zouden verdienen.

Verder verdedigden de topmanagers zich vooral door middel van hun functie. Argumenten zoals competitiviteit en dat men de rol van een goed management niet mag onderschatten, komen wel voor in alle debatten. Ten slotte konden deze mensen geen beter argument bedenken dan dat dit maar een normale vergoeding is voor mensen met zo’n belangrijke functie die zo stressbestendig is.

Laten we nu eens de tegenpartij aan het woord laten. Volgens de socialisten, en dan heb ik het voornamelijk over mijnheer Vande Lanotte, is het onaanvaardbaar dat de werknemers loonmatiging wordt opgedrongen terwijl de topmanagers erin slagen zichzelf te verrijken. En gelijk hebben ze, want zou u het graag hebben dat u dit overkomt? Ik denk het niet.

Ten tweede blijkt uit een recent onderzoek van Towers Perrin dat de gemiddelde Belgische topmanager maar liefst 35 keer meer verdient dan een gemiddelde arbeider, terwijl sommige arbeiders zelfs harder werken en meer stress te verduren krijgen dan een doorsnee manager.

Ik krijg hierdoor plots een ander idee over rechtvaardigheid. Ten slotte hoeft men niet te klagen bij de topmanagers. Ze hebben wel gelijk dat ze belangrijke beslissingen moeten nemen en dat ze moeten beslissen over ontslag van hun personeel, maar zij hoeven niet hele dagen te sjouwen met loodzware stenen zoals sommige bouwvakkers moeten doen. Worden deze bouwvakkers een loon uitgekeerd van 200.000 euro? Ik dacht het niet en dat terwijl topmanagers tot hun tachtigste achter hun bureau kunnen blijven zitten als ze dat willen en een arbeider rond zijn veertigste meestal noodgedwongen ander en rustiger werk moet zoeken.

Ik denk dat het nu wel duidelijk is. Topmanagers proberen zich nog wel te verweren door te zeggen hoe onmisbaar ze zijn, maar een topmanager is niets zonder zijn personeel. En goed personeel is óók moeilijk te vinden in deze harde tijden. Topmanagers zijn en blijven werknemers voor het bedrijf van de aandeelhouders en zo zouden ze dan ook behandeld moeten worden.

- - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - -

Naar boven

Zwarte Kat

hghg