Ravage Digitaal 27 juni 2006 Print deze pagina

Eerdere columns van
Ilja Faun:

07-11-09
Een Nestbevuiler spreekt
22-10-09
Het nieuwe kraken
17-09-09
Kraakverbod
02-09-09
Codex, so what…
10-07-09
2012
26-06-09
Geweten
08-05-09
De waarheid is geen grabbelton!
24-04-09
Eat raw and perish!
10-04-09
CO², doe je mee?
28-03-09
Pax Americana
12-03-09
De nieuwe oorlog
27-02-09
De Superduurzame man
16-02-09
Tot over twee weken…
02-03-08 Laatste column
27-11-07 Rehabiliteer agressie
04-10-07 Onderzoeken
01/09/07 Pijnlijk getroffen!
08-08-07 Gewoon mijzelf
08-07-07 Anti-Autoritair
26-05-07 Ik blies het WTC op!
18-05-07 Links discrimineert!
19-03-07 Het ongelijk en nut van Geert Wilders
08-02-07 Faun met pensioen
20-12-06 Schreeuw om Aandacht
30-11-06 Zwarte Vlinder
24-10-06 Politiek agnosticus
02-08-06 Primitivist om te overleven?
27-06-06 Intifada
26-05-06 All Apologies?
17-05-06 A stands for Anarchy
10-05-06 Commercie sucks
24-03-06 Provoceren door dupliceren (deel 1)
09-03-06 Send
16-12-05
Steen des aanstoots

04-11-5 Taal vervuiling rulezz!
14 oktober 2005
23 september 2005
02 september 2005

 

 



Intifada

Vadergeluk; vandaag speelden mijn kinderen (twee en vier jaar oud) intifada. Zonder gekheid. Zestien kogels in één babypop. Was dat met scherp of plastic? Rubber, oh. Maar die gaan het lichaam niet binnen hoor, die slaan hooguit een stuk weg. Dat soort discussies. We hebben geen televisie, maar ze lenen mijn boeken wel eens. Nee, nijntje heb ik niet. Ik houd niet zo van fictie.

Of ze zo niet te snel volwassen worden? Weet ik niet, maar nooit volwassen worden, is dat normaal? En dat is nu de norm. Zolang ze nog gewoon spelen en niet met alle conserven en mijn gasmasker in de kruipruimte gaan bivakkeren, is er nog weinig verloren.

Ik heb zelf een jeugd gehad waarin om elke hoek gevaar schuilde, althans dat dacht mijn moeder. Tegenwoordig zijn daar pilletjes voor, maar dat is voor mij te laat. En ondanks alles ben ik naar mijn eigen mening volstrekt normaal geworden. Een lichte hang naar verzet en underdogposities misschien, maar daar valt mee te leven.

Het raadsel van de menselijke ontwikkeling is nog verre van opgelost. Maar ik vermoed dat het isoleren van kinderen van de rauwe werkelijkheid een misstap is. Het schijnt zelfs de toekomst van  Amerika op het spel te zetten.
(zie www.nationofwimps.com/)

Sinterklaas? Op 5 december vieren wij de bij benadering 1600ste sterfdag van een Turkse bisschop. Maakt kinderen toch niet uit, als hij op school komt is het voor hun toch gewoon Sinterklaas, dat heet verbeeldingskracht. Je hoeft ze toch ook niet wijs te maken dat Tom en Jerry echt zijn om ze ervan te laten genieten?

"En waarom valt die meneer met zijn rolstoel van de boot?" De kinderen zijn bij het hoofdstuk over de kaping van de Achille Lauro aangekomen. "Dat heet een zeemansgraf, dan doen de vissen het werk in plaats van de wormen." Kijk, je hoeft de waarheid niet te verbloemen, maar je moet ze ook geen details geven waar ze niets mee kunnen. Dat die meneer Klinghoffer heette en een Amerikaanse jood was, dat zegt ze heus weinig.

Mijn kinderen kennen het begrip oorlog. Ze weten globaal wat het inhoudt (moord, doodslag en massa´s vet cool wapentuig) en het volstaat als uitleg. Bijvoorbeeld als ze weer eens de krant uit mijn tas hebben gejat. "Het is daar oorlog schatje, dan doen ze dat soort dingen" en ik prijs mij gelukkig dat er nu even niemand in de "waarom?" fase verkeert.

Terwijl ik dit schrijf hebben ze de intifada (en de zwaargewonde babypop) de rug toegekeerd. Het gaat nu over de verteerbaarheid van prinsessen ten opzichte van ridders. Misschien moet ik ze eens inleiden in de wereld van slechte vetten en zware metalen? Nee, want wat heeft het dieet van een duplo-draak immers met de rauwe werkelijkheid van doen?

Ilja Faun

 

 

Naar boven

 

 

Zwarte Kat

 

 

 

hghg