Ravage
Digitaal 10 mei 2006 ![]() ![]() |
|
|
Wat doe je als je ontslag hebt genomen van je onwerk en je onwerkelijke leven daardoor weer wat werkbaarder is geworden? Juist, je pakt het vademecum voor provo’s er eens bij en gaat rustig zitten bladeren. Het levert altijd weer verrassende constateringen op. Deze maal het fenomeen Robert Jaspers Grootveld alias de anti-rookmagiër die om de haverklap werd opgepakt wegens het schilderen van het woord “KANKER” op sigarettenreclames. Tegenwoordig is dat wettelijk verplicht en dan vraag je jezelf weer eens duchtig af of hiermee het ideaal van de provo’s werkelijkheid is geworden of juist niet. Het geeft mij in ieder geval het ongemakkelijke gevoel dat idealen altijd op flessen worden getrokken en voor grof geld verkocht en dat het daarbij niet uitmaakt of je een gruwelijke innerlijke tegenstelling teweegbrengt of niet. Over niet te lange tijd zullen het zelfmoordterrorisme en andere romantische extremen ook wel vercommercialiseerd zijn. Kun je dynamietgordels kopen van Tommy Hilfinger, waarvan 5 procent naar een fonds gaat voor Amerikaanse oorlogsveteranen. Dat soort shit. Wat als Robert Jaspers nu eens auteursrecht had aangevraagd op de tekst “KANKER” op sigaretten en de opbrengst had gestort in een fonds om demente provo’s naar India te vliegen? Had hij daarmee niet juist de huidige ontwikkeling een hak gezet? Ik weet het niet maar ik denk dat ik morgen een aantal actiekreten en namen van groepen zal laten registreren. Gewoon om te voorkomen dat anderen het doen. Gezien de huidige hype rond Groen Front! verwacht ik binnenkort Limburgs bier onder die naam, of anders wel handboeien van Christine le Duc, in het pluche groen wel te verstaan. En Peter Polder Pindakaas voor kinderen van linksige ouders wordt natuurlijk ook een doorslaand succes. Daar word je groot en idealistisch van! Of nog beter: we gaan met de kraakbeweging naar de beurs. Dan krijg je iets in de trant van: de kraakbeweging is een dynamisch internationaal netwerk met een lange geschiedenis en een zeer competatief karakter. Ik doe het niet maar ik weet zeker dat ik er spijt van ga krijgen. Het woordje anarchy wordt momenteel al op grote schaal misbruikt, evenals protest, en de scherts die ik boven maak bevindt zich waarschijnlijk dichter bij de waarheid dan ik heb durven vermoeden. Dit is echt één van die dagen dat ik behoefte krijg, sterke behoefte, om mij terug te trekken op een berg om daar kiezels te gaan tellen en een baard te kweken, voor de rest niets. Tot er een idioot langskomt die mijn beeltenis wil gebruiken voor valium, of voor avontuurlijke vakanties, zwitserse kaas, aambeien zalf, herbal drinks, scheerapparaten, bergschoenen, hadji-cola, handelaren in split, aaaaaaaaaaaaaaargh!
hghg
|