Ravage Digitaal 9 maart 2006 Print deze pagina

Eerdere columns van
Ilja Faun:

07-11-09
Een Nestbevuiler spreekt
22-10-09
Het nieuwe kraken
17-09-09
Kraakverbod
02-09-09
Codex, so what…
10-07-09
2012
26-06-09
Geweten
08-05-09
De waarheid is geen grabbelton!
24-04-09
Eat raw and perish!
10-04-09
CO², doe je mee?
28-03-09
Pax Americana
12-03-09
De nieuwe oorlog
27-02-09
De Superduurzame man
16-02-09
Tot over twee weken…
02-03-08 Laatste column
27-11-07 Rehabiliteer agressie
04-10-07 Onderzoeken
01/09/07 Pijnlijk getroffen!
08-08-07 Gewoon mijzelf
08-07-07 Anti-Autoritair
26-05-07 Ik blies het WTC op!
18-05-07 Links discrimineert!
19-03-07 Het ongelijk en nut van Geert Wilders
08-02-07 Faun met pensioen
20-12-06 Schreeuw om Aandacht
30-11-06 Zwarte Vlinder
24-10-06 Politiek agnosticus
02-08-06 Primitivist om te overleven?
27-06-06 Intifada
26-05-06 All Apologies?
17-05-06 A stands for Anarchy
10-05-06 Commercie sucks
24-03-06 Provoceren door dupliceren (deel 1)
09-03-06 Send
16-12-05
Steen des aanstoots

04-11-5 Taal vervuiling rulezz!
14 oktober 2005
23 september 2005
02 september 2005

 

 




SEND

Ravage gaat digitaal. Nu leverde ik mijn stukken altijd al elektronisch aan, dus dat mag niet zo´n verschil maken. Maar na een avond rotzooien met allerlei randapparatuur waar een mens tegenwoordig niet zonder kan, voel ik een smachtend verlangen naar stencilinkt opkomen. Het was vroeger vast niet echt eenvoudiger, maar ik ben soms gaarne bereid te geloven van wel. Geloven in dat mythische tijdperk, toen krakers nog echte krakers waren, en actieblaadjes nog echte actieblaadjes. Toen de stencilmachines ratelden onder het gezwoeg van bevlogen wereldverbeteraars en inktfabrikant Pelikan de enige lachende derde was.

Pelikan de Duitse inktmaker, dat wel, die in de oorlog al zijn productiecapaciteit voor chemicaliën inzette. En die haast geen pen meer maakte. Geen pen?! En waarmee werd de oorlogsbureaucratie dan bedreven, met een steenbeitel soms? Dit om even aan te geven dat de hobby´s van vandaag ook in een computerloos tijdperk uit te voeren zijn. Want hoeveel mensen zijn op het idee gekomen om schrijven, schrift en zelfs taal verantwoordelijk te stellen voor de verschrikkingen van de moderne oorlog? Het schrift, élk schrift is van oorsprong ontworpen als controlemiddel.

Je hebt mensen die computers omarmen als de voorbode van een wereldrevolutie door totale communicatie. En je hebt ook mensen die terecht opmerken dat ook de tegenkrachten elkaar vinden via het web en dat de overheden en bedrijven de zaak beheersen en dus oppermachtig zijn. Maar loop je dan niet achter de feiten aan? Hoeveel mensen maakten hun eigen inkt en hun eigen stencilmachines? En hoe zelfvoorzienend kun je nog zijn als je ervoor kiest alles met de hand over te schrijven? Ik neem aan dat je dan een aardig leger horigen voor hebt zwoegen op de akkers.

Goed of slechte technologie is een illusie. Bedenk dat maar weinig mensen weten hoe innig geweren en fietsen met elkaar verwant zijn. Iedere fietsenfabriek kan een geweer maken en vice versa. Het bekende merk BSA staat voor British Small Arms en de vouwfiets was oorspronkelijk voor parachutisten bedoeld. Bovendien heeft de lobby van fietsers voor betere wegen letterlijk het pad geëffend voor de automobiel. Denk daar eens aan op uw stalen ros gezeten, dat al die palletjes die zo helder-licht ratelen in uw versnellingsnaaf net zo goed in een machinegeweer hadden kunnen zitten.

Daarom verdwijnt mijn verlangen naar muffe stencilkelders als mist op een zomerochtend zodra ik op 'SEND' druk. Dat deze tekst dan van het oosten van het land naar Amsterdam snelt, waarschijnlijk met een omweg via New York of Berlijn, daar moet ik maar mee leren leven. Vooruitgang bestaat niet, er is verandering, aanpassing en reactioneer gemekker. Maar levend in het nu, zoals dat voorlopig nog een onoverkomelijkheid lijkt, zullen we moeten dealen met de mogelijkheden van dit moment.

Je kunt kiezen om te gaan stencilen en je waarheid te verkondigen vanuit een wereldbeeld van morele superioriteit waarbij tegenspraak feitelijk onbestaanbaar is. Papier praat niet terug nadat het eenmaal is verspreid. Maar dat tijdperk lijkt gelukkig voorbij. Je kunt er ook voor kiezen om op een derdehands computer, met gratis of gekraakte software, je berichten de wereld in te sturen en misschien zelfs een reactie terug krijgen en een dialoog voeren. En ging het daar niet in de eerste plaats om? Laat ik het voor deze keer eens zeggen, ik ben ondanks alle technologische uitdagingen blij dat ik nu leef. Tsjakaa!

Ilja Faun

 


- - - - - - - - - - - - - - -

 

Naar boven

 

 

Zwarte Kat

 

 

 

hghg