De evolutie heeft bewezen dat het leven op aarde zich prima kan aanpassen aan de omstandigheden. Er sterft wel eens een diersoort uit, het kan ook ons overkomen, maar in het grotere verband doet dat er niet toe. De mens is niet bijzonder, de mens vindt zichzelf bijzonder én superieur.

Superieur aan de dieren, superieur aan de planten, en binnen de soort voelen de welvarenden zich superieur aan de mensen die het minder goed hebben. Een superioriteit

die zich uit in respectloosheid en economische hufterigheid en het idee dat wij mogen wat Al Qaida niet mag; met geweld de wereld veranderen naar onze fundamentalistische ideeën.

Echte socialisten en andersglobalisten kunnen hierover blijven klagen, het proces proberen te stoppen omdat ze vinden dat hongersnood een bewuste keuze is van de welgestelden en dus een vorm van seriedoodslag of massa-dood-door-schuld.

Wat we ook kunnen doen is accepteren dat het de natuur is. Dat alles wat we doen hoort bij de ontwikkeling die wij als diersoort hebben doorgemaakt. Vertrouwen op de evolutie, het recht van de sterkste en hopen dat wij die sterkste zijn. Misschien dat drie uur per week in de sportschool helpt, misschien is er wel meer voor nodig.

Laten we vertrouwen hebben en er een schepje bovenop doen. Meer troepen naar Irak en Afghanistan en vervuil dat milieu maar. Misschien ontwikkelen we een nieuw soort longen dat CO2 om kan zetten in O2, misschien krijgen we een groene huid en gaan we aan fotosynthese doen.

Misschien ook halen we over een paar eeuwen juist kracht uit het eten van cadmium, kwik en lood en kunnen we de radioactiviteit zo inzetten dat we geen dynamo meer nodig hebben op onze fiets, omdat door het beetpakken van het stuur automatisch de verlichting aangaat. Misschien ook worden we als soort zo sterk dat mijnenvelden een populaire attractie worden in een Disney War Pretpark.

Ja dat lijkt me wel wat. Darwin for president! Ik wil dan ook eindigen met een stemadvies. Stem Darwin bij de komende verkiezingen.

Harry Zevenbergen