Ravage
Digitaal 21 mei 2006 ![]() ![]() |
|
|
The Da Vinci CodeDe Amerikaanse speelfilm The Da Vinci Code en het gelijknamige boek van Dan Brown zorgen al enige tijd voor beroering bij de katholieke kerk. De rooms-katholieke kerk in Nederland heeft zelfs een website geopend, waar de leugens van de film en het gelijknamige boek worden doorgeprikt. En overal op de wereld zijn er wel oproepen tot boycot, en vinden tegelijk vredige acties tegen de film plaats.
In 1988 werd nog een bioscoop in Frankrijk in brand gestoken naar aanleiding van de film The Last Temptation of Christ. Het pleit voor het christendom dat er dit keer openlijke discussies mogelijk zijn zonder dat doodsbedreigingen en moordaanslagen plaats vinden. Zou dat ook mogelijk zijn met die andere grote religie? Het krankzinnige mediaspektakel rond de film, ondersteund door een geraffineerde reclamecampagne, maken nieuwsgierig. Een nieuwsgierigheid die niet verstoord kan worden door zure recensies vanuit het filmfestival in Cannes. Deze gelukkige ongelukkige critici zagen namelijk de film het eerst. De film brak trouwens op de premièredag alle records in de Nederlandse bioscopen, maar liefst 40.000 bezoekers konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen. In deze roerige tijden moeten religieus geïnspireerde boeken en films ons blijkbaar ijkpunten en stof tot discussie geven. De film en het boek, zijn in essentie een “niets is wat het lijkt” samenzweringsverhaal. Al tweeduizend jaar lang zouden sinistere machten het ware christendom verborgen hebben weten te houden. Centrale thesis is dat een patriarchale katholieke kerk gelogen heeft over de heilige Jezus. Een geheim genootschap van goede mannen zou ervoor hebben gezorgd dat de nakomelingen van een menselijke Jezus en diens bruid, Maria Magdalena (belichaming van de eeuwige vrouwelijkheid) werden beschermd. Er zijn ondertussen dozijnen boeken verschenen die deze thesis weerleggen of exploiteren. Culturele commentatoren zijn dan ook helemaal in hun element met The Da Vinci Code . Vertegenwoordigers van de katholieke kerk gebruiken de film en het boek om gretig hun waarheid te verkondigen, onder het mom van slechte publiciteit is eigenlijk ook goede publiciteit. Het eerste uur van The Da Vinci Code doet de niet-lezers van het boek naar adem snakken. Geheime codes, symbolen, geheime genootschappen, en een flinke dosis religieuze geschiedenis; er is waarschijnlijk geen film te bedenken waarin zoveel wordt uitgelegd. Het is in ieder geval een film die de hersenen aan het werk zet, of in slaap wiegt. Daarmee is het geen saaie film. Regisseur Ron Howard en scenarioschrijver Akiva Goldsman hadden grote moeite de provocerende ideeën uit het boek van Brown te koppelen aan de eisen die vandaag de dag worden gesteld aan een vloeiende, spannende detectivefilm. De schokkerige wijze waarop de uitlegscènes en de actiescènes in elkaar gevlochten zijn, zorgen voor een ongemakkelijke en zware kijkervaring. Daarentegen is de duistere, sinistere sfeer raak getroffen, hetgeen vooral komt door de grandeur van de kerken en musea waar de handeling zich afspeelt. Grote zwakte van de film zijn Tom Hanks als de heldhaftige professor en Audrey Tatou als zijn vrouwelijke tegenhanger. Ze acteren beide nogal houterig, er is totaal geen chemie tussen de Amerikaanse ster en de liefelijke Franse actrice. De Britse acteur Ian McKellen als excentrieke heilige graal expert is blijkbaar wel in zijn element, en weet als enige de didactische ballast overtuigend voor het voetlicht te brengen. De uitleg van McKellen over de symboliek van Het Laatste Avondmaal, het meesterwerk van schilder Leonardo da Vinci en het belangrijkste bewijsstuk voor Brown, is meteen ook het hoogtepunt van de film. Voor vele critici is er trouwens een ander hoogtepunt, namelijk de hilarische opmerking van de professor, "ik moet snel even naar de bibliotheek", geuit tijdens een wilde achtervolging in de straten van Londen. Ulrik van Tongeren The Da Vinci Code, nu in 142 bioscopen in Nederland. - - - - - - - - - - - -
Reacties:
hghg
|