Farmaceutisch drama in Afrika

Na zijn indrukwekkende 'City of God' (Cidade de Deus) heeft de Braziliaanse regisseur Fernando Meirelles met 'The Constant Gardener' alweer een meeslepend politiek meesterstuk in zijn bekende docudrama-stijl gemaakt.

'The Constant Gardener' is een adaptie van het gelijknamige boek van John Le Carré. Ruim twee uur lang worden we in de maalstroom van Afrikaanse armoede, hongersnood en ziekte geworpen. Hoofdthema van de film zijn de machinaties van een farmaceutisch concern, die arme sloebers in de sloppenwijken van Nairobi gebruikt als proefkonijnen voor illegale experimenten met medicijnen.

De farmaceutische industrie werd al vaker als Het Kwaad aangeduid in Amerikaans films. Franse filmmakers gebruiken hiervoor de ontroerend goed handel, wat zou in Nederland het grote kwaad zijn? Regisseur Meirelles stapte naadloos van de sloppenwijken van zijn thuisland in de Afrikaanse tegenhanger.

Het drama van Constant Gardener wordt getoond door de ogen van het diplomaten-echtpaar gespeeld door Ralph Fiennes en Rachel Weiz. Zij is een gedreven activiste die groot onrecht wil aanklagen, hij is gereserveerd en diplomatiek en meer geneigd om met praten tot oplossingen te komen. Na de moord op zijn vrouw, die teveel wist, gaat hij op zoek naar het hoe en waarom van haar dood, maar ook om de cover-up van het medische schandaal door collega's, vrienden en superieuren te ontrafelen.

Schrijver Le Carré en de filmmakers hebben overduidelijk hun research gedaan naar westerse medicijnenfabrikanten die in de Derde Wereld gretig en genadeloos experimenteren met medicijnen op de lokale bevolking. Ook wordt in de film de dumping van onbruikbare medicijnen getoond. De centrale vraag die de regisseur aan bod laat komen, is of regeringen en diplomatencorpsen mede verantwoordelijk gesteld kunnen worden voor deze misdadige feiten.

Wat ook vragen oproept is de wijze waarop deze meeslepende en briljante film de hemeltergende armoede toont. Niet-Afrikaanse filmmakers zwelgen graag in de fotogenieke armoede van Afrikanen, is dat ook geen vorm van exploitatie? In ieder geval is dit een film die vragen durft te stellen en razernij in de toeschouwer weet los te maken. Dat is al heel wat. (UvT)

Naar boven

Zwarte Kat

hghg