UIt:
Ravage #13 van 13 oktober 2000
DeWinter
uit mokum verjaagd
Filip
Dewinter, voorman van het extreem-rechtse Vlaams Blok uit België,
toog op zondagochtend 24 september 2000 naar Amsterdam. Het live-debatprogramma
Buitenhof had hem uitgenodigd om in debat te gaan met Johan Leman,
directeur van het racisme-bestrijdingscentrum in Brussel en VVD-kamerlid
Henk Kamp. Het werd een heugelijk dagje.
Dewinter
ontving in Amsterdam een stukje koek van eigen deeg. Vroeger, voordat
hij zijn stropdas omgespte, liet Dewinter persoonlijk vaak zijn
handen wapperen. Vooral in juni 1989; Dewinter sloeg een 53-jarige
vrouw bewusteloos en een paar dagen later werd een 17-jarige jongen,
die de moed had posters van het Vlaams Blok af te scheuren, door
Dewinter het ziekenhuis ingeslagen.
Doorgaans
verlopen bezoeken van Filip Dewinter aan Nederland niet onopgemerkt.
De eerste poging om publiekelijk op te treden in Nederland deed
Dewinter in 1988. Na allerlei mislukte pogingen een zaal te huren,
eindigde Dewinter in het huis van Michiel Koning, Centrumdemocraat
uit Dordrecht, waar hij op de tweede verdieping de pers via een
megafoon te woord wilde staan. Maar hij was nog niet begonnen of
hij werd door de Dordtse politie in de boeien geslagen en afgevoerd.
Een
tweede poging volgde in 1997. Aanvankelijk wilde het Vlaams Blok
in Nieuwspoort in Den Haag een persconferentie geven, maar daar
waren ze niet welkom. Uiteindelijk kwamen ze voor de persconferentie
over de Groot-Nederlandse gedachte in Woerden terecht. De Nederlandse
tak van Voorpost verzorgde de beveiliging.
In
de week voorafgaand aan het debat in Buitenhof meldt het Vlaams
Blok in haar electronisch magazine al triomfantelijk dat "wat op
de Vlaamse televisie niet mogelijk is, in Nederland blijkbaar wel
kan: een debat tussen Leman en Dewinter." Hieruit blijkt al dat
Dewinter maling heeft aan de insteek van de VPRO-redactie, en de
uitzending beschouwt voor binnenlandse consumptie.
De
VPRO biedt een podium voor één van de grootste neo-fascisten
van Europa, en dat wordt niet gepikt, zeker niet in Amsterdam. Al
helemaal niet op een historisch beladen lokatie als studio Plantage.
Tegenover de Hollandse Schouwburg, waar 57 jaar geleden de Joden
werden weggevoerd. In hetzelfde gebouw waar het Amsterdamse bevolkingsregister
door het antifascistische verzet werd verbrand. De redactie van
Buitenhof toont geen respect voor de geschiedenis.
Zondagochtend
24 september. Filip Dewinter bereidt zich voor op het debat door
zich nog eens te verdiepen in de levensloop van Rudolf Hess, de
plaatsvervanger van Adolf Hitler in het Derde Rijk. Ongemerkt zijn
ze Amsterdam ingereden, zijn chauffeur zoekt een plekje, uitgerekend
in een autoloos gedeelte, vlakbij Studio Plantage. De rest willen
ze wandelen, rustig in het ochtendzonnetje.
Plots
duiken daar een aantal antifascisten op en ontglassen op professionele
wijze de BMW van Dewinter. De chauffeur geeft plankgas achteruit
en vooruit, en scheurt, turend door zijn kapotte ruit, in een wolk
van traangas richting politiebureau IJtunnel. Dewinter schuilt op
de achterbank, onder zijn boek 'Mijn vader Rudolf Hess', tussen
de glasscherven. Bij bureau IJtunnel doet Dewinter aangifte van
vernieling en mishandeling.
Deze
toevallige ontmoeting alarmeert het Amsterdamse politiekorps, dat
tot dan toe niet op de hoogte bleek te zijn van de komst van Dewinter.
De politie brengt Dewinter en zijn chauffeur naar Studio Plantage
en andere agenten, waaronder dienders te paard, blokkeren de ingang.
Net op tijd, althans uit hun gezichtspunt bezien, want al snel duiken
er zo'n vijftig betogers op, die onder de ramen van de studio gaan
staan om daar onafgebroken leuzen als "Vlaams Blok, rot op!", "Dewinter
op tv, nee nee nee!" te scanderen.
Intussen
is de live-uitzending begonnen met beelden van de betoging op straat.
In de studio, waar de herrie van buiten goed hoorbaar is, wordt
Dewinter belaagd op het moment dat hij glimlachend het woord wil
nemen. Een actievoerder duikt naar voren en spuit Dewinter's gezicht
half vol met vloeibare chocolade. "Dit zijn fascisten", brult Dewinter,
zonder door de presentator te worden weersproken. Een tweede actievoerder,
die een verklaring probeert voor te lezen, wordt op geforceerde
wijze de microfoon ontnomen. Zij wordt even later op straat gearresteerd.
De chocoman weet te ontkomen.
Na
een klein half uurtje oponthoud vervolgt de VPRO het 'debat' met
Dewinter. Het lawaai van duizendklappers is echter zeer duidelijk
hoorbaar en opnieuw moet het gesprek worden onderbroken. Na afloop
van de uitzending wordt er onhandig en ongeorganiseerd gechargeerd,
waarbij een arrestatie en enkele gewonden vallen. Een betoger krijgt
een paard in galop over zich heen, een ander een trap tegen de borst.
De
charges worden echter te vroeg ingezet; de meeste demonstranten
kunnen ongezien weer terugkeren naar de ingang van Studio Plantage.
Dewinter, die aanvankelijk triomfantelijk voor de camera's naar
buiten had willen lopen, schrikt zich opnieuw rot. "Vlaams Blok
rot op!" klinkt het en Dewinter moet een gereedstaande politiebus
induiken. Met loeiende sirenes laat Dewinter Amsterdam achter zich.
......................
Actiegolf
verrast Amsterdam
Waarom
is onduidelijk, maar de te verwachten ontruiming van de Kalenderpanden
op 3 oktober 2000 bleef uit. Het weekend voorafgaand deze datum
waren krakers en sympathisanten een offensief begonnen. Middels
opmerkelijk creatieve acties en een demonstratie liet men blijken
zich niet bij de dreigende ontruiming neer te willen leggen.
Ondanks
de aanhoudende miezerregen demonstreerden op zondagmiddag 1 oktober
ruim vijftienhonderd krakers en sympathisanten in Amsterdam tegen
de op handen zijnde ontruiming van de Kalenderpanden aan het Entrepotdok.
De
demonstratie vormde het sluitstuk van een actieweekend dat op donderdagavond
begon met een bezoekje van vijfentwintig actievoerders aan het restaurant
Le Garage van de TV-kok Joop Braadhekke. De aanwezige gasten werden
erop gewezen dat met de ontruiming van de Kalenderpanden het aldaar
gevestigde low-budget-eetcafé VoQ geen lokatie meer zou hebben.
De actievoerders hadden het chique Le Garage uitgekozen als toneel
voor hun protest, omdat zij niet over het budget beschikken er wekelijks
te eten. In de Kalenderpanden kunnen ze wel terecht omdat een maaltijd
daar slechts vier gulden kost.
Op
vrijdag 29 september werd het kantoor van het Grondbedrijf, de eigenaar
van de Kalenderpanden, voor korte tijd bezet. In het pand werd een
tiental kippen achtergelaten die het Grondbedrijf tot een broedplaats
moesten herscheppen. Ook werd er een enorm spandoek uit de betonklont
aan de Amsterdamse versie van de Stalinalee gehangen. Na wat snuffelwerk
dook het door de Kalenderpanden in januari ingediende raadsadres
op waarvan wethouder Krikke beweert het nooit ontvangen te hebben.
De
maandag erop ontvingen de bewoners van de Kalenderpanden een pakje
van het Grondbedrijf met daarin zes scharrel-graaneieren. In de
begeleidende brief stelt directeur Edo Arnoldussen het niet prettig
te vinden om zonder afspraak en buiten kantooruren door hen bezocht
te worden. Bovendien waren ze volgens hen eigenlijk op het verkeerde
adres. "Ik stuur hierbij een aantal nog niet uitgebroede eieren
en hoop dat wij als gemeente in staat zijn jullie (en met jullie
anderen) in de gelegenheid te stellen de eieren uit te laten komen
op andere lokaties in Amsterdam", schrijft Arnoldussen
Eveneens
op vrijdag 29 september, rond borreltijd, verhuisden vijftig actievoerders
de Dok-Bar, het avondcafé in de Kalenderpanden, tijdelijk
naar café Dantzig in de Stopera. Zij gaven speciaal gebrouwen
Dok-bier weg en maakten hun ongenoegen over de ontruimingsplannen
kenbaar aan de aanwezigen, waaronder Amsterdamse politici. Zij wilden
hiermee alsnog aandacht vragen voor de inhoud van het raadsadres
van 14 januari 2000 dat zogenaamd zoekgeraakt is en aldus nooit
werd behandeld.
In
de nacht van vrijdag op zaterdag werden op diverse adressen de sloten
van gemeenteraadsleden dichtgelijmd. Hiermee wilden de actievoerders
aangeven dat het een illusie is om nog met politici te willen onderhandelen.
"Het is al lang duidelijk dat er in de gemeenteraad geen wil bestaat
om de Kalenderpanden te behouden. Dit blijkt wel uit de wijze waarop
de gemeente met de zaak omgaat: raadsadressen raken 'zoek' en er
wordt een totaal belachelijke vervangende ruimte geboden", aldus
de actievoerders.
Zaterdagmiddag
30 september voerden ongeveer honderd bewoners en sympathisanten
van de Kalenderpanden op de Dam het theaterspektakel Bam op de Dam
uit. BAM is de projectontwikkelaar die 35 miljoen rijker zal zijn
nadat ze de Kalenderpanden heeft omgetoverd in luxe appartementen.
Om
er op te wijzen dat met de Kalenderpanden ook een uniek concertpodium
zal verdwijnen, vond op zaterdagavond op het Leidseplein een optreden
plaats van de reggaeband Low Budgetarians onder het motto 'Podium
Kalenderpanden staat op straat'. Drieduizend Amsterdammers en toeristen
woonden het één uur durende optreden bij.
In
de week voorafgaande aan het actieweekend had de actiegroep 'Kadijken
aangeharkt' voor de nodige commotie gezorgd in de omgeving van de
Kalenderpanden. In een huis-aan-huis verspreide fake-brief liet
'de gemeente' weten met het oog op de opwaardering van de omgeving
van de Kalenderpanden "te willen onderzoeken in hoeverre het bestemmingsplan
dusdanig gewijzigd kan worden dat sociale huisvesting binnen een
termijn van vijf jaar geheel verdwenen zal zijn".
De
volgende dag werd de gemeente overstelpt met telefoontjes van boze
buurtbewoners. Deze actie viel bij de buurt overigens niet geheel
in goede aarde. Veel mensen in de buurt hebben jaren gestreden voor
het behoud van sociale woningbouw en waren zich rotgeschrokken.
De bewoners van de Kalenderpanden waren echter niet zelf verantwoordelijk
voor de brief.
Zondag
8 oktober kreeg wethouder P. Krikke twee taarten in het gezicht
geworpen. Krikke is als wethouder Economische Zaken direct verantwoordelijk
voor de gedane transactie in het verleden waarmee de Kalenderpanden
werden verkocht aan projectontwikkelaar BAM. Uit de persverklaring:
"Mede aanleiding voor de taarting zijn het gesjoemel en de leugens
van de wethouder rond de Kalenderpanden. Dit blijkt onder andere
uit het feit dat de wethouder ontkent ooit een raadsadres van de
Kalenderpanden te hebben ontvangen. Moedwillige obstructie door
Krikke of haar ambtenaren". Na de taarting, die plaatsvond op de
Nieuwendijk waar een gemeentelijk vernieuwingsproject op feestelijke
wijze werd ingeluid, werden er twee passanten gearresteerd.
Vooralsnog
is onduidelijk wanneer de gemeente gaat proberen de panden aan het
Entrepotdok te ontruimen. Naar verluidt staat een ander kraakpand,
Wagenstraat 3, op dinsdag 31 oktober op de nominatie om ontruimd
te worden. De bewoners van de Kalenderpanden gaan er voorlopig vanuit
dat zij dan ook aan de beurt zullen zijn.
Op
de avond vóór de ontruiming zal rond en in de Kalenderpanden
vanaf 20u30 een grote protestmanifestatie worden gehouden met medewerking
van Geert Mak, de 4 Tuoze Matroze, de Kift, de Nachtzusters, The
Ex, Diana Ozon, AAA (Association of Autonomous Astronauts), Dorpsoudste
de Jong, Bart Droog, Kraakgeluiden in de Binnenstad, Strange Stories
en vele verrassingen.
...................
Baas
Wereldbank doodmoe van acties
Op
3 oktober 2000 was Wolfensohn, president van de Wereldbank, even
te gast in Amsterdam. Gelijk Flipje Dewinter werd ook dit onfrisse
heerschap warm onthaald. Het platform Stank voor Bank zag in zijn
komst een goede reden om na 'Praag' nog eens in Nederland aandacht
te vragen voor de ellende die de Wereldbank veroorzaakt.
Wolfensohn
en nog meer nare mensen uit de internationale politiek en het bedrijfsleven
kwamen op 3 oktober In Amsterdam bijeen voor een conferentie met
de veelzeggende titel 'Wereldarmoede, een uitdaging voor de private
sector'. Wereldbank en bedrijfsleven, toch op zijn minst medeverantwoordelijk
voor vele projecten met dramatische gevolgen voor milieu en bevolking,
doen wat aan hun imago door eens gezellig over armoede te gaan keuvelen
in een zaal vol studenten.
Het
congres begon om negen uur 's ochtends met een speech van Wolfensohn
in de Lutherse kerk. Al om acht uur verzamelden zo'n 200 activisten,
waaronder Duitsers en Engelsen die ook in Praag waren geweest, zich
bij het Spui met het doel te voorkomen dat de president van de Wereldbank
de kerk binnen kon komen. Ook de ME was vanaf het begin massaal
aanwezig waardoor bezoekers van het congres relatief ongehinderd
naar binnen konden gaan. Wel kregen ze een pamfletje in de hand
gedrukt met onthullende informatie over de Wereldbank.
Wolfensohn
zelf moet waarschijnlijk al veel vroeger die ochtend zijn binnengebracht.
In de zaal zal het lawaai van de demonstranten ongetwijfeld te horen
zijn geweest. Na wat duw- en trekwerk bij de dranghekken werden
twee personen gearresteerd, waarvan een voor langere tijd is vastgehouden.
Haar wordt artikel 141 ten laste gelegd, het plegen van openlijk
geweld. Na enige tijd werd de blokkade opgeheven.
Aansluitend
om elf uur die ochtend vond er een solidariteitsactie plaats voor
de nog vastzittende arrestanten van de demonstraties in Praag. Ruim
veertig personen bezetten het kantoor van Check Airlines, een Tsjechisch
reisbureau gesitueerd op de zesde verdieping van een gebouw aan
het Kleine Gartmanplantsoen. Dit bedrijf was een van de sponsors
van de IMF/Wereldbank-top.
Een
van de redenen achter deze bezettingsactie was dat de directie opgedragen
zou worden een fax naar de Tsjechische president Havel te zenden
met de eis dat de arrestanten vrijgelaten zouden worden. Volgens
het personeel was de persoon die deze beslissing kon nemen niet
aanwezig. Lastig die hiërarchie. De bezetters konden wel zelf
een paar faxen versturen en de stempel van de luchtvaartmaatschappij
was ook snel gevonden.
Zodra
de ME weer massaal arriveerde besloten de bezetters hun actie op
te geven. Iedereen werd echter gearresteerd. De aanklacht was huisvredebreuk
en geweldpleging vanuit een groep (art. 141). Er was voorafgaande
de bezetting echter keurig aangebeld en niemand had van het aanwezige
personeel te horen gekregen dat ie moest vertrekken. Het 'geweld'
scheen te bestaan uit een verfbommetje dat op de stoep was beland.
Niet erg indrukwekkend en alle arrestanten werden dan ook vrij snel
vrijgelaten.
's
Avonds stond er voor de wereldarmoede-congresgangers, die gedurende
de dag in de Lutherse kerk hadden doorgebracht, een diner in het
Rijksmuseum op het programma. Een groep van ongeveer honderd activisten
verzamelde zich voor de deur. Het was de bedoeling om de congresgangers
op hun route van de rondvaartboot naar de deur nogmaals duidelijk
te maken dat ze met een zeer omstreden club, de Wereldbank, gingen
tafelen.
De
ME was er ook hier weer snel bij en op het moment dat rondvaartboot
aanlegde, werd de route naar het Rijksmuseum met een aantal charges
schoongeveegd. Ruud Lubbers, een van de genodigden, kreeg nog een
op slagroom lijkende smurrie in het gezicht geworpen. Nadat de gasten
onder luid protest naar binnen waren gegaan, hielden de activisten
en ME elkaar nog enige tijd bezig voor het museum. Zo werden er
enkele barricades opgeworpen.
De
volgende dag meldde de Volkskrant dat Wolfensohn gezegd zou hebben
"heel moe te zijn van de beveiliging". "Vrienden zeggen dat ik de
protesten niet persoonlijk moet nemen, maar dat is moeilijk als
mensen jou de dood van miljoenen kinderen in de schoenen schuiven",
aldus Wolfensohn. Kennelijk sorteren de acties effect en zoekt hij
binnenkort een andere baan.
Ongeveer
dertig mensen hebben maandag 2 oktober bij de Tsjechische ambassade
in Den Haag gedemonstreerd voor de actievoerders die in Praag vastzitten.
De politie schreef tegen twee van hen proces-verbaal uit wegens
het demonstreren zonder vergunning. De betogers kwamen rond half
drie het terrein van de ambassade aan de Paleisstraat op. De politie
wist te voorkomen dat zij ook het ambassadegebouw binnendrongen.
Op
verzoek van de groep stond de Tsjechische ambassadeur in Nederland,
mevrouw H. Bambasova, twee vertegenwoordigers van de betogers te
woord. Zij maakten duidelijk dat zij het niet eens zijn met de aanhouding
van tientallen betogers bij acties tijdens een vergadering van het
Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank, vorige week in Praag.
...................
Dagje
uit...
26
September 2000, Utrecht. Internationale actiedag tegen het kapitaal.
De 'Volksoploop tegen het IMF en de Wereldbank' is begonnen. Zo'n
250 mensen komen opdagen. Er worden flyers uitgedeeld onder het
winkelend publiek. Helaas lijken de meesten het te druk te hebben
met hun boodschappenlijstje.
Sommige
demonstranten voeren creatieve toneelstukjes op. Het is heel leuk
om daar naar te kijken. Alleen het NOS-Journaal lijkt teleurgesteld;
er zijn geen activisten met groene hanenkammen die ruiten ingooien.
Jammer voor hun kijkcijfers, misschien dat ze volgende keer meer
succes hebben wanneer Feijenoord tegen Ajax speelt.
De
politie kijkt lachend toe als de deur van hun hoofdbureau bestormd
wordt met een balk van piepschuim. Het ING mag een melkbom (...)
in ontvangst nemen. De demo wordt afgesloten met de verbranding
van een gouden kalf. Dankzij alle mensen die zich hebben ingezet,
is deze dag allerminst saai te noemen! Waarom dan toch mijn pessimisme?
Na
afloop koop ik een patatje. De verkoper vraagt me naar de demonstratie.
"Wel leuk", antwoord ik, schrikkend van mijn eigen woorden. "Wel
leuk" is iets dat je kan zeggen wanneer iemand je vraagt hoe het
avondje bowlen was. Ook een ritje in de achtbaan kun je "wel leuk"
noemen. Een demonstratie hoort echter niet in dit rijtje thuis!
Het is namelijk helemaal niet leuk. Het gaat hier om instellingen
die beslissingen nemen over het leven van miljoenen mensen!
We
lijken wel een circus met steeds weer dezelfde artiesten. Het publiek
lacht erom, ondertussen worden er steeds meer mensen slachtoffer
van kapitalisme. God is allang geen doping meer om mensen passief
te houden, eigen welvaart heeft zijn plaats ingenomen.
Uit
de luidsprekers klinkt: "Het IMF stelt ontzettend hoge eisen aan
de regeringen van landen waar zij leningen aan verstrekken. Ze laten
de arme mensen aan hun lot over. De arme mensen worden alleen maar
armer, en de rijken worden rijker. Zie het gouden kalf voorop in
de demonstratie. Hij wordt gedragen door medewerkers van het IMF
en de Wereldbank. Zij beheren het geld, en zij vereren het! Ze denken
niet na wat er gebeurt met mensen in arme landen. Maar mensen, als
u zelf wel eens naar de televisie kijkt en de beelden ziet van wat
er daar gebeurt, en u weet dat het ook uw geld is dat gebruikt wordt
door de banken die aangesloten zijn bij de Wereldbank: De ABN Amro
bank, de Rabobank, de ING groep. U wilt toch ook niet dat uw geld
daarvoor gebruikt wordt! Dit is een volksoploop, dat betekent dat
iedereen zich aan kan sluiten, om je ongenoegen te uiten tegen de
onrechtvaardigheid in de wereld. Wij willen solidariteit met alle
mensen."
Opeens
lijkt mijn droom werkelijkheid. Een al wat oudere vrouw sluit zich
spontaan aan bij de demonstratie. De revolutie lijkt even in zicht.
Deze illusie duurt niet lang, helaas is ze een van de weinige. Ze
gaat naast me lopen: "Dat vind ik mooi! Ik loop met jullie mee!"
"Wat goed", antwoord ik, "het is te hopen dat dit nog een beetje
helpt, en dat het mensen aan het denken zet."
"Ik
weet het niet hoor", antwoord ze, "mensen die wat verder kijken
dan hun neus lang is, die weten het natuurlijk allemaal hè.
Maar als je zo burgerlijk bent opgevoed, nou dan blijf je in je
eigen wereldje steken... Maar als je kijkt naar Amnesty International,
Artsen zonder Grenzen en wat die allemaal doen. Daar zitten zo'n
hoop jonge mensen bij! Als ik jong en sterk was, deed ik dat ook."
"Weet u dat er dit moment in heel veel landen actie wordt gevoerd
tegen het IMF en de Wereldbank?", vraag ik. "Oja?", antwoord ze,
"ja die schulden hadden ze natuurlijk allang kwijt moeten schelden!"
Waarom
is deze vrouw een van de weinige spontane demonstranten? Zien we
er soms te radicaal uit als groep? Of zijn we in ons doen en laten
te passief? Wordt het niet eens tijd om écht boos te worden
op het IMF? Het gaat hier niet om een demonstratie voor een loonsverhoging
van twee procent, het is geen leuk dagje uit. Het is oorlog! Mijn
vraag is dan ook: Hoe verkondig je een radicaal standpunt en verkrijg
je tegelijkertijd steun van de massa? Misschien heeft het allemaal
wat tijd nodig... (Irene van der Eijk)
.....................
Bestorming
vliegbasis Volkel
De
burgerinspectie van vliegbasis Volkel is op 1 oktober 2000 in een
overwegend goede sfeer verlopen. Nadat de commandant van de vliegbasis
een delegatie van de burgerinpecteurs meedeelde hen niet te willen
ontvangen om de gevraagde openheid te verschaffen, zagen de inspecteurs
geen andere mogelijkheid dan zelf de basis op te gaan om te zoeken
naar de bewijzen van de aanwezigheid van kernwapens.
Op
het hoogtepunt van de dag klommen tientallen mensen via een zelfgemaakte
trap en een touwladder een voor een over het hek van de vliegbasis.
Onder hen onder meer ex-luchtmachtkapitein Meindert Stelling, schrijver/publicist
Karel Glastra van Loon, antropoloog en prominent GroenLinks-lid
Hans Feddema en mr. Nico Steijnen van de Vereniging Juristen voor
de Vrede. De vrolijk opzwepende muziek van de Fanfare van de Eerste
Liefdesnacht zorgde soms zelfs voor een jolige sfeer.
Politiemensen
keken machteloos hoe de een na de ander op het hek klom, bovenop
het hek breed grijnzend naar de anderen zwaaide, en zich vervolgens
op militair terrein liet opvangen door marechaussees. Het kostte
de massaal aanwezige politie veel moeite om uiteindelijk de trap,
gemaakt van de lattenbodem van een bed, te veroveren en aan gene
zijde van het hek te deponeren. Daarop boden sympathisanten spontaan
'voetjes' aan, waardoor nog een hele club burgerinspecteurs met
behulp van meegebrachte stukken vloerbedekking over het hek konden
klimmen.
Uiteindelijk
werden vijfenvijftig mensen gearresteerd en overgebracht naar het
politiebureau van Uden. Een paar uur later werden de meesten van
hen weer vrijgelaten, vrijwel allen zonder proces-verbaal. De overige
elf arrestanten werden de volgende dag vrijgelaten. De overtredingen
waaraan de elf zich schuldig zouden hebben gemaakt luiden wisselend:
'zich bevinden op verboden terrein', 'vernieling' (oftewel draadjes
van een hek losknippen), en/of 'openbare geweldpleging' (oftewel
een gat knippen in een hek), respectievelijk art. 461, 350 en 141
van het Wetboek van Strafrecht.
.........................
'Sla
gaten in hun muren'
UTRECHT
- Actievoerders hebben maandagnacht 3 oktober 2000 een koker met
daarin tien toekomstvoorspellingen over de burgerluchtvaart uit
de Domtoren in Utrecht ontvreemd. Hiermee kon een gepland elite-feestje,
waarbij de koker na vijftig jaar zou worden geopend, niet doorgaan.
In een persverklaring haalt de actiegroep fel uit in de richting
van de machthebbers en hun asielbeleid.
De
koker met toekomstvoorspellingen van tien prominenten uit de jaren
vijftig werd in de nacht van maandag 2 op dinsdag 3 oktober gestolen
uit een dichtgemetselde nis in de onderdoorgang van de Domtoren
in Utrecht. De koker zou, zoals in 1959 bij het veertigjarig bestaan
van de KLM werd bepaald, op zaterdag 7 oktober 2000 geopend worden.
Twee dagen voor dit gebeuren gelastten de gemeente Utrecht en de
KLM de feestelijke onthulling van de toekomstvisies af wegens de
diefstal van de koker.
"Heel
vervelend allemaal", zegt Van Gangelen, projectleider Domkoker.
"Vooral voor de gasten, onder wie vertegenwoordigers van de KLM
en mensen van de universiteit. Wat de financiële gevolgen zijn
van het niet doorgaan van de onthulling, is nog niet duidelijk",
zegt hij. "Dat moeten gemeente en KLM nog nagaan. Erg groot zal
de strop niet zijn", vermoedt hij.
'Koningen,
directeuren, politici en wetenschappers bouwen steden vol met consumptiepaleizen,
banken, kantoren en luxe appartementen. In die wereld is geen plaats
voor mensen zonder papieren, buitenlanders, werklozen, gekken of
idealisten.' Dat schrijft de anonieme actiegroep die de Domkoker
in bezit zegt te hebben. Onder verwijzing naar het thema van de
Kinderboekenweek noemen de leden zich 'driftkikkers' en stellen
dat de 'feestvarkens van de Dom' hebben gefaald.
De
actiegroep laat op een foto, die bij Ravage werd bezorgd, zien de
Domkoker daadwerkelijk in bezit te hebben. Verklaring en foto volgden
nadat de gemeente en de KLM de feestelijkheden rond de onthulling
van de geheimen in de koker hadden afgeblazen.
Persverklaring:
Driftkikkers
en feestvarkens
Geheimen
behoren toe aan de groten der aarde. De koningen, directeuren, politici
en wetenschappers. Ze voorspellen, redigeren en onthullen. Ze bepalen
de geschiedenis en maken de toekomst. Ze zijn ons culturele erfgoed,
ze zijn ons verleden, ons heden en onze toekomst. Hun geheimen zijn
gestolen uit de Dom, heimelijk in de nacht. Hun erfgoed is ze ontnomen
omdat ze gefaald hebben.
Hun
toekomstvisie is er een van rendement, materiële welvaart en
technologische vooruitgang voor een select deel van de wereldbevolking.
De droombeelden worden ons dagelijks voorgeschoteld: iedereen op
z'n eigen zwaan de wereld over terwijl thuis de computer rustig
doorzoemt. Zonnebadend op verre stranden kan met één
druk op de knop de laatste stand van de beleggingen worden gevolgd.
Bladzijde na bladzijde storten de trendy tijdschriften dat droombeeld
over ons uit. Lachend scheuren de bolides met open daken over verlaten
autowegen.
De
toekomstvisie van de koningen, directeuren, politici en wetenschappers
lijkt een mooie. Wie wenst niet die vooruitgang, serene rust en
rijkdom, de intense gevoelens van vrijheid, snelheid en geluk?
Maar
wie de werkelijke waarde van zo'n veertig jaar oude koker tot zich
door laat dringen, prikt die dagelijkse dromen door. De wereld van
de koningen, directeuren, politici en wetenschappers is een klein
afgeschermd paradijs waarvan de poorten goed worden bewaakt. Dit
moet beschermd worden tegen de anderen, de have-nots: de miljoenen
mensen die op de vlucht zijn voor oorlog, armoede of uitbuiting.
In gammele bootjes, opgesloten in containers, sluipend door bossen,
op zoek naar veiligheid. Wat voor toekomst wacht hen hier, aan deze
kant van de muur?
Schone
steden waar geen plaats is voor mensen zonder papieren, buitenlanders,
werklozen, gekken of idealisten. Voor deze mensen hebben onze koningen,
directeuren, politici en wetenschappers geen toekomst overgelaten.
Ze vullen de steden met consumptiepaleizen, banken, kantoren en
luxe appartementen. Ze claimen alle ruimte, hun eigen wereld moet
onbegrensd zijn. Ze reizen zelf naar tropische paradijzen, niet
beschaamd tegenover degenen die geboeid achter in de vliegtuigen
van onze luchtvaartmaatschappijen zitten.
De
feestvarkens van de Dom hebben gefaald, laat hun geheimen verdwijnen.
Kom driftkikkers: sla gaten in hun muren, met pijn en koorts. Creëer
je eigen geheimen, je eigen onthullingen en je eigen vrijplaatsen
waar zij de toekomst niet kunnen maken.
....................
Activisten
blokkeren toegang ECN
PETTEN,
25/09/00 - Een groep van vijftien activisten heeft maandagochtend
25 september enige uren de toegangspoort van het Energie Onderzoeks
Centrum (ECN) in Petten geblokkeerd. De actievoerders van WISE (World
Information Service on Energy) wisten hiermee te voorkomen dat zo'n
tachtig internationale atoomdeskundigen ongehinderd en op tijd een
congres over kernenergie zouden bijwonen.
Van
half negen tot kwart voor tien hebben vijftien actievoerders van
WISE een tweetal bussen met tachtig lobbyisten voor kernenergie
voor de ingang van het ECN in Petten geblokkeerd. Na de bussen met
congresdeelnemers vanaf hun hotel te hebben gevolgd sloegen de actievoerders
toe op het moment dat het gezelschap het ECN-terrein op wilde draaien
voor een tweedaags congres over de vermeende zegeningen van kernenergie.
Het
congres wordt georganiseerd door de NRG, de paraplu-organisatie
van de laatste restanten nucleaire lobby in Nederland. Deelnemers
kwamen uit de hele wereld, met nadruk op delegaties uit Japan, Finland
en vertegenwoordigers van de wereldwijde lobbyclub 'The Young Generation',
mensen die er nog voor kiezen in de nucleaire industrie te werken.
Zij zijn de laatste jaren de meest hardnekkige verspreiders van
onzin over kernenergie; nog steeds presteren zij het kernenergie
te verkopen als schoon, goedkoop en oneindig.
De
blokkade werd uitgevoerd door mensen in stralingspakken en spandoeken
en vervolmaakt door een aantal mensen met lock-ons om de banden
van de bussen. In eerste instantie gingen eeen aantal congresdeelnemers
slaan en schopppen in een poging de bus uit te komen. Toen ze doorkregen
dat het zinloos was - we konden ondanks een paar rake klappen standhouden
- hielden ze hier gelukkig mee op. De inmidels gearriveerde politie
ging, bij gebrek aan mankracht, het verkeer regelen en liet de actie
op haar beloop. Na ruim een uur besloten de congresdeelnemers dan
maar de bussen te verlaten en lopend het ECN-terrein op te gaan,
omringd door activisten.
ME
voorkomt blokkade nucleair transport
MIDDELBURG,
04/10/00 - De Mobiele Eenheid heeft woensdag 4 oktober opnieuw met
veel mankracht en machtsvertoon een stokje gestoken voor een blokkade
van een radioactief afval-transport afkomstig uit Petten. Vier personen,
lid van de SP, werden gearresteerd.
Voor
de tweede keer binnen twee weken wilden ongeveer dertig SP'ers samen
met verontruste Zeeuwse burgers het omstreden nucleaire transport
via de A58 op de provinciale grens tussen Noord-Brabant en Zeeland
met kruiwagens blokkeren. Vier personen werden gearresteerd en naar
Middelburg overgebracht. Een persoon moest met lichte verwondingen
naar het ziekenhuis in Goes afgevoerd worden.
Harry
Voss van het SP-Milieu Alarmteam noemde het harde en grootschalige
optreden van politie en ME "schandalig en provocerend". "Wij voeren
actie om het gevaar van kernafval aan de kaak te stellen. Het gaat
om de algemene veiligheid. Schandalig dat de overheid daar zo overdreven
en gewelddadig op reageert", aldus Harry Voss.
Het
transport was het tweede van in totaal vier transporten van hoog
radio-actief afval van de kernreactor uit Petten naar Borssele.
Het afval was eigenlijk bedoeld voor een verwerkingsfabriek in de
VS, maar dat transport kon om organisatorische redenen niet plaatsvinden,
waardoor het spul tijdelijk naar Zeeland moet. De SP vreest samen
met veel verontruste Zeeuwen, dat de opslag allesbehalve tijdelijk
zal zijn en eist dat de regering de afvoer naar de VS regelt.
Bossche
kraakacties
DEN
BOSCH, 24/09/00 - Een groep enthousiaste mensen heeft op 24 september
het pand Minderbroederstraatje 8 en de bovenverdiepingen van nr.
10 in Den Bosch bezet. De eigenaar van de percelen heeft plannen
om in de panden een gokpaleis te bouwen. Dat de panden gekraakt
zouden worden was een misrekening.
De
politie van Den Bosch wilde aanvankelijk snel na de kraakactie optreden
en oordeelde dat de krakers zich schuldig zouden hebben gemaakt
aan inbraak. Nadat de krakers geen gehoor gaven aan dit bevel, nam
een van de agenten de moeite om zelf te constateren dat de panden
al geruime tijd leegstaan. Hierop vertrok de politie. Het pand Boschdijkstraat
47-49, omgedoopt tot Villa Pravda, werd een week of zeven geleden
herkraakt.
Verzet
rond uitzetting vluchtelinge
AMSTERDAM,
06/10/00 - Dertig actievoerders hebben vrijdag 6 oktober in Amsterdam
weten te voorkomen dat een vluchtelinge op het vliegtuig naar Iran
gezet zou worden. Het was al de vierde keer dat er voor de Iraanse
A.K. werd geprotesteerd. De actie was een initiatief van de vluchtelingenorganisatie
Prime.
De
23-jarige Iraanse A.K. zit inmiddels elf maanden in het grenshospitiom
in Amsterdam opgesloten. Op 11 november 1999 kwam zij naar Nederland.
Na haar landing op Schiphol was ze binnen enkele dagen uitgeprocedeerd.
Op
8 september jl. werd voor de eerste maal geprobeerd om haar het
land uit te zetten met een vliegtuig van Iran Air. Door haar verzet
is dit niet gelukt. Zij schreeuwde en discussieerde met de piloot
die uiteindelijk besloot haar niet mee te nemen. Op 20 september
wisten actievoerders te verhinderen dat ze zou worden uitgezet.
Maandag
25 september werd ze met een politie-escorte naar Schiphol gebracht.
Ze was aan handen en voeten geboeid, maar heeft zich toch zodanig
verzet dat ze niet uitgezet is. Wel is ze bont en blauw geslagen.
Zij is meerdere keren in hongerstaking gegaan tegen haar dreigende
uitzettingen.
A.K.
was actief in de Iraanse studentenbeweging. Studenten die actief
waren bij de rellen in juli 1999 zijn uiteindelijk allemaal in de
gevangenis terecht gekomen. A.K. heeft zelf dagvaardigingen getoond
die haar familie voor haar had ontvangen wegens klachten van de
universiteit van Teheran. Zij kwam met het bericht dat haar vader
maar liefst drie keer was gearresteerd en ondervraagd naar de verblijfsplaats
van zijn dochter.
De
Nederlandse regering sluit tegen beter weten in de ogen voor de
moeilijke situatie van de Iraanse studenten. Sinds de onlusten in
juli 1999 zijn honderden studenten in Teheran opgepakt en opgesloten.
Sommige (bekende) studenten hebben een proces gehad waarbij ze tot
zware straffen zijn veroordeeld, zelfs tot de doodstraf. Honderden
(misschien duizenden) studenten zijn vermist, hun familie heeft
taal nog teken vernomen. Dat geldt ook voor studenten uit andere
grote steden. (Meer info: Prime, tel. 070-3050415)
Sport
oke, F-16 neen
VOLKEL,
03/10/00 - Vredesactivisten hebben in de nacht van maandag op dinsdag
3 oktober op de startbaan van de vliegbasis Volkel de leus gekalkt
'Sport oké, F-16 neen'. Ze protesteerden tegen de inzet van
twee F-16's die later die dag de olympische sporthelden zouden verwelkomen.
De
beide toestellen, die zijn gestationeerd op Volkel, verwelkomen
dinsdagmorgen het vliegtuig waarmee de olympische sporters terugkeerden
naar Nederland. De jachtbommenwerpers escorteerden het toestel vanaf
de grens naar Schiphol, een slimme door het Journaal ondersteunde
publiciteitsstunt. Volgens een woordvoerster van de vredesactivisten
is het onbegrijpelijk dat oorlogstuig wordt ingezet om de sporters
in te halen. Volgens haar is dit sportverdwazing.
Gentech-plannen
Flevoland gehekeld
LELYSTAD,
03/10/00 - Ongeveer vijftig leden van de actiegroep Flevoland tegen
genetische manipulatie hebben dinsdagochtend 3 oktober geprotesteerd
in Lelystad. De activisten, met in hun midden Wieteke van Dort,
trakteerden de deelnemers van het Nationaal Forum Life Sciences
op ongemanipuleerde cake.
De
demonstranten deelden informatie uit en zongen liedjes. Hiermee
wilden ze aandacht vragen voor de risico's van gentechnologie. ,,Alle
sprekers op het forum zijn voor genetische manipulatie. Op deze
manier willen wij duidelijk maken dat er ook mensen tegen zijn'',
aldus een woordvoerder van de demonstranten. In de actiegroep nemen
de Natuurwetpartij, Nederlands Platform Gentechnologie en biologische
boeren deel.
Nationaal
Forum Life Sciences 2000 werd gehouden in het kader van het Europees
Programma van de provincie Flevoland. Life Sciences is in essentie
een andere benaming voor gentechnologie en zoals op deze dag duidelijk
werd, wil Flevoland een heus gentech bedrijvenpark creëren
onder de naam BioScience Park Lelystad. Om een dergelijk park sociaal
aanvaardbaar te maken wordt geprobeerd er ook biologische bedrijven
te vestigen.
Naast
de provincie is met name het Instituut voor Dierhouderij en Diergezondheid
BV (ID-Lelystad) de initiatiefnemer voor dit gentechpark. ID-Lelystad
is een voormalig overheidsinstituut dat sinds enige jaren geprivatiseerd
is en onderzoek verricht voor het ministerie van Landbouw, de EU,
vlees-, voedings- en farmaceutische industrieën fokkerij-organisaties
e.d. Het Instituut heeft nauwe banden met TNO, de Gezondheidsdienst
voor Dieren en de Faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit
van Utrecht.
ID-Lelystad
en de Gezondheidsdienst voor Dieren lijken samen een zeer dubieuze
rol te spelen in het schandaal rond het Bayer IBR-vaccin dat voor
gigantische ellende onder duizenden veehouders heeft gezorgd. Dit
rampzalige vaccin werd ontwikkeld door ID-Lelystad. En juist dit
Instituut wil nu een gentechpark oprichten met bedrijven gericht
op landbouw, voeding en farmacie.
Voorarrest
Molukkers opgeheven
DEN
HAAG, 20/09/00 - Het openbaar ministerie in Den Haag heeft de voorlopige
hechtenis van de Molukkers Makatita en Patty geschorst. Op 9 september
werden ze aangehouden voor het dreigen met openbaar geweld en voor
deelname aan een criminele organisatie. Het onderzoek zal nog weken
duren.
Bestelwagens
vleesgroothandel uitgebrand
ROTTERDAM,
17/09/00 - Het Dieren Bevrijdings Front (DBF) heeft in de nacht
van zaterdag 16 op zondag 17 september toegeslagen bij Randstad
Vleesgroothandel in Rotterdam. Hierbij werden drie bestelbusjes
door brand verwoest, terwijl de zijmuur van het bedrijf lichte brandschade
opliep.
"Oh,
dat dacht ik al", reageert een woordvoerster van de in de Rotterdamse
Hekendorpstraat gevestigde vleesgroothandel laconiek op de mededeling
dat het DBF achter de brandstichting zit. "Dat zeiden ze van de
brandweer ook al. Ik snap niet zo goed waarom ze ons moeten hebben,
wij zijn maar een klein bedrijf meneer. Op deze manier kunnen ze
net zo goed slagerijen aanpakken. Nee, het heeft de plaatselijke
krant niet gehaald. Het was maar een klein brandje, ziet u?"
De
activisten van het DBF wisten zich op het binnenterrein van Randstad
te begeven door een gat te knippen in de omheining. In een kort
maar krachtige claimbrief stelt de actiegroep dat 'zolang de moordhandel
niet stopt, het DBF doorgaat'. De uit luttele woorden bestaande
claimbrief is samengesteld op basis van uit kranten geknipte letters.
Deense
politie onderschept dierenactivisten
JUTLAND,
28/09/00 - De Deense politie heeft in Jutland vijf personen op heterdaad
betrapt in de nabije omgeving van een nertsenfokkerij. De dierenactivisten,
waaronder twee Nederlanders, hebben vervolgens tachtig (!) aanklachten
tegen zich horen uitroepen.
De
vijf verdachten, twee Nederlandse en twee Deense mannen en een Deense
vrouw, werden volgens het verhaal van de politie geschaduwd door
agenten in een gebied van Jutland waar zich een grote nertsfokkerij
bevindt. Ze werden gearresteerd op het moment dat ze uit hun auto
stapten en, wat de politie 'invaluitrusting' noemt, uit hun auto
haalden (bivakmutsen, schoenbedekking, hoofdlampen). Dit was voldoende
bewijs om ze in bewaring te stellen.
Wat
toen volgde is een in Denemarken niet ongewone procedure. Alle vijf
werden op 80 punten aangeklaagd. Bijna elke Deense actie van de
laatste 2,5 jaar is hen aangerekend: brandstichting, verstoring
van het nationale welzijn, politiek gemotiveerde misdaden, vernieling
van eigendom en last but not least wreedheid jegens dieren. Deze
laatste aanklacht is waarschijnlijk opgenomen op instigatie van
de Deense bontfokkersorganisatie. De aanklachten komen tezamen neer
op acht jaar gevangenisstraf.
Deze
alarmerende hoeveelheid aanklachten is een manier om de personen
in bewaring in een kwaad daglicht te stellen en hen als zeer gevaarlijke
misdadigers voor te stellen. Zij die het Deense rechtsbestel beter
kennen, weten dat dit niet noodzakelijkerwijs wordt gedaan om de
schuld ergens te leggen maar de hele dierenrechtenbeweging in een
kwaad daglicht te stellen. Kortom, zoveel mogelijk aanklachten in
de hoop dat er zoveel mogelijk gegrond wordt verklaard.
De
verdachten zitten vanaf hun arrestatie in afzondering. Dit betekent
dat ze één bezoek per week hebben, ze constant onder
bewaking staan en dat het bezoek moet worden goedgekeurd door de
Police Intelligence Service, een tak van de geheime dienst, en de
politie.
Zweeds
anarcho blad aangeklaagd
STOCKHOLM,
31/08/00 - Op last van het ministerie van Justitie in Zweden is
het blad Brand aangeklaagd wegens 'het aanzetten tot opstand'. De
gewraakte editie van Brand, die op 8 maart jl. verscheen, werd direct
na het uitkomen al door de Zweedse geheime politie, de SäPO,
aangeklaagd.
Het
tijdschrift Brand, een collegablad van Ravage, bestaat al sinds
1898. De huidige redactie is al jaren actief. Het gewraakte nummer
van het blad had speciaal ter ere van Internationale Vrouwendag
een themanummer samengesteld over rolpatronen en stereotypen in
de bekendste Zweedse dames- en herenbladen. Het blad stond vol columns
met sex-tips, test uzelf kwisjes, de make-up metamorfose en een
namaak-voorpagina.
Tevens
bevatte de speciale editie een parodie op een "maak een succes van
je feestje" artikel, onder de titel "maak een succes van je rel
van A tot Z". Dit was het artikel waar de veiligheidsdienst over
viel - belachelijk omdat het overduidelijk satirisch is bedoeld
en een parodie is op het soort acties dat gangbaar is bij de Zweedse
anarchistische beweging.
Van
'Baksteen en Barricade' tot 'Probleemloos rellen op hoge hakken',
'Xena de oorlogsgodin' en 'Zebrasgestreept sportjack' (niet langer
in de mode tijdens rel-situaties). De rel-tips waren een lange neus
naar de autoriteiten, maar ook bedoeld om het romantische beeld
van geweld en een zekere macho-cultuur binnen de beweging op de
hak te nemen. Wat niet onvermeld mag blijven is dat het hele artikel
in baby blauw en roze was gelayout en aangekleed met plaatjes van
de Spice Girls.
Hoe
bestaat het dat dit artikel zoveel ophef veroorzaakte? Volgens de
Zweedse geheime dienst SäPO werd het artikel als handleiding
gebruikt bij de spectaculaire kraakactie van het Linkoping pand,
op 17 maart dit jaar, waarbij bakstenen en barricades werden toegepast.
De redactie van Brand bespeurt een tendens bij de SäPO om de
dissidente pers aan te pakken. Het Ekologisten Magazine ging Brand
reeds voor. Na een sabotage-actie tegen een nieuwe snelweg, opgeëist
door de 'Socialekologisk Aktions', spande de SäPO een rechtszaak
aan tegen Ekologisten Magazine. (Meer info: www.motkraft.net/brand)
McLibel
stapt naar Europees hof
LONDEN,
20/09/00 - Exact tien jaar nadat milieuactivisten Helen Steel en
Dave Morris door McDonald's werden aangeklaagd wegens smaad (het
zogenaamde 'McLibel' proces), hebben de twee een klacht ingediend
bij het Europees Hof in Straatsburg. Het gaat om een uitspraak in
het McLibel proces, die niet overeenstemt met artikel 6 (recht op
een eerlijk proces) en art. 10 (recht op vrijheid van meningsuiting).
Eerder
dit jaar weigerde het Britse Hogerhuis om de uitspraak in het controversiële
proces te herzien. Morris en Steel, actief voor de anarchistische
milieugroepering London Greenpeace, werden in 1990 voor het gerecht
gedaagd vanwege de inhoud van het pamflet 'What's wrong with McDonald's?'
dat in grote hoeveelheden wordt verspreid bij picket-lines. Het
pamflet bevat vele argumenten om niet bij de hamburgergigant te
gaan eten.
Voor
de meeste argumenten werden de beklaagden vrijgesproken en werd
er door de rechtbank een verpletterend oordeel over de gang van
zaken bij McDonalds uitgesproken. Desondanks moet niet McDonald's
maar de activisten boetes betalen, omdat immers niet álle
argumenten uit het pamflet konden worden bewezen. De werkloze 'McLibel
2' weigeren overigens maar één cent (penny) te betalen.
Op
2 oktober werd de Europese Rechten van de Mens Conventie van toepassing
op de Britse rechtspraak. Naar aanleiding daarvan eisen de McLibel
2 het recht op om kritiek te mogen leveren op bedrijven die invloed
hebben op hun levensomstandigheden, gezondheid en het milieu. Ook
roepen zij op een einde te maken aan de onderdrukkende, oneerlijke
en archaïsche smaadwetgeving in het algemeen en bij hun zaak
in het bijonder.
Aan
de hand van art. 6, 8, 10, 11, 13 en 14 stellen ze dat multinationele
ondernemingen geen recht hebben om critici aan te klagen wegens
smaad. Het publieke belang bij onafhankelijk onderzoek en kritiek
weegt, net als bij overheidsorganen, zwaarder omdat dit soort bedrijven
grote invloed op mensenlevens en milieu hebben.
McDonald's
is wereldwijd steeds vaker het middelpunt van controverse en oppositie.
De internationale Anti-McDonald's dag vindt dit jaar voor de zestiende
keer plaats op 16 oktober, VN Wereldvoedseldag.
Bask
Esteban Murillo mishandeld
MADRID,
05/10/00 - Naar onlangs bekend is geworden is de Baskische politieke
gevangene Esteban Murillo, samen met vijf andere Baskische politieke
gevangenen, mishandeld in de Valdemoro-gevangenis nabij Madrid.
Esteban werd twee maanden terug uitgewezen door Nederland omdat
voor marteling niet werd gevreesd.
Volgens
Senideak, de organisatie van familieleden van Baskische politieke
gevangenen, werden de zes gevangenen uit hun cel gehaald waarna
ze twee aan twee werden geboeid. Esteban Murillo zou hierbij aan
een niet-politieke gevangene worden vastgeketend. Dit weigerde hij
waarop de gevangenisbewaarders hun knuppels tevoorschijn haalden
en op de gevangenen in begonnen te slaan om ze vervolgens alle zes
naar een isoleercel te brengen. Volgens Senideak verslechtert het
klimaat in de Spaanse gevangenissen in rap tempo en komen dit soort
incidenten steeds vaker voor.
Esteban
Murillo werd 8 januari 1999 op Schiphol gearresteerd waarna hij
afgelopen juli door Nederland werd uitgeleverd aan Spanje. De verdediging
van Murillo heeft zich samen met het Solidariteitskomitee Esteban
Murillo fel verzet tegen zijn uitlevering omdat gevreesd werd dat
Murillo in Spanje mishandeld zou kunnen worden en dat hij geen eerlijk
proces zou krijgen. Zowel GroenLinks als de SP stelden hier kamervragen
over. Veel kritiek was er op minister Korthals wegens zijn beslissing
om geen veiligheidsgaranties te vragen aan de Spaanse regering,
terwijl dit gebruikelijk is.
Er
blijkt nog steeds geen datum vastgesteld te zijn voor het proces
van Murillo. Zijn advocaat is overigens gearresteerd wegens vermeend
ETA-lidmaatschap. Hij zou namelijk geregeld contact hebben met gevangen
ETA-verdachten. Een vorige advocaat van Murillo werd ook al gearresteerd.
Het Solidariteitskomitee Esteban Murillo vreest dat deze gang van
zaken de procesgang van Murillo geen goed zal doen.
|