● Ravage   ● Archief    ● Overzicht 2004    ● Overzicht #9


Uit: Ravage #9 van 2 juli 2004

Dierenrechten: Totaalstrijd of ondergeschoven zusje?

In de totaalstrijd tegen kapitalisme en hiërarchisch denken is de strijd tegen de onderdrukking van dieren niet vanzelfsprekend. Volgens Erik de Gier is dit onterecht.

Seksisme, racisme en homofobie zijn allen voorbeelden van niet gewenste opvattingen in activistische kringen. De anarchistische totaalstrijd tegen het kapitalisme en onderdrukking in het algemeen omvat vele vormen van do's en don'ts. Ga naar het gemiddelde actiekamp of een vergadering en op allerlei pamfletten en regeltjes staat terecht dat seksisten, racisten en homofoben niet gewenst zijn.

Daarnaast is het veelal een vanzelfsprekendheid dat 'de activist' tegen het leger is, tegen kernenergie, tegen asfaltaanleg of bomenkap en zeker tegen George Bush. Maar waarom is het nog steeds geen vanzelfsprekendheid dat de anarchist van vandaag ook veganist is? Waarom zijn dierenrechtenactivisten de outsiders van de actiewereld?

Kom niet aanzetten met argumenten als: "maar ik zie ze nooit kraken" of "maar waar zijn die 'fashion-punks' dan als er een eurotop is?", want de gemiddelde dierenrechtenactivist die ik ken is totaalactivist.

Ondergeschikt?

Dat betekent niet dat de individuele activist van welke beweging dan ook niet zo nu en dan de 'regeltjes' overschrijdt door stiekem toch met het vliegtuig te vliegen, een adidasvoetbal te kopen of naar film Blackhawk Down te gaan. Maar helaas merk ik dat dierenrechtenactivisten meteen aan een onderzoek onderworpen worden zodra ze vragen waarom een andere activist niet veganist is. "En hoeveel milieu-schade hebben die plastic schoenen van jou veroorzaakt dan?" of "Koop jij wel alles fair trade?". Alsof mijn tekortkomingen die van de niet-veganistische activist teniet doen.

Een simpel voorbeeld hiervan is het gemiddelde actiekamp of kraakpand waar gewoon vlees wordt gegeten, stoere leren jassen worden gedragen en niet-veganistische wijn wordt gedronken. Maak in één van deze aangelegenheden de opmerking dat vrouwen het aanrecht als enige recht hebben en je wordt nog net niet gelynched.

Is de onderdrukking van dieren dan ondergeschikt aan de onderdrukking van de mens? Waarom ben ik een zeikerd als ik eis dat iedereen met zijn poten van dieren af moet blijven, maar wordt het normaal gevonden dat ik tegen racisme ben?

Een veel gehoord argument is dat het veel makkelijker is om geen racist of seksist te zijn. Buiten het feit dat het er niet toe doet of iets makkelijk is, vind ik dat het helemaal niet makkelijk is om geen seksist of racist te zijn.

Hoeveel mannen raken nog steeds opgewonden van reclames met rondborstige vrouwen in te schaarse kleertjes en zeggen hier openlijk niets van? En hoeveel mensen voelen zich toch ongemakkelijk als zij in de avond over straat lopen en dan een groep jonge Marokkanen (of waren het Algerijnen?) tegen komen? Waarom zijn de gemiddelde AFA-demonstraties en veel demonstraties in het algemeen zo blank als het maar kan? Nee, gemakkelijk is anders.

Canvas schoen

Het kapitalisme en hiërarchisch denken zijn de grootste boosdoeners in de totaalstrijd tegen de onderdrukking. Uit naam van het geld en macht worden volkeren onderdrukt, milieu uitgebuit en dieren uitgemoord.

Is het dan niet logisch dat de anarchistische beweging in Nederland, en daar buiten, ook de strijd voor dierenbevrijding overneemt? Dat het op een actiekamp tegen bomenkap - want die arme das verliest zijn dassenburcht - vanzelfsprekend is dat niemand vlees eet? Dat als er een antifascistische demonstratie is waarbij tweehonderd mensen worden gearresteerd iedereen eten weigert als er geen veganistische voeding voorhanden is in plaats van lekker de broodjes ham en kaas te verorberen?

Natuurlijk is het van belang dat alle dierenrechten organisaties en actiegroepen ook tegen racisme, seksisme en alle andere vormen van onderdrukking zijn. Organisaties zoals EDEV (Een Dier Een Vriend) zijn net zo kortzichtig als vleesvretende GroenFronters als zij claimen a-politiek te zijn (lees: ook dierenknuffelende VVD-ers zijn welkom). Of dat een nieuw dierenrechtenmagazine als Change op milieuvriendelijk papier gedrukt wordt.

Natuurlijk zijn er ook veel niet-dierenrechten activisten die veganist of vegetariër zijn. En daar waar Rampenplan komt is het altijd goed toeven voor een vega ook al gaat de demo ergens anders over. Maar zo nu en dan wringt de, milieuvriendelijke canvas, schoen een beetje. Misschien wordt het tijd voor een mooie discussie-avond hier over. Of via Ravage?

Erik de Gier

Perswoordvoerder DierenBevrijdingsFront SupportersGroep

Indien je wenst te reageren op deze bijdrage over totaalstrijd: postadres zie het redactioneel op pagina 2, of e-mail: ravage@antenna.nl

Naar boven