●
Ravage ●
Archief
● Overzicht
2004 ● Overzicht
#8
Uit: Ravage #8 van 11 juni 2004
Geen man geen vrouw
Gedurende de eerste week van juni vond in Amsterdam het festival 'Queeruption' plaats, een vrolijke internationale bijeenkomst van queers. Vooral jonge mensen afkomstig uit allerlei verschillende seksuele subculturen. ,,Een soort alternatieve kosmos.''
De grote ontmoetingsruimte van pakhuis Afrika, die wordt geschraagd door een aantal forse pilaren, is schaars verlicht door het buitenlicht dat door open deuren naar binnen valt, en deels door lange kabels met lampjes die als een feestverlichting door de zaal heen hangen.
Rechts achter in de ruimte bevindt zich een soort winkeltje met tweedehands - queer - kleding en andere spullen. De eerste, wat sombere indruk, wordt al gauw vervangen door de gezelligheid van de jongeren die her en der staan en zitten te praten. Met overal rondzwervend eetgerei.
Het is woensdagmiddag 2 juni, de tweede dag van Queeruption. Tijdens de plenaire vergadering worden allerlei zaken besproken aangaande de voortgang van het festival dat door de deelnemers zelf vorm en inhoud wordt gegeven. De vergadering begint later dan gepland, veel queers zijn langslapers.
Het betreft goeddeels jongeren, tieners en twenners. Veel kleurige kleding, vaak dikke bossen rasta-haar en soms wat kleurtjes. Piercings zie je veel, en strakke shirts en alternatieve broeken. Soms wat vormeloze kleding.
Als ik buiten op de kade aan het water van het Amsterdamse IJ een gesprek probeer aan te knopen, zeggen de meesten niet met 'de media' te willen praten. Sommigen hebben er moeite mee om het over hun queer-zijn te hebben, met het idee dat het gepubliceerd zal worden. Anderen zeggen vooral slechte ervaringen met de commerciële media te hebben opgedaan en preferen onder elkaar te zijn, zonder 'indringers'.
Dan maar weer naar binnen waar ik jongeren aantref die toevallig in Amsterdam zijn aanbeland en van het festival hebben gehoord. Uit nieuwsgierigheid komen ze langs en zeggen niet veel van queers af te weten. Op een groot prikbord laten de bezoekers briefjes achter met aankondigen van werkgroepen, discussies en andere activiteiten. Er zijn steeds meerdere dingen tegelijk gaande.
Jezzie - zijn krakersnaam - wil wél iets vertellen over de achtergronden van het festival. Hij behoort tot de initiatiefnemers en is een van de organisatoren, voorzover die er zijn althans, want Queeruption is vooral een groepsgebeuren, vertelt hij. Iedereen kan initiatieven ontplooien voor workshops en andere activiteiten.
Het woord queer was oorspronkelijk een scheldwoord voor homo's. Maar William S. Burroughs, de beroemde beatschrijver in de jaren '50 en begin '60, heeft dat omgedraaid, 'teruggepakt', er een ere-titel van gemaakt. Burroughs schreef over seksuele taboe's. Sindsdien wordt het woord 'queer' gebruikt als verzamelterm voor alle seksuele minderheden - als homo's, lesbisch, bi-seksueel en transseksueel.
Jezzie: ,,Queer heeft ook een bijbetekenis van radicaal-zijn, tegen vertrutting van subculturen. Het sluit aan bij de anti-kapitalistische en andere bewegingen die alternatieve levensstijlen nastreven, groepen die buiten de hoofdstroom willen bestaan. De hoofdstroom die het doelwit is van reclamecampagnes, gevestigde politiek en dergelijke. Daar stellen de queers zich tegen te weer.''
Het is alweer de zesde editie van Queeruption, die voorheen werd gehouden in Londen (2x), New York, San Francisco en vorig jaar in Berlijn. Het is een soort van wereldwijde reünie van queers die politiek en/of cultureel actief zijn. Zij kunnen zo ervaringen en ideeën uitwisselen onder elkaar. Ze kletsen, dansen en seksen. Daarnaast wordt alternatief Amsterdam bezocht.
,,Wij leven in een soort alternatieve kosmos'', vertelt Jezzie. De meesten zijn links, anarchistisch. Komende zaterdag doen de queers mee aan een betoging tegen extreem-rechts in Den Haag. ,,Wij willen beslist niet dat neonazi's hun vernietigende ideeën uit kunnen dragen'', zegt Jezzie.
De queers hebben er ook moeite mee man of vrouw te moeten zijn. ,,Sommigen hier zijn als man geboren maar willen als vrouw worden gezien, sommige vrouwen willen liever als man door het leven. Zonder consessies te doen aan het lichaam. Ook zijn er die geen van beiden willen zijn, vrij van de man/vrouw dwang van de maatschappij.''
Queers zijn ambigu mensen. Dat uiten ze door bijvoorbeeld verschillende combinaties van kleren te dragen, zoals een stropdas met een jurk. Of neutrale, niet geslachtsgebonden kleding als een slobberbroek en een slobberblouse of trui. En veelkleurige kleren, zoals mannen doen die zich niet mannelijk willen kleden. Kortom, kleding die niet doet denken aan het ene of het andere geslacht.
,,Maar dat is moeilijk in taal te vangen'', zegt Jezzie, ,,kun je beter in foto's laten zien.'' De mensen doen ook aan het festival mee om zich ergens thuis te voelen. ,,Het zijn meestal mensen die normaal het gevoel hebben altijd op de verkeerde plek te zijn. Dat gevoel hebben ze zelfs binnen de commerciële homo-seksuele, lesbische en andere scenes.''
Irene Kosman
www.queeruption.nl