- Home
- Archief
- 1999

Uit: Ravage #297/298 van 17 december 1999

*******************NIEUWS NIEUWS NIEUWS************************

Beursvloer in rep er roer

AMSTERDAM, 29 nov 99 - Actievoerders van het Autonoom Centrum hebben in de Optiebeurs 20 duizend stuks aandelen KLM-Expell gelanceerd. De actie is onderdeel van de campagne 'Een Zwaanzinnige Terugvlucht' waarmee de rol die de KLM speelt bij uitzettingen van illegalen aan de kaak wordt gesteld.

Gestoken in nette kleren drinken acht actievoerders van het Autonoom Centrum op maandag 29 november hun kopje koffie of thee in het Beurscafé bij de optiebeurs in Amsterdam. Ze wachten daar met een groot aantal andere belangstellenden tot ze worden opgehaald voor een 'lezing' over de Optiebeurs. Nou kon de lezing - die achteraf best leerzaam bleek - hun gestolen worden, de rondleiding door de beurs die op de lezing volgt, zal hen echter op de plaats van bestemming brengen: de galerij boven de beursvloer. In binnenzakken, handtasjes, sokken en onderbroeken verbergen zij namelijk alles bij elkaar zo'n 20 duizend stuks aandelen van KLM-Expell, de nieuwe winstgevende poot van onze nationale vliegtuigmaatschappij. Deze willen zij graag aan de jongens en meisjes op de beursvloer presenteren.

Zo bedacht, zo gedaan. Aangekomen bij de galerij wordt, nadat zij even naar het schouwspel op de beursvloer (dat voor hen geen geheimen meer kent) hebben gekeken, razendsnel een spandoek ontrold. Even later vliegen de aandelen KLM-Expell door de lucht. De beursvloer is in rep en roer. 'Actie, Actie, Actie', wordt er enthousiast geschreeuwd. Voor de koersschommelingen heeft niemand meer oog. Lang mogen zij echter niet van de actie genieten. De bewaking is razendsnel gealarmeerd en verwijdert de actievoerders van de galerij. Jullie verslaggever weet zich in eerste instantie verdekt op te stellen, maar wordt alsnog door de jongens en meisjes op de beursvloer 'verraden'. "Die daar hoort er ook bij!"

Nadat is vastgesteld dat er geen schade is aangericht, mogen de actievoerders, na enige onderhandelingen over het niet geven van de namen, de optiebeurs weer verlaten. Op het Beursplein wordt het KLM aandeel vervolgens onder het genot van champagne, pepernoten en blokjes kaas aan het publiek gepresenteerd. De rondleiding is ook voor de andere belangstellenden inmiddels afgelopen. Een aantal komt de actievoerders bedanken voor het geboden spektakel. "Zo maak je nog eens wat mee".

Op 25 november hebben actievoerders van het Autonoom Centrum de Vakantiebeurs in de Millenniumbar van het Beatrixtheater van de Jaarbeurs in Utrecht met een bezoekje vereerd. In navolging van de actie bij de vakantiebeurs in januari dit jaar en de rit langs de reisbureaus in Amsterdam op zaterdag 20 november jl. (zie de vorige Ravage) toog de 'KLM-Uw uitzettingsagent'-bus die dag richting Utrecht.

Dit jaar werd tijdens de Vakantiebeurs speciale aandacht besteed aan de culinaire aspecten van vakantie; "De Nederlandse vakantieganger is een avontuurlijke eter geworden". De actievoerders hadden een andere boodschap. Ongemerkt slopen een paar mensen de Millenniumbar binnen en deelden 'last-time uitzettingen' folders uit. Voor de deur werd het vliegtuig wederom uitgepakt en folders uitgedeeld. Een boze KLM-werkneemster vond het schandalig dat hun logo zo misbruikt werd. "En die vluchtelingen maakten er zo een puinhoop van in vliegtuigen". Met hulp van de politie werden de actievoerders uit de Jaarbeurs gezet.

Met de campagne tegen KLM wil het Autonoom Centrum de rol die dit bedrijf speelt binnen de uitvoering van het Nederlandse vreemdelingenbeleid aan de kaak stellen. Het bedrijf voert uitzettingen uit, het is betrokken bij de uitvoering van maatregelen die de komst van vluchtelingen en andere migranten moet verhinderen (door zogeheten 'preboarding checks') en het wordt ingeschakeld in cursussen die gegeven worden aan ambtenaren van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Omdat KLM tot nu toe niks van deze kritiek wil weten, wil het Autonoom Centrum de luchtvaartmaatschappij via consument, reisbureaus en haar eigen personeel onder druk zetten middels een campagne dat haar 'luchtblauwe' imago moet beschadigen.
(Freek)

.................................

Hoofdpijn na scholierenprotest

UTRECHT, 6 dec 99 - Op 6 december kondigde het LAKS (Landelijk Aktie Komitee Scholieren) een staking af voor alle HAVO en VWO scholieren van Nederland. Inzet was het omstreden Studiehuis, weer zo'n aardig plan op de tekentafel maar onwerkbaar in de praktijk. Tienduizenden scholieren trokken die dag op naar Den Haag voor een demonstratie, die uitliep op relletjes.

Rudeboy (17) hield een nare ervaring over van z'n gedwongen verblijf in een Haagse politiecel. Rudeboy: ,,Hoewel ik (HAVO-scholier uit Amsterdam) weinig last heb van de toenemende werkdruk als gevolg van invoering van het Studiehuis, kleven er aan het nieuwe systeem voor mij voldoende nadelen (verplichte vakken die nergens voor nodig zijn, etc.). Daarom besloot ik af te reizen naar Den Haag. Daar viel me gelijk de afwezigheid van de politie op. Kennelijk dachten ze dat 20.000 boze scholieren geen probleem zouden opleveren. De manifestatie was, op wat eieren gooien naar prominenten na, ontzaglijk saai en bestond vooral uit blauwbekkend wachten op staatssecretaris Adelmund van Onderwijs die niks te melden had. Uit frustratie besloot een grote groep van 5.000 jongeren naar het Binnenhof te lopen om te kijken of ze daar wél wat antwoorden zouden kunnen krijgen.

Voor de ingang van het afgezette Binnenhof werd de sfeer snel opgefokt (op een vrolijke manier overigens). Al snel lag er een auto op zijn kant. Ik stond voor de afzetting toen er naast mij "naar het Binnenhof!" werd geschreeuwd. Er was geen houden aan. Ik kon niks anders doen dan over de hekken heen klauteren omdat ik anders plat gedrukt zou worden. De dranghekjes van een meter hoog en een groepje agenten werden gewoon opzij geveegd.

Aangekomen op het Binnenhof sneuvelden al snel de eerste ruiten. Jongens hingen in de fontein, meisjes van een jaar of veertien - gekleed in merkkleding - gooiden met hun proviand de ramen in, en geen smeris te zien. Hier kwam snel verandering in toen de demonstranten het Binnenhof weer wilden verlaten. Agenten met de platte pet hielden ons met hun wapenstokken tegen. ME-ers aan de andere kant van het plein schoven ons echter steeds meer die kant op.

De sfeer werd dreigend toen de eerste verhalen van arrestaties en rondracende busjes ME zich verspreidden. Een tijdlang stonden we tegenover de linie ME een beetje te provoceren, waarna ik opeens werd opgepakt en door vier agenten op hardhandige wijze werd weggesleept. Ze kwakten me met mijn hoofd tegen een politiebus aan, hetgeen me vier dagen lang hoofdpijn opleverde. Op het politiebureau werd ik, ondanks dat ik aangaf dat ik lichte claustrofobie heb, ingesloten in een kleine cel. Het duurde drie uur voordat men mij vertelde wat de aanklacht was.

De volgende dag ontmoette ik tijdens het luchten wat andere arrestanten van het scholierenprotest. Een van de bewakers vertelde me dat ze tijdens de relletjes enkel mensen met een sjaal (PLO/ADO) hadden opgepakt. Door mijn aanhoudende hoofdpijn en gebrek aan sociaal contact kreeg ik in m'n cel een zware aanval van hyperventilatie, iets dat ik sinds acht jaar niet meer had gehad. Ondanks herhaald bellen en gillen duurde het zeker een uur voordat er iemand kwam kijken. Hierna hebben ze me nog een uur in een plas in mijn cel (mijn cel stond half onder water) laten liggen en hebben ze me voor een uur in mijn natte kleren onder een deken op de luchtplaats gelegd bij negen graden boven nul. Ze hadden geen zin bij mij te blijven en op de binnenplaats hingen camera's.

Het duurde drie uur voordat er een dokter kwam die het briljante idee had om mij in een zakje te laten blazen. Inmiddels waren al mijn spieren zo verkrampt door een zuurstof overschot dat ik alleen nog maar wat kon trillen en murmelen. Nadat ik dankzij het zakje gekalmeerd was en hijgend zat bij te komen van deze doodenge ervaring klaagde ik over hoofdpijn en vroeg of ik daar wat voor kon hebben. Ze gaven me drie pillen, waaronder een blauwe. Ik gaf te kennen dat ik geen chemische rommel wou, maar ze propten het desondanks bij me naar binnen.

Toen het kalmeringsmiddel (naar ik aanneem) werkte zijn ze me gaan verhoren. Ik heb maar verteld wie ik was, want ze hadden m'n vingerafdrukken en studentenpasje toch al. Later heb ik gehoord dat ze een andere jongen zijn anti-depressiva een nacht hebben geweigerd tot hij tegen de muren op liep. (zijn veters, riem en kettingen mocht hij wel houden ondanks dat hij verklaard had depressief te zijn) Na 24 uur hebben ze mij en de laatste vier arrestanten zonder dagvaardiging en belastende verklaring op straat gezet.''

.................................

Transporten kernafval voorlopig van de baan

VLISSINGEN, 29 nov 99 - De Raad van State heeft een dikke streep gehaald door vergunningen voor nucleaire transporten in Nederland. Vanuit de kerncentrale in Dodewaard en de onderzoeksreactor in Petten zal voorlopig geen hoogradioactief afval worden afgevoerd. Alle bezwaren die Greenpeace tegen de vergunningen te berde heeft gebracht zijn door de Raad van State toegewezen.

De uitspraak van Nederlands hoogste bestuursorgaan van 29 november jl. schort de geplande transporten op van gebruikte brandstofstaven vanuit Dodewaard naar de Engelse opwerkingsfabriek Sellafield. Ook opslag van staven uit Petten bij de COVRA, Centrale Organisatie voor Radioactief Afval, in Borssele is de komende tijd van de baan. Dit omdat de Raad van State oordeelt dat de vergunningen die het ministerie van VROM heeft afgegeven bij lange na niet voldoen aan de juridische vereisten.

De Raad van State vindt dat niet is aangetoond dat de redenen voor transport gerechtvaardigd zijn. Greenpeace betoogt dat er geen enkele rechtvaardiging is om het Nederlandse afval te laten opwerken in GrootBrittannië. De nucleaire fabriek in Sellafield is een notoire vervuiler. Via een chemisch proces wordt er plutonium aan de gebruikte brandstofstaven onttrokken wat gepaard gaat met enorme radioactieve lozingen in zee en in de lucht. Vervolgens wordt het afval in glas gegoten en weer naar Nederland vervoerd. Ook het transport naar de COVRA in Zeeland is volgens de Raad van State onvoldoende gemotiveerd. Het plan was om het hoogradioactieve afval uit Petten op te slaan in een loods die slechts geschikt is voor laagradioactief afval.

Verder gaf de Raad van State Greenpeace gelijk in haar bezwaar over de route van de transporten. De milieuorganisatie vindt dat de route bekend gemaakt moet worden zodat omwonenden bezwaar kunnen maken. Ook oordeelde de voorzitter dat, gezien het non-proliferatieverdrag, de minister van Buitenlandse Zaken betrokken had moeten worden bij het verlenen van de vergunning voor transport uit Petten. Van het Pettense afval kunnen kernwapens worden gemaakt.

Als gevolg van deze uitspraak heeft de eigenaar van de gesloten kerncentrale in Dodewaard, GKN, aan WISE International laten weten (voorlopig) af te zien van een poging acties bij voorbaat door de rechter te laten verbieden. WISE is van plan om de eerste transporten vanuit Dodewaard te verhinderen, onder meer door menselijke blokkades. Als VROM de procedure voor een nieuwe vergunning geheel doorloopt duurt het tot in elk geval half maart volgend jaar voor er eventueel weer gereden kan worden.

In januari 2000 praat de Tweede Kamer opnieuw over de ontstane situatie. Aan de orde is onder andere een rapport van het NRG (nucleaire tak van het Energie Centrum Nederland) over de voordelen van opwerking. In maart jl. heeft WISE een reactie geschreven op het rapport waaruit blijkt dat de NRG de zaak veel te rooskleurig voorstelt, de nadelen van opwerking stelselmatig verzwijgt en een onjuist beeld schetst van de gevolgen van de keuze voor opwerking.

Als belangrijkste nadeel van het opzeggen van de contracten wordt de kans op financiële schadeclaims genoemd; voor WISE geen reden om door te gaan met het vervuilen van de Ierse- en Noordzee. Belangrijker dan geld is het gegeven dat radioactieve stoffen uit Sellafield worden aangetroffen tot in het Arctisch ijs en in alle zeven wereldzeeën nog meetbaar zijn.

Voorlopig kan de centrale in Borssele, door problemen met de Belgische wetgeving, ook geen splijtstof afvoeren. De directie van de kerncentrale Borssele heeft recent laten weten dat verzet vanuit de milieubeweging tegen de transporten de continuïteit van de centrale in gevaar brengt.

.................................

Zijn de dagen van de Kalenderpanden geteld?

"In verband daarmee verzoek ik u - en voorzover nodig sommeer ik u daartoe - de Kalenderpanden uiterlijk 31 december a.s. te verlaten en te ontruimen...". De 'oprotbrief' die de bewoners van de gekraakte Kalenderpanden aan het Entrepotdok in Amsterdam onlangs in de bus kregen laat aan duidelijkheid weinig te wensen over.

De Kalenderpanden, Entrepotdok 93 t/m 98, bestaat uit een aantal monumentale pakhuizen in Amsterdam die inmiddels alweer drie jaar gekraakt zijn. In die drie jaar zijn de panden uitgegroeid tot een plaats waar bijna dagelijks activiteiten plaatsvinden. Deze lopen uiteen van film tot restaurant, van feesten tot politieke info-avonden en van een 'vrije radiozender' tot toneelvoorstellingen. Het gemeenschappelijke van deze activiteiten is dat ze voor iedereen betaalbaar moeten zijn.

En, zoals dat in Amsterdam (en elders) gaat, kan een project dat goed functioneert en waar vele mensen op betaalbare wijze experimenteren, eten, hun ideeën uit de doeken kunnen doen of simpelweg 'verpozen', niet zomaar voort blijven bestaan. De panden zijn namelijk eigendom van de gemeente Amsterdam. Deze zich ook hier ontpopt als de schijnbaar natuurlijke tegenstander van alles wat niet-commercieel, niet-prestigieus en niet volgens de vertrouwde wijze georganiseerd is.

Want wat is er aan de hand? Terwijl de Kalenderpanden zich ontpopten tot wat ze vandaag zijn, ontwikkelde de gemeente haar eigen plannen. Zoals vertrouwd, fantasieloos en van maar één ding echt overtuigd: dat de gefortuneerde stadsbewoner een soort übermensch is die alle stedelijke problemen wel even op zal lossen. In de Kalenderpanden moeten dan ook 47 luxe appartementen komen, voorzien van privé-parkeergarage. Dat er al lang geleden in een referendum besloten is dat er in het centrum niet meer parkeerplaatsen bij mogen komen is iets waar de ratten in de Stopera maar overheen stappen. Maar ach, het referendum hebben alleen de grootste naïevelingen ooit serieus genomen. In het hele proces van de projectontwikkeling heeft de gemeente het makkelijk gehad: als eigenaar en bestuurder tegelijk kon ze zichzelf alle benodigde vergunningen verstrekken. Dat er desondanks een traject van inspraak doorlopen moest worden was iets wat bij de ambtenaren en 'onafhankelijke' bezwaarschriftencommissies zichtbaar irritatie opriep.

Hoewel de panden op de rijksmonumentenlijst staan, heeft de gemeente ze altijd verwaarloosd. De afgelopen jaren hebben ze de niet-gekraakte gedeelten in beheer gegeven aan 'miljoenen-Jantje', een Waterlooplein-koopman die er een aantal monumentale delen uitsloopte en - waarschijnlijk - verkocht. Vervolgens heeft de gemeente haar eigen wanbeleid in de schoenen van de krakers geschoven. "De huidige gekraakte staat komt de situatie van de panden niet ten goede". Met dit argument werden de plannen van de projectontwikkelaar door de procedures heen geloodst. De bezwaren van de Rijksmonumentendienst werden gepasseerd, er is immers haast bij de verbouwing. Een leugenachtig verhaal over de in het pand aanwezige boktorren deed de rest.

Inmiddels is er echter het één en ander veranderd: de gemeente is zich zorgen gaan maken om 'woon-/werkpanden' voor startende kunstenaars. Zo maakt men zich het ene moment zorgen of er met de uitzetting van de kinderen van Gümus voor Ajax geen getalenteerde voetballertjes verloren gaan, het andere moment vraag men zich af of er met het vertrek van beginnende kunstenaars naar Rotterdam geen talent verloren gaat waar je je later mee zou kunnen profileren.

En in dat rijtje van bedreigde 'woon-/werkpanden' komen ook de Kalenderpanden voor. Nu achten de bewoners van de panden het van geen enkel belang of mensen die in de panden wonen, optreden of werken later 'doorstoten'. Het belang van wat zich in de panden afspeelt ligt juist in de diversiteit en toegankelijkheid. Toch staan ook de Kalenderpanden op het lijstje van woon-/werkpanden waar een 'oplossing' voor moet worden gezocht. En als mensen die alleen in termen van geld kunnen denken een oplossing bedenken dan wordt er, inderdaad, een bedrag gereserveerd. Het afgelopen jaar 1 miljoen voor alle bedreigde panden. Dit geld wordt echter doorgeschoven naar het volgende jaar, omdat er het afgelopen jaar niks mee gedaan is. Dit terwijl de ene na de andere ontruiming heeft plaatsgevonden.

Als het bovendien ambtenaren zijn die voor een 'oplossing' moeten zorgen, dan wordt er ook nog een 'projectgroep' opgericht. Cliché's zijn er niet voor niets: als je ambtenaar bent wil je niet werken maar wil je op reis. Zo ook hier: de projectgroep heeft "ter oriëntatie" allerlei reisjes naar het buitenland op de agenda staan, maar bezocht onlangs pas het eerste 'woon-/werkpand' in Amsterdam. Het gereserveerde geld voor het behoud van bedreigde 'woon-/werkpanden' wordt niet uitgegeven maar doorgeschoven naar volgend jaar. Voor het volgend jaar staat er nog meer geld gereserveerd, maar met de huidige werkwijze moet echter gevreesd worden dat ook dit geld nooit besteed zal gaan worden. Belangrijkste conclusie van de projectgroep is inmiddels immers: het is moeilijk om op de huidige markt goedkope ruimte te verwerven. Tsja, als je daarvoor op de universiteit hebt gezeten...

Terwijl politici en ambtenaren dus steen en been klagen over het feit dat er in een geprivatiseerde markt nog maar zo weinig "te besturen" valt en "alles zo duur is", worden de Kalenderpanden aan een projectontwikkelaar verkocht die er 47 luxe appartementen moet realiseren. In theorie kan met het voor de projectgroep gereserveerde geld de projectontwikkelaar ruimschoots afgekocht worden en kunnen de panden en de activiteiten behouden blijven. Maar zonder wil blijft theorie toch vooral theorie.

Met het versturen van de 'oprotbrief' geeft de gemeente aan waar het om gaat: geld en prestige. De Kalenderpanden zijn echter niet de voormalige gekraakte Silo of het Vrieshuis Amerika, waar de 'bonzen' zich lieten uitkopen of met een kluitje in het riet lieten sturen. Wij nemen alleen met serieuze voorstellen genoegen. Uitgangspunt is dat wat wij en onze bezoekers in de panden doen belangrijker is dan "47 luxe appartementen met parkeergarage". Als dat niet begrepen wordt komen ze ons er maar uithalen. We'll be there...

De bewoners en gebruikers beraden zich nog op te nemen stappen. Wees alert voor oproepen voor acties. In ieder geval is er een datum voor een demonstratie geprikt: zaterdag 29 januari 2000. Reserveer die dag in je nieuwe agenda.

.................................

Toren van Babel

Augustus 1999 begon tijdens het Ruigoord 'Zandjuweel'-festival de bouw van de Toren van Babel: symbool van hoogmoed en het collectief menselijk misverstand.

Honderden mensen droegen bij aan de totstandkoming van de nu 17 meter hoge toren, die eenzaam overeind staat middenin de verwoeste vlakte van Ruigoord, terwijl de megalomane machines van economische ontwikkeling links en rechts verder stampen of overvliegen. Rond de gevel van dit geheel uit gedumpte pallets opgetrokken monument van verbeelding wentelt de trap naar hoger bewustzijn (de vijfde verdieping en verder).

Binnenin het hart van de Toren ligt de grote spiraalsteen, waaronder zich de tijdcapsule bevindt die daar 27 jaar geleden is geplant tijdens het allereerste Landjuweel 2000 festival.

Middels een 'spiritueel psi-ritueel' (psi: de geest, psyche, vlinder, de ziel versmolten met liefde) zal de steen op de laatste dag van het jaar verplaatst worden naar het plein voor de kerk, die in ieder geval blijft staan, in de verder nog niet zeer zekere toekomst van het dorp. De capsule, die symbool staat voor eeuwige vriendschap door culturele samenwerking, zal met veel eerbetoon worden opgegraven. Twaalf vuren zullen de toren belichten, waarna visueel spektakel, vuurshow met talloze drummers en een reinigingsritueel zullen plaatshebben tot de apotheose rond middernacht.... Babylon must burn and we will have our turn.

.................................

INBRAAK COMMUNICATIECOMPLEX KERNWAPENS

VOLKEL, 27 NOVEMBER 1999 - Actievoerders van Onkruit hebben zich in de nacht van 27 november toegang verschaft tot het Amerikaanse Communicatiecomplex op de vliegbasis Volkel. De antimilitaristische actiegroep ontvreemdde geheime documenten waaruit opnieuw blijkt dat er op de basis atoombommen liggen opgeslagen. Als toetje vernielden de actievoerders een zestal computers.

Op het Amerikaanse Communicatiecomplex, een normaliter extra zwaar bewaakt terrein op de vliegbasis Volkel, is het 752 MUNS Squadron gestationeerd. Van hieruit wordt de communicatie en de bewaking van de atoomwapens van Volkel geregeld. Het complex bevindt zich op een apart terrein, waartoe Nederlandse militairen en luchtmachtbewaking geen toegang hebben. Op het Amerikaanse terrein bevinden zich twee gebouwen, een satellietschotel en een bunker. 's Nachts is het terrein, waar buiten de omheining wordt gepatrouilleerd door Nederlandse luchtmachtbewakers, fel verlicht.

Tussen twee patrouilles door zijn de actievoerders van Onkruit, niet te verwarren met Onkruit Vergaat Niet!, het terrein opgegaan. "We hebben een raampje ingeslagen van het gebouw waar de communicatie plaatsvindt en zijn naar binnen geklommen", zo meldt Onkruit in een verklaring. In de ruimte bevonden zich bureau's, archiefkasten, computers en een brandkast. "We hebben alles wat we mee konden nemen aan documenten, floppies en cd'roms ingepakt. Vervolgens maakten we de computers onklaar en zijn vertrokken."

Er was geen 'stil-alarm' geïnstalleerd op het gebouw. De inbraak werd pas ontdekt toen een patrouille van de luchtmachtbewaking het gat in de omheining ontdekte. Er werd alarm geslagen maar de inbrekers bleken reeds gevlogen. "We hadden niet gedacht dat het zo makkelijk zou zijn om in te breken op een complex, waar de beveiliging en communicatie voor de kernwapens wordt uitgevoerd", aldus Onkruit.

Tussen de in beslaggenomen documenten bevonden zich onder andere rapporten van inspecties van kernwapens op de Belgische vliegbasis Kleine Brogel, Rammstein in Duitsland en Volkel zelf natuurlijk. Onkruit trof tevens een aankondiging aan van een anti-terrorisme oefening op de vliegbasis Volkel die twee dagen na de inbraak plaats zou vinden...

.................................

MILIEUACTIVISTEN BEZETTEN DAK VREDESPALEIS

DEN HAAG, 25 NOVEMBER 1999 - Zeventien activisten van de Baskische milieugroepering Solidarios con Itoiz, Groen Front! en A SEED hebben het Vredespaleis in Den Haag beklommen, om met spandoeken vreedzaam te protesteren tegen de bouw van de Itoiz-stuwdam in Baskisch Navarra. De stuwdam zal negen dorpen en drie natuurgebieden van de kaart vegen.

Vermomd als een groep toeristen betraden de demonstranten het terrein van het Vredespaleis en beklommen razendsnel de toren van het gebouw, gebruikmakend van de steiger die daar voor onderhoudswerkzaamheden was neergezet. Vijf personen bereikten het dak, acht hadden zich vastgeketend aan de bouwstijger terwijl vier personen zich vast ketenden aan de toegangspoort. Vanaf de voorzijde van het dak werd een spandoek neergelaten met de tekst "S.O.S. ITOIZ". Op de toren bevestigde een andere groep spandoeken met de teksten "Stop de vernietiging van de aarde" en "Geen misdaden meer tegen de natuur".

Een Baskische demonstrant verklaarde: "We zijn naar het Internationale Gerechtshof gekomen om de zaak van de Itoiz-stuwdam samen met onze internationale medestanders onder de aandacht te brengen van de mensen in Nederland en de rest van Europa. Met de actie van vandaag willen we deze misdaad tegen de natuur en haar bewoners aan de kaak stellen. Deze Itoiz-stuwdam zal negen dorpen en drie officiële natuurgebieden in Navarra vernietigen en is in 1995 onwettig verklaard door het Spaanse Hooggerechtshof. Desondanks gaat de bouw, in opdracht van zowel de Spaanse als de Navarrese regering, onverminderd door".

De actie vormde het startschot voor het Nederlandse onderdeel van de Europese 'S.O.S. Itoiz' tour, die de Solidarios daarna nog verder door Europa zal voeren. Een maand eerder werd door de Baskische groep al het 145 meter hoge Millennium Wheel in Londen beklommen. Nu was het de beurt aan Nederland. Op tien verschillende plaatsen in Nederland heeft de groep de afgelopen twee weken informatie-/videoavonden georganiseerd.

.................................

MARSEPEIN TEGEN XENOTRANSPLANTATIE

DEN HAAG, 3 DECEMBER 1999 - Sinterklaas heeft bij alle leden van de Tweede Kamer een marsepeinen varken in de schoen gestopt. De gevulde schoenen werden vervolgens bij de ingang op 't Plein van het Tweede Kamergebouw geplaatst. De vereniging Proefdiervrij en de Anti-Vivisectie Stichting (AVS) maakten met deze Sinterklaasactie bezwaar tegen xenotransplantatie.

Proefdiervrij en AVS pleiten voor een verbod op onderzoek naar xenotransplantatie en vragen extra aandacht voor de ontwikkeling van alternatieven waaronder menselijke donororganen. De kamerleden Dick Stellingwerf en Remie Poppe kregen de surprise persoonlijk van Sinterklaas overhandigd.

Bij xenotransplantatie proberen wetenschappers organen van dieren geschikt te maken voor transplantatie naar de mens. Mensen met een niet-werkende nier zouden dan bijvoorbeeld de nier van een varken kunnen krijgen. Na het kerstreces debatteert de Tweede Kamer over xenotransplantatie. Het huidige kabinetsstandpunt is dat xenotransplantatie in principe ethisch aanvaardbaar is. Proefdiervrij en de AVS verzetten zich hiertegen. Zij vinden xenotransplantatie dieronwaardig, onverantwoord, overbodig en dus onaanvaardbaar.

Het is momenteel niet mogelijk om dierorganen succesvol naar de mens te transplanteren. De dieren moeten eerst genetisch aan de mens worden aangepast. Zou dat niet gebeuren, dan zouden de patiënten de lichaamsvreemde organen onmiddellijk afstoten. Deskundigen noemen het zeer twijfelachtig of dit ooit zal lukken. Intussen lijden en sterven er duizenden dieren tijdens of na deze experimenten. Het gaat daarbij vooral om varkens, omdat hun organen ongeveer even groot zijn als die van mensen.

Deskundigen zijn het erover eens dat menselijke donororganen veel beter zijn dan dierlijke. Volgens de Wet op de dierproeven van februari '97 is het verboden om dierproeven te doen waarvoor een goed alternatief bestaat. Voor xenotransplantatie bestaat een uitstekend alternatief: menselijke donoren. Andere mogelijkheden zijn de ontwikkeling van orgaankweken en kunstorganen. Proefdiervrij en AVS vinden daarom dat xenotransplantatie verboden moet worden.

.................................

ADIDAS EN NIKE ONDER VUUR

AMSTERDAM, 12 DECEMBER 1999 - De Schone Kleren Kampagne is een actie gestart om sportmerken als Adidas en Nike zodanig onder druk te zetten dat ze wat gaan doen aan de slechte arbeidsomstandigheden waarmee arbeiders de sportkledij produceren. De actie staat in het teken van het voetbaltournooi Euro 2000.

De meeste sportmerken besteden hun productie uit aan fabrieken in Azië, Latijns-Amerika of Oost-Europa. De arbeidsomstandigheden in deze fabrieken zijn vaak miserabel. Het minimumloon wordt niet uitbetaald, werknemers mogen zich niet aansluiten bij een vakbond, de werkomstandigheden zijn onveilig en ongezond, etc.

De Schone Kleren Kampagne (SKK) is een aantal maanden geleden al gestart met de Play Fair Actie. Met een paginagrote advertentie in de sportbijlage van de Volkskrant d.d. 11 december werden alle grote sportmerken, de KNVB, de FIFA en het organisatiecomité van Euro 2000 opgeroepen om de arbeidsomstandigheden binnen de sportkledij-industrie hoog op de agenda te plaatsen.

In 1996 heeft de FIFA, de internationale voetbalbond, samen met de internationale vakbonden een gedragscode opgesteld waaraan alle door de FIFA gelicenseerde producten moeten voldoen. Met deze code gebeurt echter niets, aldus het SKK. "Adidas en andere bedrijven leveren weliswaar door FIFA gelicenseerde producten, maar in de fabrieken wordt de gedragscode niet nageleefd."

.................................

BRINKHORST WIL UITSTEL NERTSENFOKVERBOD

DEN HAAG, 6 DECEMBER 1999 - Minister Brinkhorst van Landbouw, die voor het zomerreces nog zo begripvol een motie van de Tweede Kamer aanvaardde waarin werd aangedrongen op een spoedig fokverbod voor nertsen, wenst nu een dergelijk besluit op de lange baan te schuiven.

In een brief aan de Tweede Kamer werpt Brinkhorst een aantal problemen en vraagstukken op die volgens hem voldoende aanleiding geven om tot uitstel van het fokverbod over te gaan. "Ik ben van mening dat de huidige wetgeving onvoldoende basis biedt om een verbod van de nertsenhouderij te baseren op de maatschappelijke onwenselijkheid van de bontproductie. Hiervoor zou een wijziging van de Gezondheids en welzijnswet voor dieren noodzakelijk zijn", zo schrijft de minister.

Brinkhorst, die het overigens nodig vond om in zijn brief fel uit te halen in de richting van de dierenbevrijders ("intimidatie-acties van zogenaamde dierenbeschermers"), wil het komende jaar een nieuwe discussie met de Tweede Kamer voeren over zijn ideeën. Bont voor Dieren noemt het fokverboduitstel van Brinkhorst "onacceptabel". "Een verbod op de nertsenfokkerij duldt geen uitstel. Een onmiddellijke groeistop op deze bedrijfstak, waar de Tweede Kamer om heeft gevraagd, wordt gezien de opstelling van de minister nu nóg belangrijker", aldus Bont voor Dieren.

.................................

ZINLOOS OORLOGSSPEELGOED

UTRECHT, 1 DECEMBER 1999 - Actievoerders van Onkruit Vergaat Niet! hebben op diverse lokaties in Utrecht geprotesteerd tegen de verkoop van oorlogsspeelgoed. "Dit omdat speelgoedwapens de geest van kinderen kunnen verzieken en geweld kunnen veroorzaken", zo vindt de actiegroep.

Op de afdeling 'Star Wars' van Bart Smit op Hoog Catharijne werden bordjes ("Waarschuwing: Dit speelgoed kan de geest van uw kind verzieken en geweld veroorzaken!") opgehangen tussen de verschillende attributen. Nadat de activisten de winkel waren uitgezet, ontrolden ze een spandoek en werden er pamfletten uitgedeeld aan het winkelende publiek.

Bewakingspersoneel van het overdekte winkelcentrum probeerde deze actie tegen te gaan, door te suggeren dat er zonder toestemming van de directie van Hoog Catharijne niet gedemonstreerd mag worden. Alsof het winkelcentrum geen openbare ruimte is. Tijdens de 'discussie' trok het personeel van Bart Smit het spandoek aan flarden. Een gealarmeerde politieagent gaf de activisten weer wél toestemming om zich te manifesteren. Later op de dag bezocht Onkruit Vergaat Niet! nog een filiaal van Intertoys en V&D met hetzelfde actiedoel.

In Amsterdam heeft de actiegroep 'de Spelbrekers' in diverse speelgoedzaken met een stift 'Oorlog is geen spel' aangebracht op oorlogsmateriaal. Ook zijn er her en der met een stanleymes vernielingen aangericht. "Het hele jaar door beschadigen wij oorlogsspeelgoed, maar de maanden november en december vormen toch wel het hoogtepunt van onze acties", zo melden de Spelbrekers.

.................................

KLIKLIJN VOOR GM-SOJA

SAO PAULO, 8 DECEMBER 1999 - De Braziliaanse overheid heeft ruim 10 miljoen gulden beschikbaar gesteld voor het terugdringen van de productie van genetisch gemanipuleerde soja.

Brazilië is na de VS de grootste producent van soja. Het gebruik van GM-soja is er verboden, maar veel boeren trekken zich niets van het verbod aan, omdat minder dure bestrijdingsmiddelen gebruikt hoeven te worden. De overheid heeft boeren die toch illegaal GM-zaad gebruiken gewaarschuwd dat hun oogst vernietigd zal worden. Ook is er een kliklijn ingesteld. Ongeveer 8 procent van de 31,5 miljoen ton soja die Brazilë jaarlijks produceert is genetisch gemanipuleerd.

.................................

KRAAK MAAR RAAK

Kraaknieuws voor deze rubriek kun je faxen, mailen of opsturen naar Ravage: Fax 020 6730595, E-mail: ravage@antenna.nl

AMSTERDAM
Op 12 december werd Dirk van Hasseltssteeg 2-4-6 en 5-7 gekraakt. Doorgewinterde krakers weten dan meteen dat we het hier over panden die al eerder werden gekraakt. De huizen behoorden in het verleden tot de gekraakte Kolkpanden, die in 1993 moesten worden ontruimd vanwege een renovatie-/nieuwbouwproject. In nr. 7 bleek na de kraak van afgelopen zondag inmiddels een doorgang te zijn aangebracht met een vestiging van McDonald's. Deze deur werd voor de vorm provisorisch dichtgemaakt door de krakers, omdat er anders sprake zou zijn van lokaalvredebreuk.

TILBURG
Op 31 oktober werd er een anderhalf jaar lang leegstaand schoolgebouw gekraakt in Tilburg. De kelder van het gebouw wordt verhuurd aan een ziekenhuis dat er haar archieven opslaat. De krakers hebben in overleg met de eigenaar een gebruikerscontract afgesloten. Mogelijk dat ze het gebouw over drie maanden alweer moeten verlaten.

DEN BOSCH
Op 30 oktober kraakten twintig personen het anderhalf jaar leegstaande kantoorgebouw een de Hoge Steenweg 25 in Den Bosch. Het gaat hier om 825 m² gelegen boven een verhuurde winkel. Eigenaar Rodamco NV beweerde na de kraak via hun makelaar Zadelhoff dat er huurders waren voor de kantoren +++ Op 14 november werden de huizen Korenstraat 1, 1a & 2 gekraakt. De bovenwoning op nr. 2 werd jaren terug min of meer onbewoonbaar verklaard vanwege een brand aan de voorzijde. De krakers, die via een laddertje hun nieuwe onderkomen bereiken (de officiële opgang is in het verleden verwijderd) vinden die 'onbewoonbaarheid' wel meevallen +++ De gekraakte Stoofstraat 3 & 5 en Snellestraat 16 staan op de nominatie om ontruimd te worden op grond van artikel 429. De krakers vrezen ontruiming voor leegstand.

EINDHOVEN
Op 5 november werd er een megapand in de Tramstraat gekraakt. Het gaat hier om het voormalige Hatemacomplex dat nu ruimte moet gaan bieden aan twaalf bewoners en twintig werkplaatsen. Bij de ingang (waar de schuifdeuren zitten) komt een galerie/expositieruimte. Mede doordat de Autonome Republiek 2b platgewalst zal gaan worden (met dank aan de expansiedrift van de Effenaar) is het pand 'Trammeland' een aanwinst voor Eindhoven.

 

 

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1999