- Home
- Archief
- 1999

Uit: Ravage #295 van 12 november 1999

*******************NIEUWS NIEUWS NIEUWS************************

Pijn na gedwongen afname DNA

Je komt uit Nederland, wilt deelnemen aan een vreedzame actie tegen een militaire wapenbeurs in Londen maar alvorens je goed en wel met je protestbord bij de ingang van het gebouw staat, slaan de bobbies je in de boeien. Je belandt in een donkere cel. Midden in de nacht wordt je ruw gewekt, men eist je DNA. Je weigert, waarna men op hardhandige wijze alsnog wat slijm uit je mond schraapt.

In Engeland mag de politie sinds kort van iedere arrestant een DNA profiel afnemen. Het lijkt op zich geen pretje, maar het overkwam Yvonne uit Utrecht. Ze is er kapot van, want met je DNA hebben de autoriteiten iets heel persoonlijks in handen. DNA bevat je biologische gegevens. Ze pakten het ruw van Yvonne af, omdat ze mee had gedaan aan een vreedzame actie tegen de oorlogs voorbereidende industrie. Haar relaas:

Yvonne: ,,Het was rond half drie 's nachts toen een agente mij uit de cel haalde voor het nemen van vingerafdrukken en foto's. Net daarvoor had ik al bij haar geklaagd over het feit dat mij geen nachtrust werd gegund, en zij beloofde mij dat dit het laatste was waarmee ze mij zou lastig vallen en dat ik daarna rustig kon gaan slapen.''

,,Het liep echter al tegen vieren toen mijn celdeur opnieuw open ging. Ik schrok, want ik was al min of meer in slaap gevallen. Dezelfde politievrouw stond verontschuldigend in de deuropening met de mededeling dat ze nog iets was vergeten, namelijk de afname van mijn DNA! Ik schrok en maakte haar op beleefde wijze duidelijk dat ik geenszins van plan was hier aan mee te werken, omdat ik het ethisch niet verantwoord vindt en het absoluut niets zou bijdragen aan de hele procesgang. Nadat ze mij had gemeld hoe de DNA afname in z'n werk zou gaan (namelijk door met een soort van mini tandenborsteltje aan de binnenkant van je wang wat slijm weg te schrapen. Ik mocht het ook zelf doen als ik dat prettiger vond, mits het wel gedegen zou gebeuren...), ging ze weer weg om aan haar suprieuren te melden dat ik niet wilde meewerken. (...)

,,Mijn celdeur bleef openstaan, terwijl ik wegkroop onder mijn dekens. Ik hoorde ze op de gang overleggen en voorbereidingen treffen om mijn DNA af te nemen. Er kwam een andere vrouw mijn cel binnen. Ze probeerde de dekens van mij af te trekken en nogmaals op mij in te praten. Dit had geen resultaat. Er hing inmiddels een behoorlijk gespannen sfeer. Ik was bang voor wat komen ging. Er werden grote sterke mannen bijgehaald. Ik schat drie à vier, maar ik heb ze niet gezien, alleen maar gehoord en gevoeld. Twee mannen pakten mijn beide armen stevig beet, sleurden mij van het bed en draaiden vervolgens mijn armen pijnlijk op mijn rug. Door een derde persoon werd mijn hoofd in een houdgreep gehouden, waardoor ik werkelijk yeen kant meer op kon. Elke beweging die ik nog maakte werd afgestraft door een flinke pijnscheut. De vrouw pakte mijn lippen beet en schraapte aan de binnenkant van zowel mijn boven als onderlip slijm weg. Ze ging hiermee net zolang door tot ik begon te piepen van de pijn, langer dus dan naar mijn mening nodig was. Daarna lieten ze mij los en verlieten allen mijn cel.''

,,En daar lag ik dan, helemaal in elkaar gedoken. Ik was kwaad en verdrietig tegelijk. Zij hadden iets van mij afgenomen dat zó persoonlijk is. Zij hebben nu informatie in handen over mijn biologische gestel waar ik zelf geen weet van heb. Ik voelde mij ontzettend aangedaan en vernederd. Het is moeilijk te beschrijven wat er toen allemaal door mij heen ging. Een gevoel van frustratie en onmacht. Ik had van tevoren niet verwacht dat dit mij zo erg zou aangrijpen. De opgekropte frustraties liet ik uiteindelijk maar los op mijn celdeur, wat een enorm opgelucht gevoel gaf. (...)

,,Ik wil nu gaan bekijken in hoeverre er nog iets valt aan te vechten binnen het Engelse rechtssysteem of bij het Europese Hof. Het kan toch niet zo zijn dat ze zomaar van iedere arrestant gedwongen DNA afnemen? Het draagt niks bij aan een zaak als de mijne, omdat ze al m'n vingerafdrukken en een foto van m'n gezicht hebben. Misschien moet er vanuit Engeland een proefproces worden aangespannen tegen gedwongen DNA afname om zo te zorgen voor strengere regels hier omtrent. Want als niemand van zich laat horen, kunnen we er zeker van zijn dat hetzelfde binnen afzienbare tijd ook in Nederland en andere Europese landen gaat gebeuren. (...) ,,Ik hoop dat anderen zich door mijn verhaal beter kunnen voorbereiden en daadwerkelijk kunnen voorkomen dat hun DNA wordt afgenomen. Tevens hoop ik dat we ons in Nederland beter zullen verzetten als ze dergelijke verstrekkende wetten ook hier willen invoeren!''

....................................

Verveelt justitie zich?

Wat hebben de agenda van Ravage en kunstenaar Danny zoal gemeen? Dat ze zich mogelijk schuldig hebben gemaakt aan het verspreiden van subversieve opruiiende taal. En dat in beide zaken het een journalist betrof die justitie aan het werk zette. De kans dat een van beide partijen wordt vervolgd , wordt overigens uiterst klein geacht.

Ravage wordt bij verschijning van voor tot achter gespeld. Niet alleen in actiekringen, maar ook in justitiële en journalistieke kringen. Dat bleek vrijdag 29 oktober weer, nadat een overijverige journalist van het ANP op de illustere gedachte kwam om het Openbaar Ministerie (OM) in Amsterdam te vragen of de agenda oproep van het Earth Liberation Front (ELF) wel door de beugel kon. Het ELF (jonge lezers van Ravage weten waarschijnlijk al niet eens meer waar dat voor staat) roept tweemaal per jaar op tot Earth Night!, een actieweek voor radicale activisten waarbij het accent op het toebrengen van economische schade ligt. Ravage maakt daar melding van, zoals zoveel actiebladen, politieke radiostations en digitale media in binnen en buitenland.

Woordvoerder R. Meulenbroek van het OM in Amsterdam meende echter, nadat de journalist van het ANP hem de tekst had voorgelezen, dat hier sprake was van opruiing. Hij zei toe het OM opdracht te zullen geven om zich te buigen over de bewuste tekst. Die dag verspreidde het ANP het bericht dat "het OM in Amsterdam onderzoekt of Ravage over de schreef is gegaan met het publiceren van de oproep van het ELF". Vele dagbladen brachten de volgende dag het bericht met de fraaie kop 'OM onderzoekt oproep tot sabotage in actieblad Ravage'.

Betere reclame kun je als actieblad niet wensen, niet waar? Tevens kwam op deze manier vrijwel de gehele oproep van het ELF onder de ogen van een groot publiek, waarbij de vraag rijst of nu niet al deze persorganen zich schuldig hebben gemaakt aan opruiing, mocht dit laatste al van toepassing zijn op Ravage.

Woordvoerder Meulenbroek meldt enige dagen later desgevraagd dat er een ,,oriënterend onderzoek'' wordt gestart naar de oproep van het ELF. Dit houdt in dat een agent aan de hand van beschikbare jurisprudentie bekijkt of het ELF en/of de publicist strafbaar is. Meulenbroek is niet blij met alle aandacht voor het incident. ,,Deze zaak moet niet al te grote proporties aannemen'', zegt hij desgevraagd.

'Steun het Animal Liberation Front in woord en daad. Act now!' stond te lezen op enkele flyers die in de maand oktober op de vensterbank achter de etalageruit van galerie De Etalage in Amersfoort bij het kunstwerk "Un objet de correspondance pour un haut de forme" lagen. Tevens werd het adres van de website van 'ALF Nieuwsservice' vermeld (www.enviroweb.org/ALFIS/netherlands). Het was onderdeel van de expositie van Danny.

Reden voor een journaliste van De Amersfoortse Courant om er een artikel aan te wijden, waarin zij de diverse partijen aan het woord liet. De woordvoerder van de Amersfoortse politie: "Of de boodschap strafbaar is hangt af van de inhoud van de website. Die gaat de officier van justitie nu onderzoeken." Grietje, die ruimte bood aan de expositie: "Het ALF is een organisatie die oproept tot geweld, dat vind ik het moeilijke eraan, maar uiteindelijk is het Danny's verantwoordelijkheid wat hij daar ophangt en wat het publiek ermee doet." Danny zelf: "Kunst is politiek en politiek is kunst. Als kunstenaar hoor je maatschappijkritisch te zijn. Dat ben ik altijd geweest en dat ben ik nu ook."

Danny kwam pas na publicatie van het bericht in de krant op de hoogte van het feit dat het OM in Amersfoort een onderzoek is gestart naar zijn werk. Hij koos voor galerie De Etalage, een etalage in de Krommestraat, omdat deze wars is van commercie en slechts oog heeft voor de artistieke zeggingskracht. Kunst wordt laagdrempelig gebracht, omdat toevallige passanten het 24 uur per dag kunnen bekijken door de ruit.

Het werk dat Danny exposeerde was een opgevouwen schilderij wat geworden was tot een postpakket, gecompleteerd met Federal Express stickers. Kunst wordt normaliter met de grootste zorgvuligheid vervoerd. Dit is volledig losgelaten en roept allerlei vragen op. Wat is het oorspronkelijke schilderij? Is dit het schilderij een object geworden? En ga zo maar door.

Door via zijn expositie openlijke steun te geven aan het ALF wil Danny zijn steentje bijdragen aan de strijd voor dieren. Danny: ,,Ik beschouw het ALF niet als een actiegroep, maar als een groep acties, waarmee steeds meer mensen zich ondergronds of bovengronds mee kunnen indentificeren. Het frustreert de overheid en politie blijkbaar dat ALF ongrijpbaar is.''

Alex/Jan Kees

.......................................

Actieverbod sorteert averechts effect

Eigenaar GKN van de in '97 gesloten kerncentrale in Dodewaard staat te popelen om twintig transporten van splijtstoffen in de richting van de Britse opwerkingsfabriek in Sellafield plaats te laten vinden. Tegenstanders van kernenergie liggen echter continu dwars. In een ultieme poging acties te verhinderen, daagt GKN de milieuorganisaties WISE en Greenpeace voor het gerecht.

De Gemeenschappelijke Kernenergiecentrale Nederland (GKN), eigenaar van de stilgelegde kerncentrale in Dodewaard en British Nuclear Fuels Pic. (BNFL), de Britse eigenaar van de opwerkingsfabriek in Sellafield, hebben WISE International en Greenpeace gesommeerd af te zien van acties tegen transporten met hoogradioactief materiaal. Als men niet binnen tien dagen schriftelijk afziet van de aangekondigde blokkadeacties, zal in kort geding een verbod worden geëist.

Greenpeace, dat al eerder door de GKN voor het gerecht werd gedaagd en het proces verloor, beraadt zich op het moment van schrijven nog op de te nemen stappen. WISE bekritiseert de sommatie ten stelligste en beschouwt de poging om maatschappelijke weerstand tegen milieuvervuiling bij voorbaat onmogelijk te maken als "een gotspe". "Een verbod bij voorbaat is in de Nederlandse verhoudingen een heel zwaar middel en nog vrij uniek. Toelaatbaarheid van maatschappelijk verzet tegen een misstand kan hooguit achteraf door een rechter beoordeeld worden. We laten ons niet bij voorbaat muilkorven!", meldt WISE op strijdbare wijze.

In Nederland wordt al twintig jaar intensief gedebatteerd over opwerking; de meest vervuilende stap in de hele kernenergiecyclus. Hoewel de opwerkingscontracten nog steeds geheim zijn, is het inmiddels overduidelijk hoe zwaar het milieu belast wordt door de opwerkingsfabrieken. Hoewel de transporten zelf ook niet helemaal veilig bleken en opwerking geen enkel probleem oplost maar alleen versterkt (afval, plutonium) heeft Dodewaard recent een vergunning gekregen voor afvoer van haar laatste splijtstof naar de haven van Vlissingen waar het door het Britse BNFL schip 'Shearwater' opgehaald wordt om het verder naar Sellafield te transporteren.

In januari van dit jaar kondigde WISE al aan actie te gaan voeren tegen onder andere de transporten uit Dodewaard. Toen werden de transporten uitgesteld, in afwachting van procedures, debatten in de Tweede Kamer en een onderzoek van de Gezondheidsraad waarvan het eindrapport eind november wordt verwacht.

In een rondbrief vraagt WISE personen en instellingen om zich publiekelijk uit te spreken over het feit dat het deze milieuorganisatie verboden wordt actie te voeren en om de fakkel over te nemen door zelf acties tegen de komende transporten te gaan voorbereiden. Inmiddels hebben kersverse actiegroepen als Unwise, Gekke Kern Nerds (GKN) en Tinus Trottyl voor het eerst het daglicht gezien. Hulp kun je ook bieden door WISE financieel te steunen in de kosten van het proces (Postbank 4088285). Op donderdag 18 november houdt WISE in Utrecht een openbare actievergadering (zie agenda achterop dit blad).

.......................................

Lüske mag bladeren rapen

AMSTERDAM, 27 OKTOBER 1999 - De Amsterdamse rechtbank heeft speculant Bertus Lüske veroordeeld tot 240 uur dienstverlening wegens onder meer poging tot doodslag. Deze taakstraf komt in de plaats van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden. Verder moet de huisjesmelker in totaal duizend gulden betalen aan vier materieel en/of immaterieel gedupeerde bewoners van het gekraakte ADM terrein.

Tijdens de zitting twee weken eerder werd niet geheel duidelijk wat zich op die bewuste zaterdagochtend in april 1998 op het ADM terrein had afgespeeld. Daar brachten ook de videobeelden, die nog het meest weghadden van een slecht geslaagde parodie op de Deense Dogma '95 films, geen verandering in. Vast kwam te staan dat Lüske, met in zijn spoor een sloopploeg, rond zessen arriveerde. Een hoofd van de sloopploeg ging het pand binnen om de begane grond en de eerste etage te controleren. Hij gaf de krakers twintig minuten de tijd het pand vrijwillig te verlaten. Lüske vertrouwde volledig op deze 34 jarige Boomgaard uit Naarden, een "erkende sloper" die ook voor de gemeente Amsterdam opdrachten schijnt uit te voeren.

"Een teken van betrouwbaarheid", aldus advocaat G. Spong. De raadsman van de verdachte hield wel de mogelijkheid open dat er "een foutje in de organisatie was geslopen" en het waarschuwen van de bewoners met "de Franse slag" was gebeurd. Officier van justitie F. Teeven, die gespecialiseerd is in zaken met betrekking tot zware criminaliteit, vond dat "de onderzoeksplicht verder gaat dan 45 seconden door het pand lopen".

Sommige krakers gingen buiten polshoogte nemen, anderen bleven in bed, maar sloper Boomgaard getuigde dat "het onmogelijk is door het machinegeluid heen te slapen". De sloop begon met het 'intikken' van de ramen op de eerste twee etages. Het was een wonder dat er geen gewonden vielen. "De krakers waren namelijk volslagen verrast dat alles zo snel begon", aldus Teeven.

Rond kwart voor zeven arriveerden twee agenten die de sloopactiviteiten stillegden, maar toen ze vervolgens de sloopvergunning gingen doornemen, hervatten de slopers hun werk. Voor het gebouw ontstonden enkele schermutselingen. Lüske zou een man, die met zijn vrachtwagen het pand wilde beschermen, met de dood hebben bedreigd en hem daarna hebben neergeslagen. De projectontwikkelaar kwalificeerde deze beschuldiging als "onzin". De sloopactiviteiten hielden definitief op toen er stenen vanaf het dak op de rupskraan belandden. Ook de komst van meer politie had een heilzame werking.

Tot zijn eigen verbazing werd Lüske gearresteerd. Enkele dagen later werd hem poging tot moord ten laste gelegd. "Ik begreep daar niets van", zo verklaarde hij in de rechtszaal. Ook Boomgaard stond voor een raadsel: "Ik vond dit helemaal niet eerlijk tegenover meneer Lüske." Voor de rechtbank manoeuvreerde de pandjesbaas zichzelf in een comfortabele underdogpositie: "Uiteindelijk ben ik het slachtoffer geworden, maar inderdaad, misschien ben ik wat naïef geweest. En dan te bedenken dat ik helemaal niet van plan was te gaan kijken. Ik zou met mijn vrouw naar een kuuroord gaan, maar op het laatste moment zei ik tegen haar: 'Ach, neem je moeder maar mee.'" Eenmaal op gang gekomen, klaagde Lüske over de pers die al twintig jaar lang een hetze tegen hem zou voeren. De voorzitter van de rechtbank Bartels kapte de klaagzang af met de mededeling dat "de rechtbank geen kranten leest".

De rechtbank achtte poging tot moord uiteindelijk niet bewezen maar vond dat er wel sprake was van poging tot doodslag. Het verweer van de verdediging dat Lüske in de veronderstelling verkeerde dat de mensen sliepen in de "karravans en bootjes" sliepen, schoof de rechtbank terzijde. Lüske had direct na de kraak namelijk een brief naar het energiebedrijf gestuurd om gas en elektra te laten afsluiten. Tevens hadden de krakers zich al enkele malen verzet tegen ontruimingspogingen.

De rechtbank tilde zwaar aan het onchristelijke tijdstip waarop Lüske zijn ontruiming in gang zette. Hij kon weten, zo staat in het vonnis, dat er tegen dag en dauw nog mensen lagen te slapen en aanvaardde dus de kans dat er levensgevaarlijke situaties konden ontstaan. De controle was in de ogen van het rechtscollege "ontoereikend", zeker waar het ging om de tweede verdieping. Juist die verdieping werd door het gigantische gevaarte beschadigd. Met betrekking tot de strafmaat hield de rechtbank rekening met het feit dat Lüske bereid bleek een schadevergoeding te betalen en dat hij niet eerder met justitie in aanraking is geweest voor dergelijke overtredingen.

......................................

Einde atoombommen europa in zicht?

Verdwijnen de kernbommen die diep in een bunker op militaire bases als Volkel en Kleine Brogel liggen opgeslagen? Het Franse persbureau AFP meldde onlangs, onder verwijzing naar "gelijkluidende diplomatieke en militaire bronnen in Brussel", dat de VS voorbereidingen treffen voor het terughalen van hun "laatste atoombommen" uit zeven Europese NAVO lidstaten. Anti kernwapenactivisten reageren terughoudend.

De beslissing zou volgens het persbureau AFP kunnen vallen op een van de twee NAVO vergaderingen in december. Volgende maand houden zowel de ministers van Buitenlandse Zaken als die van Defensie hun halfjaarlijkse beraad in Brussel. "We begrijpen momenteel niet goed waarvoor die Amerikaanse kernbommen in Europa nog kunnen dienen", zei een militair aan AFP.

Geen enkele andere bron kon het bericht bevestigen. Het Belgische ministerie van Buitenlandse Zaken "heeft geen enkele informatie terzake ontvangen", zei woordvoerder Koen Vervaeke. Omdat de kernwapens een Amerikaanse materie zijn, geeft de NAVO geen commentaar. Amerikaanse experts onthulden onlangs dat er nog 150 tot 200 B61 bommen liggen in zeven Europese landen.

Tegenstanders van kernwapens voeren al jarenlang een vreedzame strijd. Met name de militaire vliegbases in Kleine Brogel en Volkel vormen regelmatig het doelwit van 'burgerinspecteurs'. Tientallen verontruste burgers verschaffen zich hierbij op illegale wijze toegang tot de bases op zoek naar de atoombommen. In 1994 bepaalde het Internationale Gerechtshof in Den Haag dat atoomwapens illegaal zijn.

Voor de Werkgroep Eurobom, een samenwerkingsverband van anti atoomactivisten en experts, is het gerucht over de verwijdering van de Amerikaanse atoomwapens goed nieuws. "Mocht dit inderdaad het geval zijn, dan is dit uiteraard een goede stap in de richting van het kernwapenvrij maken van Europa. Ook de kernwapens op Volkel zullen dan eindelijk verwijderd worden", zo meldt de werkgroep in een persbericht.

Voor de Werkgroep Eurobom blijft tegelijkertijd de vraag overeind staan of daarmee ook de kernwapentaak van Nederland komt te vervallen. "Ook wanneer de kernwapens zelf uit Nederland weggehaald worden, kan deze taak nog wel gehandhaafd blijven in combinatie met een zogenaamde invlieg optie. Dit houdt in dat in geval van een crisissituatie kernwapens weer snel ingevlogen kunnen worden en vervolgens door Nederlandse F16 piloten gebruikt kunnen gaan worden. F16 piloten zullen hier dan ook voor moeten blijven oefenen."

Indien men van de zijde van de Verenigde Staten inderdaad niet langer meer inziet waar de atoombommen in Europa toe dienen, dan behoort ook het opgeven van de kernwapentaak door de betreffende Europese landen een logisch gevolg van het weghalen van de atoombommen te zijn. "Een signaal daarvoor zou een ja stem voor de NAC resolutie in de Verenigde Naties kunnen zijn. Deze resolutie roept de landen met kernwapens op haast te maken met kernontwapening en onderhandelingen daartoe in te zetten. Beide zaken zijn ook verplichtingen die voortvloeien uit het Non Proliferatie Verdrag", aldus het commentaar van de Werkgroep Eurobom.

....................................

Verleng wapenembargo tegen Indonesië

DEN HAAG, 9 NOVEMBER 1999 Enkele tientallen mensen hebben afgelopen dinsdag tijdens een commissievergadering in de Tweede Kamer een stil protest gehouden waarmee verlenging van het wapenembargo van Indonesië werd geëist. Maar in meerderheid pleitten de politici voor stopzetting van dit embargo.

De Nederlandse regering verleende in april dit jaar aan het Nederlands/Franse bedrijf Hollandse Signaal een wapenexportvergunning voor een leverantie aan Indonesië ter waarde van 81,5 miljoen gulden. Minister Van Aartsen van Buitenlandse Zaken speelde een belangrijke rol in deze wapentransactie. Het maakt niet uit of de koper een fascist is of niet, als de Hollander maar z'n miljoenen verdient. Ook vernietigingsfabrieken brengen brood op de plank.

Na afloop van het referendum op Oost Timor, waarbij de bevolking voor onafhankelijkheid stemde, paste het Indonesische leger de tactiek van de verschroeide aarde toe. Als antwoord stelde het Europese Parlement onder meer een vier maanden durend wapenembargo in. Nederland pleitte samen met Frankrijk tegen dat wapenembargo. Niet geheel toevallig, omdat Hollandse Signaal contractueel verplicht was uiterlijk 1 februari 2000 haar wapensystemen aan Indonesië te leveren.

Op 17 januari 2000 loopt het wapenembargo af, waarna Hollandse Signaal nog een kleine twee weken de tijd heeft om de transactie te volbrengen. Dat is dan ook de reden waarom de meeste partijen tijdens de commissievergadering van afgelopen dinsdag tegenstander bleken van verlenging van het embargo. Op GroenLinks en D66 na, was iedereen voor opheffing.

Diverse mensenrechtenorganisaties en individuen grepen de bijeenkomst in de Thorbeckezaal aan om in stilte te protesteren. Omdat spandoeken verboden zijn op het Binnenhof, had men speciale t shirts onder de gewone kleding aangetrokken met daarop een grote letter. Nadat de demonstranten op juiste volgorde in een rij waren gaan staan, trok men de bovenkleding uit waarna een politieke leus zichtbaar werd.

Volgens de demonstranten moet het embargo verlengd worden, omdat de status van 250.000 Oost Timorese vluchtelingen op West Timor nog niet duidelijk is en omdat het leger nog steeds een gewelddadige rol speelt in de Molukken, op Irian Jaya/West Papua, Atjeh en Kalimantan en bij het neerslaan van de oppositie in Indonesië.

.......................................

Nu ook Vlaamse nertsen bevrijd

Het Animal Liberation Front zegt verantwoordelijk te zijn geweest voor het loslaten van zo'n 400 nertsen bij een pelsdierfokker in het Belgische Essen, vlak over de Nederlandse grens. "Als het voor de wet geen misdaad is om dieren gevangen te houden, te martelen en te doden, is het voor ons geen misdaad de wet te overtreden en deze dieren te bevrijden", zo meldt het dierenbevrijdingsfront in een brief.

In de nacht van 29 op 30 oktober 1999 heeft het ALF een bevrijdingsactie ondernomen bij de pelsdierfokker Aerden te Essen, gelegen in de provincie Antwerpen, België, vlakbij de Nederlandse grens. Bij deze actie werden de kooien van ongeveer 350 tot 400 nertsen geopend. De actie komt strategisch gezien op een gunstig moment, daar de pelsdierfokkers in de maand november overgaan tot het op grote schaal vergassen en pelsen van de diertjes.

"Vrijdagnacht omstreeks 00u30 begonnen we aan het losknippen van de draad rond de schuur waarin de dieren zich bevonden", zo meldt het ALF in een bij actieblad Ravage bezorgde claimbrief. De actie werd opgedragen aan Samuel Justin Clayton, de 20 jarige Amerikaan die sinds september van dit jaar in een Belgische gevangenis (te Hasselt) zit opgesloten omdat ook hij enkele duizenden nertsen zou hebben vrijgelaten in Amerika.

Het is, voor zover bekend, de eerste keer dat er in België nertsen zijn bevrijd. In Nederland bezochten de activisten van het ALF eerder dit jaar achtereenvolgens pelsdierenhouders in Putten, Meijel, Nootdorp, Zwammerdam en Barchem, waarbij in totaal 24.000 nertsen werden losgelaten.

Dat deze bevrijdingsacties de pelsdierenhouders bepaald niet onberoerd laten, tonen diverse uitingen van woede en frustratie aan in De Pelsdierenhouder, het vakblad van de Nederlandse vereniging van Fokkers van Edelpelsdieren (NFE). Welke pelsdierenhouder er ook aan het woord komt, ze stippen allemaal de aanvallen op hun bedrijfssector aan. Het blad doet intussen goede zaken met beveiligingsbedrijven die met bosjes tegelijk middels advertenties hun "inbraakveilige omheiningen" en "gevoelige infraroodcamera's" proberen te slijten. Overigens wordt er in het kantoor van de NFE aan de Molenweg te Nederasselt van 19 tot 21 december de eerste lading pelsen geveild.

Persbericht

(...) Wat we zagen toen we een eerste keer het terrein van pelsdierfokker Aerden onderzochten, was werkelijk schokkend. De nertsen zaten in smerige kooien en in sommige kooien, die al krap op zich waren, bevonden zich soms twee tot drie dieren tegelijk. Er hing een penetrante geur van rottende uitwerpselen. Sommige dieren waren met elkaar aan het vechten, andere dieren keken wezenloos voor zich uit met doffe oogjes, onzeker en bang, machteloos tegenover de positie waar ze zich in bevonden. De keuze tussen enerzijds deze dieren te laten zitten, waar zij na enige tijd zouden vermoord worden om te dienen als bontmuts, mantel of ander wansmakelijk kledingstuk, of deze dieren een kans te geven om hun vrijheid tegemoet te laten treden was dan ook snel gemaakt.

Vrijdagnacht omstreeks 00u30 begonnen we aan het losknippen van de draad rond de schuur waarin de dieren zich bevonden. Deze draad was ongeveer 1m20 hoog en gemakkelijk uit de grond te trekken. Na heel wat knip en trekwerk waren er genoeg plaatsen waar de nertsen hun vluchtweg naar de vrijheid konden aanvatten. In gele letters werd de volgende slogan op de zijkant van de schuur gespoten: "Laat de pels aan het dier, commando S.J. Clayton" evenals de letters "ALF" die aan de voorkant werden gespoten. Vervolgens gingen we naar de achterkant van de schuur en lieten de nertsen even wennen aan het rode licht van onze zaklantaarn om hen niet al te hard te laten schrikken. De kooien aan de rij links van ons waren al leeg, de lijdensweg van deze dieren die werden gevangen gehouden en gedood voor menselijke voldoening was voorbij, voor hen kwam alle hulp te laat.

Gewapend met stevige werkhandschoenen en armen die waren ingewikkeld met krantenpapier (nersen zijn wilde dieren die het aanraken van mensenhanden niet gewend zijn) begonnen wij de kooien rechts van ons te openen en de dieren er uit te nemen, sommigen sprongen zelf uit bovenste opening van hun gevangenis. Aangezien enkele nertsen heel hoog begonnen te krijsen, moesten we noodgedwongen onze lampen doven en in het donker voortwerken. Jammer, anders hadden we de fokgegevens die boven ons hoofd hingen ook kunnen meenemen en vernietigen. De nertsen zelf aarzelden geen moment om zich uit de voeten te maken, weg van het concentratiekamp.

Toen we aan de tweede rij kooien wilden beginnen, begonnen de nertsen die nog gevangen zaten echter zoveel lawaai te maken dat we onze actie moesten stopzetten. In plaats van de volledige 100 % gevangengehouden nertsen konden we er maar zo'n 10 % loslaten. Toch blijft de schade voor de gewetenloze bontfokker hoog, het bedrag ligt boven de twintigduizend euro.

Sommigen zullen opperen dat de losgelaten dieren niet kunnen overleven omdat ze niet gewend zijn om te jagen. Nertsen worden echter pas zo'n honderd jaar in gevangenschap gefokt zodat deze dieren nog nauw verwand zijn met hun in vrijheid levende broertjes en afgaan op hun oerinstincten. De losgelaten nerts, voornamelijk een nachtdier, legt ongeveer zeven kilometer per nacht af, op zoek naar een eigen territorium. De omgeving van Essen bestaat uit velden en bossen, plaats zat dus voor de nertsen om een (nieuw) leven te beginnen.

We willen duidelijk stellen dat Clayton niet vergeten is en dat de strljd tegen de wreedheden die de mens de andere dieren aandoet verder zal gaan!

Het commando S.J. Clayton verklaart zich solidair met de acties van het ALF commando De Rode Haan, maar ook de acties tegen McDonald's, vleeshandelaars, slachterijen, konijn en kippenkwekerijen, slagers, enz. gaan door.

ACTION SPEAKS LOUDER THAN WORDS!

A.L.F.

.......................................

Opheldering gevraagd over databank milieuactivisten

NIJMEGEN, 28 OKTOBER 1999 - Het alternatieve Onderzoeksbureau Inlichtingen en Veiligheidsdiensten (OBIV) uit Nijmegen heeft de minister van Binnenlandse Zaken en de burgemeester van Nijmegen om opheldering gevraagd over een speciale centrale databank die wordt ingesteld voor milieuactivisten.

Half oktober meldden diverse media dat justitie een speciale databank gaat opzetten met als doel om milieuactivisten die zich verzetten tegen grote infrastructurele bouwprojecten nauwlettender in de gaten te kunnen houden. Deze databank, Centraalpunt Informatie Coördinatie Grote Infrastructurele Projecten (CICI) genaamd, zou opgezet worden door een aantal politieregio's en de BVD. Het initiatief zou (mede) door de korpschef van de politieregio Gelderland Zuid genomen zijn.

Inmiddels hebben zowel GroenLinks in de Tweede Kamer als de raadsfracties van GroenLinks en de Groenen in Nijmegen vragen gesteld over de opzet van CICI. Men vraagt zich onder meer af of het instelen van een dergelijke centrale databank zich wel verhoudt tot de omvang en vorm van de in Nederland gevoerde milieuacties. Bovendien wil men weten of de CRI en BVD erbij betrokken zijn en om welke milieuacties het gaat, Mei 1996 verscheen er in het personeelsblad van de regiopolitie Gelderland Zuid, Gazet, een artikel over milieuactivisme van de hand van H. Oolbekkink, hoofd van de Regionale Inlichtingendienst (RID).

Oolbekkink bleek naar Engeland te zijn afgereisd om daar het verzet tegen grote infrastructurele projecten te bestuderen. Het CICI lijkt voort te vloeien uit de toenmalige belangstelling van de Nijmeegse BVD'er Oolbekkink.

........................................

Rood protesteert tegen defensie

AMSTERDAM, 2 NOVEMBER 1999 Rood, de jongerenafdeling van de SP, heeft bij de Banenwinkel en uitzendbureau Start in Amsterdam geprotesteerd tegen de wijze waarop Defensie momenteel jongeren werft voor een baan in het leger.

Omdat Defensie er maar niet in slaagt om via de 'normale' weg (o.m. via tv /radio /kranten /tijdschriften /abri's commercials) voldoende jongeren in de val te lokken voor een 'vreedzame heldhaftige' baan bij het leger, heeft men nu zelfs de uitzendorganisatie Start ingeschakeld om iets aan deze nijpende situatie te doen.

Start biedt tegenwoordig haar cliënten een baan aan bij het leger als zijnde 'passende arbeid'. Weiger je als werkzoekende deze job, dan is de kans groot dat je gekort wordt op je uitkering. Volgens Rood lijkt het er met deze maatregel op dat de dienstplicht via de achterdeur weer wordt ingevoerd. Maar nu niet voor jongens van boven de achttien jaar maar alleen voor laag opgeleide kansloze jongeren. De SP heeft aan de ministers van Defensie en Sociale Zaken om opheldering gevraagd over deze nieuwe wervingstechnieken.

........................................

'Tegengas' bij vergassing nertsen

DEN HAAG, 3 NOVEMBER 1999 Met 250 witte kleine kruisjes heeft Bont voor Dieren op het Binnenhof de 2,5 miljoen nertsen herdacht die jaarlijks in de maand november vergast worden.

Actievoerders, beschermd met gasmaskers, toonden spandoeken en deelden pamfletten uit. Omstanders plaatsten witte rozen op een met bloed besmeurde 'Bontjas' ter nagedachtenis aan de nertsen die ook dit jaar weer de zinloze dood ter wille van de bontindustrie zullen vinden. Met deze actie hoopt Bont voor Dieren minister Brinkhorst van Landbouw nog een extra zetje te geven voor het doorvoeren van het nertsenfokverbod.

In juli nam de Tweede Kamer een motie aan waarin een verbod op het fokken van nertsen werd gepleit. Het wachten is nu op een brief van minister Brinkhorst aan de Kamer waarin hij zijn beleid bekend zal maken. Bont voor Dieren vreest echter dat de minister de oud CDA Landbouwwoordvoerder Jan van Noord zal volgen die in zijn advies aan Brinkhorst stelt dat een fokverbod van nertsen pas kan worden doorgevoerd na een wetswijziging.

...............................

KRAAK MAAR RAAK

Kraaknieuws voor deze rubriek kun je faxen, mailen of opsturen naar Ravage: Fax 020 6730595, E mail: ravage@antenna.nl

AMSTERDAM
Gekraakt op 24 oktober: Eerste Disteldwarsstraat 3, een jaar leegstand, renovatie in de loop van 2000, eigenaar een woningbouwvereniging +++ Palmgracht 61 1 werd op 17 oktober gekraakt +++ Op 17 oktober werden er tevens zes etages gekraakt op Ceintuurbaan 240 en 244. Er zijn sloopplannen voor deze panden, maar de krakers kunnen er nog wel een tijdje blijven zitten +++ Op dezelfde dag werd het pand aan de Dusartstraat 13 gekraakt en nog een pand aan de overkant ervan +++ Het college van B&W in Amsterdam is akkoord gegaan met de start van de onteigeningsprocedure van het pand Amstel 134, Paardenstraat 2 (voorheen Hotel Amstelhuys, in krakerskringen beter bekend als het Paard van Amstel). De procedure voor het onteigenen van het rijksmonument zal ongeveer twee jaar duren. Het pand is dan vrij van hypotheken en beslagen. Tijdens de procedure kan het pand nog aangekocht worden. In de komende tijd wordt onderzoek gedaan naar de uiteindelijke ontwikkeling van het pand en een geschikte ontwikkelaar, afhankelijk van het nieuwe bestemmingsplan Rembrandtplein e.o. +++ Op 31 oktober werd de benedenwoning van Hasebroekstraat 32 gekraakt +++ Op 1 november werd de deurwaarder, vergezeld met wat potige 'verhuizers', op de stoep van het gekraakte Amstel 198 begroet met verf en andere viezigheid. De eigenaar, woningbedrijf Het Oosten, heeft een ontruimingsbevel in handen en dacht origineel te zijn door nu eens niet de ME in te schakelen. Gewapend met bouwstempels, knuppels en stenen in de hand ramden de 'verhuizers' onder toeziend oog van een inspecteur van politie van buro Balistraat de voordeur open. De bewoners verdedigden zich, in afwachting van hun hoger beroep op 11 november, met verf en verfbommen. Een zogenaamd trapluik zorgde er voor dat de uitzetting niet door ging +++ Op 5 november werd J. Bernardusstr.11-3 en 19-3 gekraakt. Deze etages stonden al geruime tijd leeg en zullen pas volgend jaar gesloopt worden. Huurders worden momenteel uitgeplaatst door het grondbedrijf.

DEN HAAG
De Raad van State kreeg het 26 oktober in eigen huis aan de Kneuterdijk in Den Haag zwaar te verduren. De verenigingen 'De Blauwe Aanslag' en 'Een Breder Buitenom' bekritiseerden een uitspraak van het hoogste bestuursrechtelijke college van het land. Volgens de verenigingen, die een herziening van een uitspraak van 22 april 1999 over het sloop en bouwplan op de locatie van het gekraakte woon /werkpand de Blauwe Aanslag eisen, heeft de Raad van State forse procedurele blunders ge maakt. Het rechtscollege wees in april alle bezwaren van de bewonersverenigingen tegen het stadsvernieuwingsplan van de gemeente van de hand. Het plan voorziet onder meer in de verbreding van het Buitenom en de Vaillantbrug en de sloop van de Blauwe Aanslag.

Peter Bos, woordvoerder van Een Breder Buitenom, ontdekte naderhand dat de visie van de Raad van State op het al dan niet monumentale karakter van de Blauwe Aanslag werd bepaald door een gemeentelijk rapport dat tijdens de zitting op 18 januari 1999 niet aan bod was gekomen. Sterker nog, de zogeheten Cultuur Historische effectrapportage (CHR) uit 1993 zou pas in maart bij het dossier van de Raad van State zijn gevoegd. Volgens Bos betekent dat een flagrante schending van de Bestuurswet, omdat na sluiting van het onderzoek geen nieuwe gegevens meer in het dossier mogen worden opgenomen, niet door partijen en al helemaal niet door de rechters.

Maar tijdens de zitting van 26 oktober onderstreepte J. Potter, woordvoerder van de gemeente Den Haag, dat woordvoerder Bos en c.s. al in 1994 van het CHR op de hoogte zijn geweest omdat het rapport als bijlage deel uitmaakte van het stadsver nieuwingsplan. Bos meent echter dat het rapport ten tijde van de zitting in januari niet in het dossier van de Raad van State zat en dat het dus later op verzoek van de rechters is toegezonden. En dat is volgens Bos vreemd, temeer daar het rapport in de uitspraak zo'n grote rol speelde en tijdens de zitting in het geheel niet. De Raad van State doet over enkele weken uitspraak. (Bron: Haagsche Courant)

HAARLEM
Nadat het een tijdje stil geweest is in Haarlem begint het de laatste tijd weer wat te rommelen in het plaatselijke kraaksientje. Zo werden er twee panden gekraakt in de Kleine Houtstraat, naast het al bestaande kraakpand 'De Kleine Houtworm'. Eén van de panden kon behouden blijven.

NIJMEGEN
Twee panden in de Kroonstraat, die een dag eerder werden gekraakt, zijn vrijdagmiddag 5 november door de ME ontruimd. Daarbij is onnodig veel geweld gebruikt. Zo werd een van de krakers door een ME er twee maal met de vuist in het gezicht geslagen, terwijl er slechts lijdelijk verzet werd gepleegd.

De panden in de Kroonstraat werden op de vijftiende verjaardag van het gekraakte woon /werkpand de Grote Broek gekraakt. De twee tot vier maanden leegstaande woningen behoren tot het zogeheten 'Kroonstraat blok' dat, als het aan de gemeente Nijmegen ligt, moet verdwijnen voor het omstreden nieuwbouwproject Flash Gordon.

Meteen na de kraakactie heeft de advocaat van de krakers contact gezocht met de officier van justitie (OvJ) in Arnhem. Dit gebeurde om te voorkomen dat de woningen al te snel ontruimd zouden worden op grond van artikel 429sexies van het wetboek van strafrecht. Dit artikel stelt het kraken van een woning die korter dan een jaar leegstaat strafbaar.

Ondanks een redelijk constructief overleg met de OvJ verschenen er de volgende middag medewerkers van de gemeente met platen hout. Zij zeiden dat ze de woningen kwamen dichtplanken. Ze begonnen alvast met een niet gekraakte woning in het blok. Even later verscheen de politie: de panden moesten worden ontruimd, discussie was niet mogelijk. De OvJ gaf plotseling niet thuis: de actievoerders moesten zich maar tot de gemeente Nijmegen wenden. Tegen vijf uur verscheen vervolgens de ME. De deuren van de twee woningen werden ingebeukt. Uit een woning werden drie mensen weggedragen, uit de andere vier. De woningen werden vervolgens dichtgeplankt.

Op 31 oktober werd het langdurig leegstaande pand Van Welderenstraat 31 weer in gebruik genomen. De woning is gesitueerd boven een winkel.

LEIDEN
Zondag 7 november werd in de Leidse binnenstad Nieuwe Rijn 85a, een grote monumentale bovenwoning, gekraakt. Het pand stond drie jaar leeg en was tot voor drie weken geleden eigendom van de gemeente. Deze heeft het in erfpacht gegeven aan JOBO bouw uit Zoeterwoude. Binnen een half uur stonden zo'n acht maffiose tiepes aan de deur te dreigen terwijl de directeur 'Boy' van Dijk op het smerisburo zijn verhaal stond te doen. De knokploeg wilde daar niet op wachten en bedreigde de krakers met pistolen (niet gezien) en messen (wel gezien). Ze beukten vervolgens de garagedeur in totdat ze door een knecht van Boy werden gewaarschuwd: de politie was in aantocht. Ze namen de benen, waarop de politie de garage doorzocht. Op last van de officier van justitie moesten de krakers de woning alsnog verlaten. Er zou worden schoongemaakt in het pand. De krakers verlieten het pand na de eerste sommatie +++ Dezelfde dag werd Van der Werfstraat 11 gekraakt, een klein huisje dat drie jaar leeg stond.

MAASTRICHT
De afgelopen weken werden er zes leegstaande woningen in de Jonkheer Ruyschsstraat gekraakt, die pas over drie jaar gesloopt zullen worden. Een deel van de krakers is afkomstig uit het voormalige kraakpand aan de Meerssenerweg, dat op 1 oktober verlaten moest zijn. Inmiddels heeft de eigenaar van de gekraakte rijtjeshuizen in de J. Ruyschsstraat, Woningstichting Sint Servasius, de krakers een aanbod gedaan voor een tijdelijk huurcontract hetgeen neerkomt op fl. 400, per woning ("ze moeten net zoveel betalen als de rest van de huurders in de straat", zo meldt de directeur van de woningstichting). De stichting was aanvankelijk van plan geweest om er kraakwachten in te plaatsen.

UTRECHT Donderdag 4 november werd Maliesingel 77 gekraakt. Het gebouw staat met een kerk binnen een omheind terrein en behoren samen toe aan de Katholieke Caritas instelling Utrecht, een "charity" organisatie die kraakwachten van de Huis Oppas Dienst (HOD) in de kerk gehuisvest heeft. Al dezelfde avond ontruimde de politie het gekraakte gebouw. De Caritas instelling beweerde het pand drie maanden geleden als opslagplaats gebruikt te hebben +++ Op 6 november werd Kögllaan 25 gekraakt, dat in overleg van de gemeente door een scoutingsclub gebruikt werd als opslagplaats voor materiaal. De OvJ besliste dezelfde dag nog dat de krakers konden blijven zitten.

 

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1999