- Home
- Archief
- 1999

Uit: Ravage #295 van 12 november 1999

Heet 'n Breed

Nog even op de valreep van deze eeuw brengt de Zweedse Håkan Lidbo een cd uit onder de titel Before The Beginning. En wat levert die aftrap naar een nieuw tijdperk op? Een soort mutantendisco, zonder het vette randje te vergeten. Dus hier stompt de hoekige funk er behoorlijk op los, en daar knerpt en knettert de beat lekker alle kanten op. Met een paar vakbroeders van het label April (zoals Bjørn Svin) erbij kun je al makkelijk visioenen krijgen van hoe ze daar dansen op deze gestoorde maar opwindende neo disco.

Uit hetzelfde land komt de eveneens nogal bizarre plaat van Sunny Face and Boomba Makao present Los Chicharrons in Conga Heaven, Bongo Hell. Met een vleugje disco, maar verder overwegend puur dansvloerplezier met een zeer Zuid Amerikaans tintje. Hell wat gaan die bongo's en conga's te keer! Geen wonder eigenlijk, aangezien Sunny Face uitgebracht werd door Varano Productions. Puddu Varano is een duo dat met hun danskrakers een zeer goed optreden gaf op het afgelopen EuroSonic Festival in Groningen (altijd de dag voor Noorderslag). Daarna weinig meer van gehoord, tot nu toe dan... Echt een aanrader voor een zinderend feestje, deze dubbele 12".

En hoeps weer even de peilloze diepten in met Cargo Cult van Aedena Cycle. De plaat leunt thematisch op het fenomeen van de cargo cults, een soort van pseudo verwachtingsreligie van vlak na de Tweede Wereldoorlog op de Pacifische Eilanden; en oude Duitse stomme films. De helft van de opnamen is gemaakt voor de film 'Berlin ? A big city symphony' van Walter Ruthman, uit 1927. Een mond vol, maar wat over de muziek? Die wortelt behoorlijk in het arctische minimalisme, maar tipt daar niet echt aan. Daarvoor is het toch te spanningsloos, te blikkerig en te jazzy. De gastinstrumenten gitaar, vibrafoon en cello worden overigens naadloos in de ambient opgenomen, en zijn zo goed als onvindbaar. Net als de info op het hoesje trouwens - wat kan vormgeving toch een pest zijn.

Goed nieuws voor de bluesliefhebbers onder ons: na tien jaar is het album waar het voor 22 Pistepirkko allemaal mee begonnen is, Bare Bone Nest heruitgebracht op cd. De groep was toen al zo'n tien jaar bezig, maar, laten we zeggen, wat aan de middelmatige kant... Hier hoor je duidelijk wat voor een speciale band het zal worden, ehm, op dat moment dus al is. De term blues voor deze plaat moet ook niet al te zwaar worden opgenomen, het is meer dat er van de stijl gebruik is gemaakt. Gruizige slide glijers over zompige tremolo massagraven van blauwe noten. Met die typische, hoge stem erover heen. En mooie melancholische, wegwaaiende liedjes... Zeker niet gedateerd, deze plaat staat nog wel wat jaartjes overeind.

Een andere, maar dan meer in de underground, geliefde band uit Finland is Shadowplay, dat een soort zeer emotionele, schizofrene rock maakt. De zanger en songsmid daarvan, Brandi Ifgray, heeft nu zijn tweede plaat samen met Jimi Tenor (van het Warp label) gemaakt: Stargazer. De heren nemen de tijd en trekken noot voor noot de luisteraar hun jazzy onderwereld binnen. Een geraffineerde opbouw met zuigende werking pulseert met zachte klopjes het willige oor een highe staat van verdoving in; zonder blijkbare moeite wordt de perfecte hypnose neergezet. Het wordt dan ook steeds moeilijker woorden te vinden... De muzikanten staan helemaal in dienst van die hypnose, gaan zeer ingehouden aan het werk... Waar ben ik... Ifgray zingfluistert nog wat liefs... Zucht... Volgens mij improviseren ze trouwens de hele tijd... Dag vogeltjes...

De beste live dance act uit Finland is RinneRadio. Op B presenteert de rest van het puikje uit dansland aldaar de remixes van de band rond saxofonist Tapani Rinne. Namen? DJ Slow, Mika Vainio (Pan Sonic), Jori Hulkkonen, DJ Borzin, Op:l Bastards, en nog een paar. De meesten heel bekend in eigen land, ook redelijk in de picture in Duitsland, maar in ieder geval niet hier. Nou ja, je kan ook niet alles hebben... Door alle nummers heen hoor je trouwens het herkenbare geluid van de sax van Rinne, net alsof hij toch weer zelf een plaat heeft gemaakt, onder een promiscue dekmantel... Geen enkel nummer haalt hier trouwens het niveau van het origineel. Toch, Hulkkonen en Borzin maken er obscure technotracks van, en Vainio laat een andere dan zijn kille minimalistische kant zien.

Tussen 18 en 28 november vindt wederom het Triple X festival plaats. In het Belgische muziekblad Gonzo Circus zat de laatste keer de compilatie TX99 Recycling Moments bijgesloten, een voorproefje van wat er aan muziek zal plaatsvinden op het grensverleggende, onderzoekende festival. Behalve Sofa Surfers en Funckarma niet veel bijzonders, zo te horen aan deze cd. Funckarma knerpt alles wat los en vast zit bij elkaar ? neurotisch en met een zweem van structuur. En Sofa Surfers speelt zowel neo dub als filmische dub tracks, op een ritmisch onnavolgbare manier. Nou ja, in de setting van een festival krijgt alles toch een andere vorm...

Tot slot nog wat showbizz: het optreden van Cunnie Williams in Hotel Krasnapolsky, Amsterdam. What the...? Waarom zijn Converse, America Today en The Box zo met deze man bezig? Waarschijnlijk is het feit dat de man een voormalig basketbal ster uit de States is, genoeg verklaring. Daarnaast moet eerlijk gezegd worden dat Star Hotel een ongelooflijk goede plaat is.

Het kloonproces is nog niet zo ver gevorderd, anders zou je denken dat hier een identieke afsplitsing van Barry White bezig is. Slick soul, een goeie donkere stem, de wereldwijze gentleman... Is it OK if I put my hand there? Lord have mercy...

Arjan van Sorge

Håkan Lidbo - Before The Beginning (April)
Sunny Face and Boomba - Makao present Los Chicharrons in Conga Heaven, Bongo Hell (Tummy Touch)
Aedena Cycle - Cargo Cult (Beatservice)
22 Pistepirkko - Bare Bone Nest (Clearspot/Konkurrent)
Brandi Ifgray - Stargazer (PUU / Sähkö)
RinneRadio - B (Rockadillo)
TX99 - Recycling Moments (Triple X / Gonzo Circus)
Cunnie Williams - Star Hotel (Edel)

 

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1999