Dierenvrienden hebben in de nacht van 10 op 11 september honderden hokken opengezet van een pelsdierenhouder in het Gelderse Barchem. Naar schatting zijn hiermee 8000 nertsen bevrijd. Samen met de vier eerder dit jaar gevoerde acties heeft het Dieren Bevrijdings Front nu 24.000 bevrijde nertsen op haar conto staan.

Het loslaten van de nertsen bij de fokkerij aan de Vordenseweg in Barchem vond vrijdagochtend 11 september in alle vroegte plaats. Vier tot vijfduizend kooien werden door de onbekenden opengezet en een gedeelte van de omheining werd vernield zodat de nertsen konden ontsnappen.

Eigenaar Hissink is niet happig op commentaar. ,,Hoe ik me momenteel voel? Nou, vergelijkbaar als degene die zo'n stomme vraag gesteld krijgt middenin een rampgebied'', wil hij nog wel kwijt. Voor verder commentaar verwijst hij me door naar W. Verhagen, woordvoerder van de Nederlandse Vereniging van Fokkers van Pelsdieren (NFE).

Hissink, die over 14.000 nertsen zegt te beschikken, heeft enige honderdduizenden guldens schade opgelopen. Na een urenlange zoek en vangtocht met hulp van vijftig mensen werden er uiteindelijk weer 6500 van de 8000 ontsnapte nertsen gevangen. De pels van een nerts levert op de markt wel fl. 100, op, dus reken maar uit wat hij verloren heeft.

Volgens Verhagen (NFE), was de aanpak ,,te professioneel om het aan amateurs te kunnen toeschrijven.'' Hij leidt dit af aan het feit dat nertsenbevrijders van een strakke planning uit moeten gaan om 8000 nertsen in één keer los te laten. Wanneer vier tot vijfduizend kooien moeten worden opengezet, is er weinig tijd om te vluchten. De kans op beten en te veel lawaai is bij deze aantallen erg groot. Verhagen vermoedt dan ook dat deze en eerdere ,,terroristische aanslagen'' het werk is geweest van een grote groep activisten.

Ook deze bevrijdingsactie kreeg 'slechte pers'. De onwetende tv kijker kreeg voor de zoveelste keer te horen hoe gevaarlijk de loslopende nertsen wel niet zijn voor kippen en huisdieren. Of dat de beestjes al gauw worden platgereden door het autoverkeer. Het prietpraatje van Verhagen (NFE) (,,nertsen kunnen niet overleven in de natuur'') maakt de teneur van de tv en krantenberichtgeving er niet positiever op.

Wat er tot nu toe aan de professionele aanpak van het DBF ontbreekt, is een goed PR beleid. Een gedegen persbericht waarmee je duidelijk maakt waarom je de nertsen bevrijdt en een goede timing bij het inlichten van de pers kan geen kwaad. Van de vijf bevrijdingsacties werden er voor zover bekend tot nu toe drie opgeëist, maar veelal pas een week na de actie. En dan heeft vrijwel niemand er meer oren naar.

Het is toch niet zo moeilijk om op de dag van de actie een persbericht te laten bezorgen bij een regionaal en/of landelijk (actie)persorgaan. Uiteraard loop je dan het risico dat 'ie uiteindelijk in handen van justitie belandt, maar er zijn voldoende methoden voorhanden om een claimbrief 'veilig' aan te leveren. (DNA onderzoek daar gelaten...)

Dat het zinvol is om tijdig een persbericht af te leveren, bewees nertsenfokker Hissink na de actie bij zijn farm. De pers werd angstvallig van zijn erf geweerd. Men mocht de hokken waar de nertsen zich in bevinden niet filmen of fotograferen. Over het waarom hoef je niet lang na te denken, als je weet in wat voor beestachtige omstandigheden de nertsen moeten leven.
Op fotomateriaal van de bevrijdingsactie in Zwammerdam op 27 augustus jl. blijkt duidelijk hoe smerig en benard de beestjes moeten leven. Ook bij deze actie werden honderden hokken opengezet.

Het bedrijf in Barchem is sinds maart de vijfde nertsenfokker die het doelwit werd van actievoerders. Eerdere acties vonden plaats in Putten, Meijel, Nootdorp en Zwammerdam. In totaal werden hierbij 24.000 netsen los gelaten, waarvan naderhand het overgrote merendeel wel weer werd gevangen.

De nertsenfokkerij in Nederland heeft zich ontwikkeld tot een van de grootste in de wereld. Tweehonderd bontfokkerijen, verstopt achter hoge hekken en prikkeldraadversperringen, fokken jaarlijks ruim 2,6 miljoen nertsen en 20 duizend vossen. Vrijwel alle vachten gaan naar het buitenland. In het voorjaar worden de jonge dieren in een kooi geboren. Na zeven maanden (als de dieren hun wintervacht hebben) worden ze gedood en gevild. Tijdens hun korte leven zitten de dieren in veel te krappe kooien.

Na jarenlange discussie en strijd, met name door Bont Voor Dieren, komt er hoogst waarschijnlijk een verbod op de nertsenfokkerij. Dit besloot de Tweede Kamer vlak voor het zomerreces. De bedrijven moeten over een jaar of tien waarschijnlijk hun deuren sluiten in Nederland. Waarschijnlijk, omdat de Tweede Kamer dit najaar nog een definitief besluit moet nemen. Dit duurt allemaal veel te lang, zo vinden de radicale tegenstanders van de pelsdierfokkerijen. Dit is dan ook de reden dat er op 23 september tijdens de jaarlijkse Contactdag voor Pelsdierenhouders in Nederasselt een demonstratie wordt georganiseerd. Het is te hopen dat de pelsdierfokkers hun recent opgedane ervaringen met het vangen van loslopende nertsen niet in de praktijk zullen brengen jegens de betogers.

Wereldwijd strijdt het Animal Liberation Front voor gerechtigheid voor de weerloze dieren. Zo werden er de afgelopen weken niet alleen in Nederland, maar ook in Engeland, Duitsland, Finland en Amerika dieren bevrijd, van groot tot klein.

Actievoerders van het Animal Liberation Front (ALF) hebben op de avond van 6 september in het Britse plaatsje Newchurch zeshonderd jonge marmotten bevrijd uit een splinternieuw bedrijf waar dieren worden gefokt voor dierproeven. Het gebouw, in eigendom van de firma Dunkin Guinea Pigs, was zo nieuw dat de alarminstallatie nog niet geïnstalleerd was.

Om de afgesloten deuren open te krijgen, werden de sloten doorboord. Zodra de actievoerders binnen waren, troffen ze duizenden cavia's aan in overvolle kooien op een kale vloer. Er was geen bodembedekking of ander materiaal aanwezig waarmee ze een nestje konden bouwen. Er lagen overal dode en stervende cavia jonkies en er lag een dikke laag uitwerpselen. De ontvreemde documenten laten een dagelijks dodental van honderden cavia's zien.

In de nacht van twee op drie september werden in het Duitse Rahden zes tot achtduizend nertsen bevrijd door een groep van het TBF (Tier Befreiungs Front). De media meldden dat drie tot zevenduizend voortvluchtige dieren onderschept zijn en hun voorspelbare lot (vergassing) in gevangenschap kunnen afwachten. Voordat de dieren bevrijd werden uit hun hokjes werd eerst een gedeelte van de muur rond de farm geslecht, zodat de dieren een veilig heenkomen konden vinden in de omliggende natuurgebieden.

De getroffen bontfokker heeft hiermee een behoorlijk financieel verlies geleden. Het geld, 'verdiend' door bontfokkers, is gebaseerd op geweld, misbruik en een ondenkbare hoeveelheid leed. Dat is voldoende om deze economische sabotage te rechtvaardigen, zo meldde het TBF in een persbericht. Door bevrijdingsacties wordt de cirkel van winst en investering in leed doorbroken.

Al eerder werden er in het Duitse Holdorf (8 oktober 1998) en in Fladderlohausen (27 januari 1999) nertsen bevrijd. De acties krijgen ook hier slechte pers. Na de actie in Holdorf wist de pers triomfantelijk te melden dat er wel tien nertsen door auto's overreden waren. Ook werd gesuggereerd dat de overige (ongeveer 3990) bevrijde dieren (in bezit van een rechtmatig verkregen bontjas) snel zouden zouden sterven als de vorst in zou vallen. Ze waren namelijk verwend met centrale verwarming in hun voormalige behuizing...

Het ALF zegt verantwoordelijk te zijn geweest voor het op 29 augustus bevrijden van 46 honden die door het bedrijf Bio Devices in Orange County, Californië, werden gefokt om uiteindelijk proeven mee uit te voeren. Op 13 september sloeg het ALF voor de 62 ste keer binnen vier jaar toe bij een vossenfokkerij in Amerika. In Chandler, Minnesota, werden daarbij honderd vossen bevrijd.

Voor de derde keer in een maand werden er pelsdieren bevrijd uit een fokkerij in Oost Finland. In het plaatsje Pohjois Karjala werden op 31 augustus zestig vossen bevrijd. Daarvoor werden op 19 augustus in Kontiolahti en op 13 augustus in Kiihtelysvaara pelsdieren bevrijd.

(Bron: Http://www.enviroweb.org/ALFIS/netherlands)

......................

Mink Man loopt tegen de lamp

Door stom toeval heeft de Belgische rijkswacht onlangs de internationaal gezochte "ecoterrorist" Justin Clayton Samuel, alias de 'Mink Man', gearresteerd. Zoals zijn bijnaam doet vermoeden, werd hij gezocht voor het herhaaldelijk saboteren van nertsenfokkerijen in Amerika. Justin Samuel, die waarschijnlijk aan Amerika uitgeleverd zal worden, hangt een zeer zware gevangenisstraf boven het hoofd.

Het Animal Liberation Front heeft in oktober 1997 op vier verschillende plaatsen in de Amerikaanse staat Wisconsin vele duizenden nertsen ('mink') bevrijd. Bijna een jaar later werden twee ALF'ers schuldig bevonden aan het bevrijden van 3600 nertsen uit twee boerderijen en door middel van afpersing boeren te doen bewegen hun praktijken met betrekking tot het fokken van nertsen te staken. Justin Samuel, alias Mink Man, uit Snohomish en Peter Young van Mercer Island hangt elk 82 jaar gevangenisstraf boven het hoofd. Beide verdachten waren overigens hun rechtszaak niet bij komen wonen.

Bijna twee jaar lang werd er niets vernomen van Peter en Justin; ze leken van de aardbodem verdwenen. Op 4 september jl. werd Justin echter gearresteerd in het Belgische plaatsje Hasselt. Hij bevond zich toevalligerwijze in de nabije omgeving van een actie tegen kernwapens bij de legerbasis van Kleine Brogel. "Tijdens de actie zat hij rustig op een terrasje bij de parochiezaal", vertelt de Hasseltse procureur des konings. "Hij had echter pech, want de rijkswacht heeft ook hem gecontroleerd. Bij de identiteitscontrole bleek hij internationaal geseind."

Na contact te hebben opgenomen met de Amerikaanse autoriteiten heeft het FBI officieel om de uitlevering van Samuel verzocht. De uitleveringsprocedure is nu volop aan de gang. In afwachting blijft Samuel in hechtenis in Hasselt. De Mink Man is intussen door zowel de Belgische als de Nederlandse recherche verhoord in verband met mogelijke betrokkenheid bij recente dierenbevrijdingsacties in Nederland.

De "Families of Animal & Earth Liberation Prisoners Support Network" start een campagne ter ondersteuning van Justin. Meer informatie kan je krijgen bij: Justin Samuel Support Campaign (Europe), c/o Families for Animal & Earth Liberation Prisoners Support, BM Box 2407, London WC1N 3XX, England. E mail: family.support@iname.com

..............................

Doden bij herdenking coup in Chili

Op 11 september werd in Chili de zesentwintigste verjaardag van de machtsovername van Pinochet en zijn militairen 'gevierd'. Voor het eerst sinds de coup was de dag geen officiële nationale feestdag; vorig jaar besloot de senaat (met instemming van Pinochet himself) om die te vervangen door een "dag van nationale eenheid" op de eerste maandag in september. Van eenheid kon je nauwelijks spreken.

Voor het eerst werd de dag in Chili ook gevierd/herdacht zonder de aanwezigheid van de hoofdpersoon, die immers in Engeland op een houtje bijt in afwachting van het besluit over zijn uitwijzing naar Spanje.

Reeds op 10 september probeerde een groep mensen uit de gelederen van de Communistische Partij met voorop presidentskandidate Gladys Marin bloemen te leggen bij het presidentiële paleis La Moneda waar Allende was gestorven na een belegering. De politie trad met waterkanonnen hard op tegen de bloemenleggers en arresteerde tenminste dertig personen. Op dezelfde dag viel een politiemacht de Universiteit van Santiago binnen om studenten te verjagen; er werden stenen gegooid en zeventig studenten werden opgepakt.

Op 11 september liepen 10.000 mensen mee in een demonstratie naar de begraafplaats waar Allende begraven ligt. Onderweg probeerden de organisatoren de vrede te bewaren. Nadat jongeren onderweg de ruiten ingooiden van het hoofdkantoor van de rechtse UDI partij, werd er door de demonstranten zelf ingegrepen. Bij de begraafplaats kreeg een groep van zo'n dertig gemaskerde jongeren het aan de stok met de ME. Volgens sommige persbureaus begon de rel nadat vanuit de groep fotografen en cameraploegen met stenen bekogeld werden. De politie gebruikte traangas en meerdere waterkanonnen en arresteerde tenminste vijftien personen. In veel andere steden en dorpen in het land werden ook herdenkingsbijeenkomsten gehouden.

Op dezelfde dag ontplofte nog een kleine bom in een McDonald's restaurant in het centrum van Santiago. In sommige sloppenwijken werden barricades opgericht en in brand gestoken.
's Nachts sloegen de vrienden van Pinochet toe. De 22 jarige Boris Angel Gatica Vidal kwam in de wijk Macul (Santiago) om het leven toen inzittenden van een witte chevrolet een groep mensen bij een barricade onder vuur namen. Op een andere plek in de stad werden twee mensen gewond door kogels in een vergelijkbaar incident. In een wijk waar helemaal geen protestacties geweest waren, werd een jongeman voor zijn huis neergeschoten. In totaal raakten bij de verschillende incidenten in de hoofdstad zo'n dertig mensen gewond en werden honderd personen gearresteerd.

De 83 jarige Pinochet vierde zijn heldendaad in zijn villa in Londen, in het bijzijn van zijn overgevlogen Chileense vrienden en ondernemers. De zittingen over zijn uitlevering naar Spanje worden op 27 september hervat. In Spanje zijn ondertussen veertig verschillende aanklachten tegen hem ingediend. De meest recente werd op 9 september ingediend door familieleden van 25 verdwenen slachtoffers.

Het Chileense leger hield het deze keer bij het houden van een katholieke mis in de militaire academie van Santiago. Legerchef generaal Ricardo Izurieta verklaarde "niet echt in de stemming te zijn" om te feesten. "In tegendeel, we maken ons ernstig zorgen over wat er met mijn Generaal Pinochet gebeurt."

In de sjieke wijk Providencia werd wel degelijk gefeest. Zo'n tweeduizend aanhangers van de generaal vierden het bloedbad van 1973 als een "heldhaftige daad" die een eind had gemaakt aan "Chili's weg naar het socialisme". Na de viering gingen kleine groepen extreem rechtse demonstranten richting de ambassades van Groot Brittannië en Spanje, maar ze werden tegengehouden door de politie.

Volgens de officiële gegevens van de civiele regering die na de militairen de macht overnam, zijn onder Pinochets regime 3.197 mensen om politieke redenen vermoord. Daaronder bevinden zich 1.100 'verdwenen gevangenen' die door de geheime dienst verdwenen zijn en waarover tot nu toe nog geen enkel uitsluitsel gegeven is. Meer dan 200.000 mensen werden in de gevangenis of op het politiebureau gemarteld.

(Keest/Bron: Weekly Update)

......................

Werd Anwar vergiftigd?

De Maleisische politieke gevangene Anwar Ibrahim, die in het voorjaar wegens 'corruptie' tot zes jaar cel was veroordeeld, is in het ziekenhuis opgenomen met vergiftigingsverschijnselen. De concentratie arsenicum in zijn bloed bleek ongeveer zeventig keer hoger dan het normale niveau. Vermoedelijk kreeg Anwar, fel criticus van het regime in Maleisië, het gif via zijn maaltijden toegediend.

Het ligt voor de hand dat de opdracht tot deze moordaanslag van premier Mahathir Mohamad komt, die blijkbaar meent dat Anwar, zelfs achter de tralies, een bedreiging voor hem vormt. Anwar verkeert overigens niet in levensgevaar. Hij voelde zich de afgelopen weken wat zwak, verloor gewicht en kampte met haaruitval. Dezer dagen moet Anwar weer voor de rechter verschijnen, ditmaal op beschuldiging van sodomie.

De familie van Anwar had een buisje urine de gevangenis uitgesmokkeld en in Australië laten onderzoeken. De vraag is hoe het mogelijk was dat de urine naar buiten werd gesmokkeld. Aan de vrouw van Anwar (tegenwoordig de leider van de nieuwe oppositiepartij), Azizah Ismail, werd gevraagd waarom ze de urine niet in Maleisië had laten onderzoeken. Ze antwoordde heel kalm dat ze dacht dat in Australië betere faciliteiten voor onderzoek zouden zijn.

De Anwar zijde reageert altijd uiterst intelligent: geen verdachtmakingen dat in Maleisië met de resultaten geknoeid zou worden of wat dan ook. Ze hebben het buisje gewoon onder een valse naam naar Australië gestuurd, en hebben nu een stevig bewijs in handen.

De aanklagers hebben al opgemerkt dat Anwar regelmatig voedsel at dat door zijn vrouw werd meegebracht. Men wil niet uitsluiten dat het arsenicum zich in dat eten bevond. Het doet denken aan de eerdere aanslag door de hoogste officier van politie, die Anwar stevig op zijn gezicht had geslagen. Anwar verscheen toen (zo'n driekwart jaar geleden) met een paars oog in de rechtszaal, wat de aanwezige journalisten uiteraard niet ontging. Mahathir suggereerde toen dat Anwar de verwondingen zelf zou hebben toegebracht om op deze wijze nog meer sympathie te verkrijgen van de westerse kolonialisten. De politiechef heeft echter moeten bekennen dat de slagen van hem persoonlijk afkomstig waren.

Opmerkelijk is dat de resultaten van het urine onderzoek al zo'n twee weken geleden bekend waren, en pas nu door de verdediging werden vrijgegeven. Waarschijnlijk hebben de advocaten van Anwar die tussenliggende periode hebben gebruikt om bewijs te verzamelen dat het arsenicum inderdaad in het voedsel van de gevangenis zat.

Alle media openen met het nieuws, maar ze onthouden zich van een vingerwijzing richting Mahathir. Wel werden de advocaten van Anwar geciteerd, die het vermoeden uitten dat Anwar werd vergiftigd. Zij wezen erop dat hoge personen in de regering verantwoordelijk zijn voor het welzijn van Anwar. Tot vorig jaar de ex minister van Financiën, Anwars vrouw, zelf doctor in de medicijnen, al eerder naar buiten had gebracht dat men Anwar wilde injecteren met het HIV virus.

Zij laat nu weten dat ze, toen ze de urine opstuurden, al een vermoeden hadden van vergiftiging, hoewel ze niet gedacht hadden aan arsenicum. De aanhangers van Anwar kunnen deze mogelijk moordaanslag goed uitbuiten. Over een paar maanden zijn er verkiezingen en Mahathir kan zich geen al te grote deuk in zijn toch al aangetaste imago veroorloven.

(Pieter)

......................

Activisten beklimmen verkeerstoren Schiphol

AMSTERDAM, 5 SEPTEMBER 1999 - Medewerkers van Milieudefensie hebben zondag 5 september de verkeerstoren van Schiphol beklommen. Met een reuze spandoek riepen ze het kabinet Kok op vast te houden aan de milieugrenzen voor Schiphol. Tegelijkertijd bevestigde de lokale bewonersorganisatie Baanbreker een protestspandoek boven de A4.

De komende weken moet het kabinet een besluit nemen over de milieunormen rond Schiphol. De bewoners en Milieudefensie wilden met deze actie de politiek oproepen om de milieugrenzen voor Schiphol te handhaven. "Sta geen versoepeling toe van de bescherming van mens en milieu", zo luidde de boodschap. "Laat zien dat u ons en onze gezondheid serieus neemt."

De groei van Schiphol schaadt de gezondheid van omwonenden op verschillende manieren: met name luchtvervuiling (roet, fijn stof, zwarte rook, NOx, PAKs) en geluidsoverlast (in het bijzonder 's nachts) dragen hieraan bij. Onlangs presenteerde de Gezondheidsraad een rapport dat concludeert "dat de activiteiten in een groot vliegveldsysteem de gezondheid van veel mensen benadelen."

Uit onderzoek naar de mogelijke gevolgen van een groei naar 460.000 vluchten per jaar blijkt dat de uitstoot van gezondheidsbedreigende stoffen als zwarte rook en PAKs (kankerverwekkend) zal toenemen als deze groei wordt gerealiseerd. Ook zal de herrie in dat geval met 50% toenemen. Dit staat haaks op de belofte van het Kabinet dat de kwaliteit van het leefmilieu niet mag verslechteren ten opzichte van 1990.

......................

KRAAK MAAR RAAK

Kraaknieuws voor deze rubriek kun je faxen, mailen of opsturen naar Ravage: Fax 020 6730595, E mail: ravage@antenna.nl, Van Ostadestraat 233n, 1073 TN Amsterdam.

LEIDSE KIT RAMT KRAKERS UIT PAND

Met onnodig veel geweld heeft een groep agenten, bewapend met stokken en gevechtshonden, op zondagavond 5 september een gekraakt pand op de Aalmarkt in Leiden ontruimd. De kit kwam in actie omdat de krakers enkele uren eerder een groepje kraakwachten uit het pand hadden verjaagd. Het was de derde keer in een maand tijd dat het gebouw werd bezet.

Op 8 augustus werd Aalmarkt 1 3 in Leiden voor de eerste maal bezet. Er zat weliswaar een kraakwacht in een deel van het panden, maar die had een eigen opgang. De krakers hebben het speciaal op deze panden gemunt, een voormalige drukkerij, omdat de gemeente, eigenaar van de Aalmarkt, op deze lokatie het in de krakers onzinnige Aalmarktproject "ter verbetering van de binnenstad" wil realiseren.

Na overleg met een wethouder van de gemeente werd er een verklaring opgesteld, waarna de krakers 's avonds de panden, die overigens pas twee maanden leeg stonden en dus direct ontruimd hadden kunnen worden, verlieten. In de verklaring gaf de wethouder aan dat de gemeente Leiden een passende andere bedrijfsinvulling zou zoeken voor het kraakspreekuur. Indien geen passende ruimte gevonden zou worden voor 1 september zou de gemeente aan zes krakers een standaard gebruiksovereenkomst aanbieden.

Op woensdag 2 september werden de panden Aalmarkt 1 3 opnieuwbezet. De zes krakers beriepen zich op de eerdere gemaakte afspraken die waren ondertekend door wethouder Pechtold. De wethouder was aanvankelijk overrompeld, had z'n huiswerk inderdaad niet gedaan, maar bood de volgende ochtend een vervangende woning aan in de Besjeslaan. De krakers aceepteerden dit aanbod niet, om meerdere redenen. De belangrijkste: het huis bleek bewoond door een gezin.

Dit gezin verbleef in dit gemeentepand weliswaar via het commerciële kraakwachtbureau Bewaakt en Bewoond, maar toch. Buiten dat, de woning bleek slechts geschikt voor hooguit vier personen. De gemeente Leiden kon het gezin er op zo'n korte termijn uit zetten omdat zij daar met een tijdelijk huurcontract wonen. Leiden maakt in toenemende mate gebruik van kraakwachtbureaus waarvan de kraakwachten zo goed als rechteloos zijn.

Nadat de krakers niet op het aanbod van de gemeente ingingen, deelde deze mede dat ze de politie opdracht zou geven de panden aan de Aalmarkt te ontruimen. Dit in weerwil van het feit dat de advocaat van de krakers een kort geding had aangespannen tegen de gemeente dat op 14 september plaats zou vinden. Vrijdagochtend 3 september in alle vroegte brak de politie in samenwerking met de brandweer (...) de panden binnen en arresteerde vier krakers.

Na de ontruiming vertrokken sympathisanten van de krakers naar het huis van de verantwoordelijke wethouder Pechtold, waar een tent werd opgezet en wat spandoeken werden opgehangen. De wethouder zelf bleek niet aanwezig.

Zondagavond 5 sepember heeft een groep van vijftig krakers voor de derde maal Aalmarkt 1 3 bezet. De aanwezige kraakwachten van bureau Ad Hoc werden vriendelijk maar resoluut verzocht zich uit de voeten te maken. Met de handen in de hoogte, al ging het hier om een overval, kozen de kraakwachten het hazepad. De politie was binnen vijf minuten aanwezig en deelde mee dat het pand direct ontruimd zou worden. Vanwege een tekort aan politie duurde dit nog zeker anderhalf uur. Hierdoor kregen de mensen die binnen zaten de tijd om het pand potdicht te maken en zich terug te trekken op het dak.

De politie sloot om 23.00 uur met honden en ME de sympathisanten die voor de panden stonden in en jaagde ze op waarbij verschillende mensen werden gebeten en geslagen. Bij deze charge werden twee arrestaties verricht. Ook omstanders kregen rake klappen te incasseren. De politie brak de woning open maar moest met lege handen het pand weer verlaten omdat de krakers het pand via de omliggende daken hadden verlaten. De twee arrestanten werden in verzekering gesteld. Enkele dagen later dienden zes personen een aanklacht in wegens het politieoptreden.

 

AMSTERDAM
De rechtszaak tegen Bertus Lüske, die met een knokploeg de krakers van het ADM terrein had aangevallen, wordt op 13 oktober in zijn geheel overgedaan. Bij nader inzien heeft de rechtbank het verzoek om aanhouding, tijdens de zitting tot drie maal toe gedaan door Lüske's advocaat G. Spong, ingewilligd. Deze had hierom gevraagd omdat de officier van justitie een dag eerder enkele wijzigingen had aangebracht in de ten laste legging. De beschuldiging 'poging tot moord' had ze veranderd in 'medeplegen van poging tot moord', hetgeen een kleine verlichting is.

Spong was van mening dat hij en zijn afwezige cliënt hun strategie moesten aanpassen. De rechtbank, verbolgen over het afwezigheid van Lüske, wees Spongs verzoek aanvankelijk krachtig van tafel. Volgens de advocaat verbleef Lüske in een buitenlands ziekenhuis en kon hij daardoor niet aanwezig zijn. De kans is dus groot dat Lüske wel verschijnt bij de herhaling, die om negen uur zal beginnen.