- Home
- Archief
- 1999

Uit: Ravage #291 van 17 september 1999

Heet 'n Breed

Waarin dolfijnengezang voor de derde keer gedempt wordt opgedoken, harakiriduo's uit oude ruïnes weer nieuwe optrekken, een dame van een platenzaakje wc monologen mixt met live orkest en metal, en een doodgeschoten producer ons meeneemt naar hogere sferen.

Bijna 10 jaar na dato brengt Shimmy Disc de cd Stonehenge van het Japanse geluidsvernietigings duo Ruins uit. De uit duizenden herkenbare schijnbare chaos van constante bas en drumsbreaks met maniakale zang heeft in die tussentijd niets aan kracht ingeboet. Verbazingwekkend blijven de ongekende ontlading van energie en superstrakke, geïmproviseerde noise uitbarstingen. Jammer echter dat het geluidsniveau van de plaat niet wat opgekrikt werd, het geluid blijft een beetje magertjes.

Afgeknotte, afgeknepen en afgepeigerde noisetrance op Anahata van June Of '44. Zoals in het genre gebruikelijk is de supervalse zang door een teveel aan emoties overmand. Maar wanneer vervolgens die zang naast een trefzekere noot scheert, levert dat toch altijd weer een gelukzalig gevoel op (zie je wel, het kan!). De band neemt alle tijd om hun hypnotiserende, voortkabbelende geluid uit te bouwen tot een meeslepende trip. De spanning van het uitblijven van woeste uitbarstingen wordt tot het einde volgehouden.

Wat minder ingetogen noise valt te beluisteren op Tomorrow We Will Run Faster van Sweep The Leg Johhny. Hier wordt geregeld loosgegaan na lang uitgesponnen en tergend binnendruipende intro's. Het gebruik van een saxofoon roept herinneringen op aan de energieke jazzpunk uit Oost Europa, maar daarvoor zit de muziek weer te losjes in elkaar. Een somber, foutief vormgegeven hoes completeert het beeld van geluids existentialisten die diep gaan en vanaf de gelukzalige bodem van de put verslag doen aan de luisteraar.

Anders hard

Uit een iets ander vaatje tapt Lustre King. Op Shoot The Messenger gelijk erop inhakkende noise, niks langzaam opborrelende zieleroerselen. Dat is dan vooral een verdienste van de drummer, die trefzeker en stuwend erop losmept in plaats van achter de emoties aan te slepen. Het gebruik van vibrafoon, steelpan, en een heuse scratchende dj opent misschien nieuwe perspectieven voor het vaak in het eigen ploeterende gezwelg vastlopende noisewereldje. Een duidelijke plaat, met mooie verrassingen in geluid en ritme. En een stevig visitekaartje van Mike Lust en bandgenoten.

The Demolition Doll Rods hebben het rock 'n roll wiel nog een keertje uitgevonden op T.L.A. Vette, ranzige, ruige, rauwe en knetterende rock 'n roll... plus de bijbehorende platgesekste puberteksten, bonkende drums, en andere door God verboden lekkere onzin. De twee dames en een heer uit Detroit rossen in aardig tempo de hele sakkerse boel er doorheen en doen ook nog eens wow met de pow. Als dat nog niet genoeg is...

Na een plaat met samplegeknutsel rechtstreeks uit de uitverkoopbakken van haar winkeltje ergens op de Walletjes, is Solex a.k.a. Elisabeth Esselink met Pick Up een andere weg ingeslagen. Weer is alles los en vast aan elkaar gesampled, maar nu komen de opnamen van concerten waar ze zelf live bij aanwezig was. Die registraties variëren overigens van klassiek tot metal.

De teksten van de miniatuurverhaaltjes blijken gebakken te zijn uit eindeloze soloconversaties op de wc. Niet dat dat ergens aan af te horen valt overigens misschien ietwat navelstaarderig daardoor? De zang is sowieso wat achter de muziek geduwd, zodat je meer oor krijgt voor het vaak interessante verloop van de muziekjes. Hier is iemand aan het werk die haar eigen gang gaat en een weerbarstig eigen wereldje in elkaar plakt en knipt.

Hoger hart

Muziek voor natuurfilms onderwater bestond vroeger vaak voor een groot gedeelte uit flarden uitgesponnen xylofoonmuziek. Heerlijk wegzweven was dat. Iemand die de doelgroep nog wat meer heeft gespecificeerd is Double Muffled Dolphin. Zoals de naam al zegt, kun je met de maker op alweer zijn derde cd Who's On Third wegzwemmen met onze intelligente oceaanvriendjes. Ambient van de bovenste plank, met hier en daar wat snellere d'nb, electro en funky dingetjes. Maar alles binnen het kader van het rustige en ontspannen azuurblauwe zeewereldje. Meedeinen, dartelen, spelen, kabbelen in een soort verlengde baarmoeder...

Technisch knap in elkaar zittende drum 'n bass kun je horen op Black Science van het duo Teebee & K. Van zacht en jazzy tot hard en donker, de beide heren uit het Noorse Bergen debuteren er sterk mee op deze plaat. Afzonderlijk van elkaar hadden ze al wat 12"es het licht doen zien, o.a. op labels zoals R&S, Rugged Vinyl en Juice. De muziek is Scandinavisch koel, perfect gemaakt, en niet echt dansbaar. Meer voer voor techneuten.

Heel wat anders dan de warme klanken op de reggea / dub platen die door het label Tabou1 worden uitgebracht. Met Best Of Tabou1 weet je direct waar je aan toe bent. Heel lekkere grooves van o.a. Pablo Moses, Abyssinians, en Sly & Robbie. Goede opener voor hernieuwde uitgaven zoals onder meer Roots Radics + Bravo. Op Dub Fijunjo staan 17 tracks, bij elkaar gezet na dood (neergeschoten) van Junjo, de Rub A Dub producer bij uitstek, die veel met de Radics had samengewerkt.

Vooral in het begin van de jaren '80 zetten de Radics de toon voor de Jamaicaanse muziekscene. Ook nadat rond '85 de computerritmes hun intrede hadden gemaakt, bleef hun muziek, door de juiste integratie, overeind. De stijl is heel rootsachtig, basic, met niet teveel effecten maar met optimale ruimtebeleving. De meeste producers van tegenwoordig zijn heel goed op de computer, maar kunnen nog heel wat leren van wat er op oude machines al niet allemaal mogelijk was. Hier een uitstekend dubby bewijs.

Arjan van Sorge

(Onzegbaar veel dank aan opmerkzame geesten zoals Wilf, GrrrtJan en Tuin die schrijver dezes hebben wakkergeschud. Andy Diagram van Spaceheads heeft niet als trompettist in Dog Faced Hermans gespeeld. Eindelijk eens een foutje - ik leef!)

Ruins - Stonehenge (Shimmy Disc / Knitting Factory)
June Of '44 - Anahata (Quarterstick / Konkurrent)
Sweep The Leg Johnny - Tomorrow We Will Run Faster (Southern / Konkurrent)
Lustre King - Shoot The Messenger (Southern / Konkurrent)
Demolition Doll Rods - T.L.A. (Matador / Konkurrent)
Solex - Pick Up (Matador / Konkurrent)
Double Muffled Dolphin - Who's On Third (April / Voices Of Wonder)
Teebee & K - Black Science (Beatservice / Voices Of Wonder)
V/A - Best Of Tabou1 (Tabou1 / Walboomers)
Roots Radics + Bravo - Dub Fijunjo (Tabou1 / Walboomers)

 

Naar boven
Naar overzicht dit nummer
Naar Jaargang 1999