Uit:
Ravage #11 van 29 augustus 2003
Von
Trier stelt teleur
Dogville
van de Deense regisseur Lars von Trier zorgde tijdens het filmfestival
van Cannes voor politieke controverse. Hierbij zou het gaan om de
vermeend anti-Amerikaanse sentimenten van Von Trier. Zijn provocerend
bedoelde aanval op het imperialistische, en vreemdeling hatende
Amerika is ontegenzeggelijk intellectueel warrig en verwarrend.
De
film 'Dogville' is een drie uur durend gefilmd toneelstuk, geschoten
op een gigantisch kaal toneel (60 bij 30 meter). Het stuk speelt
zich af tijdens de 'Grote Depressie' in een mythisch Amerikaans
stadje. Nicole Kidman speelt de rol van Grace, een mysterieuze vreemdelinge
op de vlucht voor gangsters. De angstige bewoners verbergen haar
om haar op alle mogelijke manieren te misbruiken en te vernederen.
In
tegenstelling tot de misbruikte heldinnen in Von Triers vorige producties
'Breaking the Waves', 'The Idiots' en 'Dancing in the Dark', komt
Kidman aan het eind van de film wél in opstand tegen haar
kwelgeesten. Von Trier is een sluwe manipulator die met zijn wrede
vertellingen de paranoia en hypocrisie van de menselijke soort bloot
weet te leggen.
Jammer
dat Dogville nogal eentonig is, en zelden tot leven komt, al brengt
een imponerende James Caan als gangsterbaas aan het einde nog leven
in de brouwerij. Merkwaardig ook dat filmlegendes Lauren Bacall
en Ben Gazarra eerder ornamenten in de achtergrond zijn dan overtuigende
hoofdrolspelers. Kidman doet haar best maar lijkt teveel gevangene
te zijn van de wurgende concepten van de regisseur.
Voor
degenen die zich kunnen vinden in de misantropische levensvisie
van Von Trier blijft hij een briljant artiest. Hij is in de eerste
plaats een geniale charlatan en beroepsprovocateur. Het einde van
de film bevat een montage van een eindeloze reeks foto's van arme
Amerikanen uit de afgelopen eeuw. Het zou een politiek statement
kunnen zijn. Toch sluit het niet aan op de rest van de film. Een
typische Von Trier provocatie.
Ulrik
van Tongeren
Filmfestivals
Het
Film by the Sea filmfestival vindt plaats van 5 tot en met 14 september
in Vlissingen, met voor het eerst een editie in Scheveningen van
8 tot 12 september. Een mengeling van Hollywood-producties en arthouse-films.
Het
festival weet elk jaar weer verassende politieke en tegendraadse
films in het programma op te nemen. Speciale aandacht verdient de
sectie met circa dertig films die de bioscoop nooit zullen halen.
Zoals 'The Good Thief' van Neil Jordan en 'La Cena' van Ettore Scola
uit 1998. Scola wordt in Vlissingen bovendien vereerd met een retrospectief.
Van
3 tot en met 14 september vindt het tweejaarlijkse festival Africa
in the Picture plaats in Amsterdam en een aantal andere steden.
Het festival beoogt een indruk te geven op recente films uit Afrika
en de diaspora.
Naast
het hoofdprogramma zijn er thema-avonden zoals: Caribbean Tales
met films uit Suriname en het Caribisch gebied; Copyright South
Africa waarin Zuid-Afrikaanse films aan bod komen; Maghreb in the
Picture met films uit Algerije, Marokko en Tunesië en Video
Ghane met recente Ghanese videoproducties.
Voorts
zijn er themaprogramma's zoals: Alien-Nated met films over migratie
en Urban Vibes, films over urban culture en hiphop. Aids Alert toont
films over de gevolgen van HIV en Aids in Afrika en het taboe doorbrekende
programma Gay Africa.
Ook
zijn er een groot aantal symposia en workshops met de aanwezigheid
van diverse filmregisseurs. De films 'Heremakono' uit Mauritanië,
'Promised Land' uit Zuid-Afrika en 'Abouna' uit Tsjaad draaien vanaf
11 oktober in het kader van Tigers on Tour (van het International
Film Festival Rotterdam) in een twintigtal filmtheaters.
Centrale
lokatie voor Africa in the Picture is Rialto in Amsterdam. Een gedeelte
van het programma zal in dezelfde periode te zien zijn in Den Haag
(Filmhuis Den Haag), Rotterdam (Lantaren/Venster, Odeon) en Eindhoven
(Plaza Futura).
Film
by the Sea: www.filmbythesea.nl
Africa in the Picture: www.africainthepicture.nl
Naar
boven |