|
Uit: Ravage #16 van 19 december 2003
De lange arm van de wapenmaffia
Volkert was pion van supergeheim genootschap!
Lezers pas op, dit artikel kan leiden tot een meervoudige cultuurshock! De moord op Pim Fortuyn was zowel in het belang van Lockheed Martin, het Nederlandse bedrijfsleven en de Oranjes als kringen binnen Defensie. De toestand in de wereld gezien door de ogen van Mark Metzelaar.
We schrijven augustus 2002. Mensen die Volkert van der Graaf denken te kennen, konden na de moord op Pim Fortuyn aanvankelijk nauwelijks geloven dat de milieuactivist tot zoiets gruwelijks in staat zou zijn geweest. Volkert werd algemeen gezien als een professionele en intelligente werker die de meeste door Vereniging Milieuoffensief aangespannen milieuprocedures winnend afsloot. Zou deze 33-jarige man zo stom zijn geweest om het risico te lopen dat én de milieubeweging én links de schuld zouden krijgen van de moord op de populaire politicus? En al was Volkert niet opgepakt, aan de vooravond van verkiezingen een lijsttrekker vermoorden zal in de regel eerder tot meer dan tot minder stemmen leiden voor de betrokken partij. Als Volkert zo slim is als van hem wordt beweerd, had hij dan niet beter eerst de uitslag van de verkiezingen kunnen afwachten? Maar dan nog, voor velen die meer dan een oppervlakkige mediablik naar Pim Fortuyn wierpen was duidelijk dat de LPF'er in veel opzichten niet zo extreem was als zijn geschop tegen heilige huisjes en machthebbers ons deden doen geloven. Oké, bij Fortuyn ging direct burgerbelang boven milieubelang. Maar op andere vlakken toonde hij weer wél overeenkomsten met GroenLinks; hij was voor bestuurlijke vernieuwing en veelal tegen kostbare overheidsprojecten als JSF. Wist Volkert dat dan niet? Misschien was hij uiteindelijk toch niet zo slim.
Drijfveren Na diens arrestatie heeft Volkert maandenlang gezwegen. Het houden van je mond tijdens het verhoor is een zaak waar je stalen zenuwen voor nodig hebt, vooral als je sociaal geïsoleerd en onder druk gezet wordt. Hiermee wordt de door vrienden van Volkert gebezigde theorie ontkracht dat hij flink in de war geweest zou zijn. En natuurlijk, er zijn genoeg mensen die Fortuyn om uiteenlopende redenen met Mussolini, Hitler en andere fascisten hebben vergeleken. Is Volkert hierdoor verdwaald geraakt? Werd hij gedreven door een familiair oorlogstrauma en moest hij wel na de dodenherdenking en bevrijdingsdag een daad stellen voor zijn geweten? Of was er soms sprake van een cultureel complot? Hierbij wordt er door de machthebbers een dermate grote culturele druk uitgeoefend op daarvoor ontvankelijke personen en organisaties, dat die hierdoor bevlogen raken, de 'spirit' krijgen. Dit met als doel het gezag van bepaalde 'staatsgevaarlijke' personen (Fortuyn) te ondermijnen. Ik ga er in elk geval vanuit dat Volkert geholpen is door bepaalde geheime diensten. Uit belang van bepaalde personen en grote zaken. Denk aan Mat Herben en Sleeswijk-Visser van de Militaire Inlichtingen Dienst (MID), het JSF project voor Lockheed en het Nederlandse bedrijfsleven, de Oranjes, etc. Het ligt er in deze kwestie veel te dik bovenop dat er eerder sprake is van een complot dan toeval.
Wapens en CIA In de Amerikaanse bedrijfscultuur is sprake van 'economisch fascisme'. De sterksten werken met elkaar samen: grote bedrijven met de CIA, politici met media-magnaten en agenten/huurlingen/'controlers' op redacties. Eerder waren het rijke industriële Amerikanen als Dupont en Rockefeller die de (wapen-)industrie van Nazi-Duitsland hadden opgebouwd, waarbij een rol voor de vrijmetselarij was weggelegd. Naar mijn mening worden de opvattingen uit die tijd, onder meer verwoord door Hitler, nog steeds door de sterksten der aarde verspreid maar zijn ze verder geperfectioneerd: normen en waarden, goed en slecht en beschaving en democratie worden misbruikt om het klootjesvolk te misleiden, te manipuleren en uit te buiten voor geldelijk gewin en macht, zogenaamd hogere doelen. Pa Bush heeft tezamen met James Baker en andere VIP's in kringen van de Amerikaanse regering en de familie Bin Laden grote belangen in de besloten Carlyle group. Dit is een defense-contractor met een eigen vermogen van circa 9 miljard dollar die ook weer in rakettechnologie investeert. Duidelijk is dat bepaalde personen in de Bush-regering financieel voordeel hebben bij oorlogsvoering en een Big-Brother veiligheidsstaat. De Bin Ladens zouden zich echter na 11 september 2001 uit de firma hebben teruggetrokken. Ook is zoonlief George W. Bush een fervent voorstander van het SDI oftewel Star Wars-project, wat niet zo verwonderlijk is gezien de familiebelangen in wapen- en rakettechnologie.
Voorkennis Uit diverse betrouwbare journalistieke bronnen blijkt dat men op de hoogte was van een zeer grote aanslag in de VS, overigens een aanslag die niet zou worden uitgevoerd met sportvliegtuigjes. Deze informatie is afkomstig van het hoogste management binnen de CIA en FBI. Op 5 juli 2002 vond een gezellig onderonsje plaats in het Witte Huis met een kopje koffie zonder koek. Het gezelschap bestond uit topofficials van een reeks federale veiligheidsdiensten. Ze kregen te horen dat er zeer spoedig iets spectaculairs uit de pijplijn zou komen en dat ze in de maanden die volgden extra alert moesten zijn. Een paar weken later kreeg John Ashcroft, de opperbaas van de Amerikaanse justitie, te horen dat hij voor zijn tripjes door de VS beter geen gebruik meer kon maken van de diensten van commerciële vliegtuigmaatschappijen in verband met zijn veiligheid. Dit dwingende advies was afkomstig van de FBI. Tegenover een journalist liet Ashcroft zich ontvallen geen nadere details te weten over de aard van de dreiging. Ja doei. In diezelfde periode had de FBI met name vanuit het buitenland al zo'n bulk inlichtingen over de ophanden zijnde kapingen ontvangen dat een computer ervan op hol zou slaan. Om maar te zwijgen over de rapporten van eigen agenten uit Minneapolis, Phoenix en Oklahoma die melding maakten van een groep islamitische heren die enthousiast vlieglessen volgden.
Dubieuze Mat Mat Herben (LPF) komt er ruiterlijk voor uit dat hij lid is van de vrijmetselarij in Den Haag. Bovendien heeft hij bij Defensie gewerkt. Dat wil niet zeggen dat hij ook in het complot zit. In een netwerk kan eenieder een deeltaak uitvoeren waarbij men denkt te weten waarvoor ze bedoeld zijn, terwijl derden die 'hoger' staan ze voor andere doeleinden aanwenden. Toch zijn er ernstige vraagtekens te plaatsen bij de integriteit van Mat Herben. Bij toetreding tot de LPF bleek Herben voorstander van de JSF te zijn, terwijl Fortuyn daar op tegen was. Vijf leden van een commissie binnen Leefbaar Nederland beweren dat Herben via chantage op de LPF-lijst terecht is gekomen. Hiertoe plaatste hij ongevraagd de opmerking dat Pim Fortuyn drugs gebruikte. Mat Herben heeft vanuit zijn eerdere functie bij Defensie minimaal een zeer uitvoerig netwerk van onder meer MID-officials en veiligheidsagenten opgebouwd. In de zomer van 2002 worden de LPF-ers Dost en Langendam de partij uitgewerkt, nota bene de enig overgebleven oprichters die samen met Fortuyn de boel op poten hebben gezet. Bovendien personen die wilden dat de moord op Fortuyn tot op de bodem zou worden uitgezocht.
Bea de postduif Al eerder probeerden de Amerikanen de parlementaire verkiezing in Nederland van mei 2002 te beïnvloeden door Holbrooke (minister van Defensie onder Clinton) in het zicht van de gang naar het stemlokaal te laten verkondigen dat hij tijdens een Bilderberg conferentie (vrijmetselarij) Beatrix (vrijmetselarij) destijds al had gewaarschuwd voor de val van Srebrenica en dat de Nederlanders daar als ratten in de val zaten. Dus Wim Kok zou als minister-president wel degelijk via de koningin zijn ingelicht over de zorgelijke situatie in Srebrenica, ondanks het feit dat de voormalige PVDA-er zelf achteraf beweerde van niets te hebben geweten. Kok ging echter wijselijk niet in op de opmerking van Holbrooke maar vroeg zich wel af waarom de Amerikaan daar dan nu pas mee kwam. Wim Kok is mogelijk op subtiele wijze gechanteerd, in de trant van 'laat de PvdA maar tekenen voor JSF, want we weten dat je wel afwist van de dreigende val van Srebrenica'. Voor mij maakt dit wel duidelijk dat de Amerikanen een nog rechtsere regering wilden in Nederland en actief de politiek aan het bewerken waren voor de moord op Fortuyn. In een later stadium trok ik een bredere conclusie: binnen Bilderberg wordt uiterst zelden iets naar buiten gebracht. Alles is supergeheim en men slaagt er hooguit in een ledenlijst onder ogen te krijgen. Tenzij het naar buiten brengen van specifieke informatie van groot en strategisch belang is. Zoals in het geval van Holbrooke, die Beatrix als postduif gebruikte. De belangen van Lockheed en de JSF stonden immers op het spel.
Zondebok Fortuyn móest dus wel vermoord worden. Maar het is voor de inlichtingendiensten nog veel belangrijker er voor te zorgen wie de macht overneemt binnen de partij. Maar bovenal, wie krijgt er de schuld van? En daarom is dit het ideale plot voor Lockheed Martin, maar ook voor het Nederlandse bedrijfsleven. (Alhoewel, hoe minder deelnemers des te minder kans op ontdekking een dergelijk plot heeft.) Mat Herben was de ideale man om de macht over te nemen binnen de LPF; Defensie, vrijmetselarij en voorstander van het JSF-project. De LPF zou eerder meer dan minder stemmen krijgen als gevolg van de aanslag. Ook dat was gunstig. En de beschuldigende vinger wees vanwege Volkert's milieuactivisme in de richting van GroenLinks. Deze groene partij wist in het verleden ook al eens de bouw van boortorens tegen te houden waarbij Shell betrokken was. Beatrix is een vooraanstaand aandeelhouder van Shell. GroenLinks verloor ook zetels door de aanslag en negatieve aandacht. De partij van Wim Kok deed het eveneens relatief slecht, waar al eerder Amerikanen actief op aan hadden gestuurd. Ik zeg niet dat indien dit klopt, dat dan de vrijmetselarij als organisatie geheel fout is, of de CIA, of Defensie. Slechts enkele personen die daar werken op middelbaar tot hoger niveau en over een goed netwerk beschikken, kunnen misbruik van deze netwerken maken. Zo kan Lockheed Martin (die eerder prins Bernhard omkocht!) hun CIA-agenten de opdracht geven om de Nederlandse politiek te beïnvloeden en daar extra voor betalen. Die kunnen op hun beurt weer met hun vriendjes van de AIVD en Defensie zaken geregeld krijgen. Voor geld, als vriendendienst, of als tegenprestatie voor iets wat al eerder speelde (bijvoorbeeld een milde vorm van chantage, zie de kwestie Kok & Srebrenica). Defensie verdacht Natuurlijk kan het grootste militaire bedrijf Lockheed ook gebruik maken van haar eigen netwerk met diverse ingangen binnen de Nederlandse Defensie. Om iemand te vinden die Pim Fortuyn wilde vermoorden, of daar intenties toe had, is met gebruikmaking van het inlichtingenwerk van de AIVD een koud kunstje. Je hoeft alleen maar iemand binnen de AIVD te kennen die de juiste gegevens op kan vragen en iemand anders die een geschikte kandidaat vindt aan wie vervolgens een extra stimulans wordt gegeven om het plan ook daadwerkelijk uit te voeren. Verder dient je er zorg voor te dragen dat de dader niet tegengehouden wordt en alle medewerking krijgt om ook vlakbij Pim Fortuyn te komen. Uitgerekend hoofdverdachte Defensie voert vele weken na de aanslag een onderzoek uit in de woning van Volkert, terwijl de recherche bij een eerdere huiszoeking niets vond! Defensie daarentegen trof zes verdachte pakketjes aan. Beetje vreemd. Bovendien is de legertop, samen met Amerikaanse officials (waaronder dus CIA) de dag voor de moord bij Pim Fortuyn op bezoek geweest om hem over te halen voor de JSF te stemmen. Pim verklaarde voor de tv "een beetje trots te zijn" vanwege het hoge bezoek. Klaarblijkelijk is de delegatie niet in haar opzet geslaagd, gelet op de afrekening.
Mediamanipulatie "Journalisten vergeten maar al te graag dat ze deel uitmaken van een bureaucratische onderneming en dat ze aan de regels daarvan gebonden zijn. Ze zijn onafhankelijk en vrij in het rapporteren van het nieuws zolang ze binnen de door hun superieuren gestelde grenzen blijven", zegt oud-hoofdredacteur W. Woltz van de NRC in het boek De Medialeugen. Hoofd- en eindredacteuren hoeven de journalisten niet op het goede pad te houden, dat doen de journalisten zelf wel. "Zij weten immers wat eind- en hoofdredacteuren graag geschreven zien en schrijven daar ook naar. Na verloop van tijd wordt dit gedrag een tweede natuur." Dit is niet alleen journalisten eigen; in alle hiërarchische organisaties wordt aanpassing gevraagd aan de wensen van wie het voor het zeggen heeft. Toch staan journalisten op hun vrijheid. De opdrachten van superieuren heten dan ook suggesties en orders heten verzoeken. Voor wat betreft de zaak Oranje & Bilderberg zal de mediamanipulatie verlopen via netwerken van vriendjes, vaak met gebruik van oneigenlijke cq secundaire argumenten als 'in het staatsbelang', voor 'rust in het land', etc. Een enorme lijst van mogelijke oneigenlijke dan wel secundaire argumenten die aanslaan bij de doelgroep, maar de eigenlijke interne argumenten op 'hoger' niveau, goed camoufleren. Hoofd- en eindredacteuren maken vaak deel uit van zo'n netwerk. Daarnaast spelen de advertentie-inkomsten een zeer belangrijke rol. Aangezien grote concerns in de Bilderberg groep zitten en nog veel meer vriendjes hebben bij andere bedrijven, kan er enorme druk op uitgevers en redacteuren worden uitgeoefend. En waar blijf je als blad als je een eeuwigdurende boycot van adverteerders over je afroept?
Conclusie Er zijn mij zaken aan het licht gekomen die ik zeer onverkwikkelijk en ongewenst vind in een veronderstelde democratie: 1. Invloeden van Amerikaanse multinationals op onze samenleving door middel van methodes die niet door de beugel kunnen: omkoping, bedrijfsspionnage (o.a. door ingehuurde CIA-medewerkers); 2. Het als een mak hondje meelopen van Nederland met 'in het kader van patriottisme en noodzakelijke' oorlogscensuur vervalste dan wel onvolledige gegevens van de Amerikanen die ons meetrekken in een door de Amerikanen deels vooropgezette en uitgelokte oorlog ten behoeve van hun oliebelangen en belangen in de wapenindustrie; 3. Sterke ingangen die een corrupte en misdadige organisatie als de CIA heeft binnen Defensie, MID, BVD cq AIVD, alsmede Justitie, Binnenlandse en Buitenlandse Zaken, alsmede bij sommige bedrijven; 4. Het slecht functioneren van veiligheidsdiensten voor de taken waarvoor ze in onze democratie bedoeld zouden zijn. Dit tegenover het grote en reële gevaar van misbruik van en door deze diensten, alsmede het bestaan van netwerken binnen deze diensten die lijnrecht tegenover de democratische beginselen staan; 5. Het bestaan van een, om het even zwart-wit uit te drukken, supergeheim sectarisch genootschap genaamd de Bilderberg groep die op het hoogste niveau bezig is om haar eigen politieke agenda te verwezenlijken in binnen- en buitenland. Dit zonder enige openbaarheid of democratische controle tenzij door haarzelf gewenst en van nut, daarin gesteund door onze veiligheidsdiensten en legereenheden, betaald door de belastingbetaler; 6. Het boven de wet staan van het huis van Oranje. Er gelden andere wetten rondom hen dan voor 'lagere' burgers. In de praktijk is het nog veel erger: valse namen zijn normaal, alsmede zaken waarvoor elk ander burger voor corruptie zou worden vervolgd, zoals het opgeven van veel te laag aandelenpakketten, het ter hun beschikking staan van een compleet leger inclusief inlichtingendiensten; 7. Het nog grotere gevaar van de invloed op de achtergrond door dergelijke geheime belangen in Nederlandse ondernemingen en daarmee het motief om de overheid te manipuleren ter eigen financieel gewin (bewezen in de vorige Lockheed-affaire); 8. Het trouw zweren van Marechaussee en Marine aan het Koningshuis, in ieder geval tot voor kort; 9. Vroeg afgezwaaide marinemensen die zich als een potentieel kankergezwel, dan wel netwerk, uitwoekeren over allerlei takken van onze samenleving, soms zelfs doelbewust; 10. Het deelnemen van de politiek en bedrijven aan machtspelletjes binnen politieke partijen door ex-medewerkers inlichtingendiensten of vriendjes daarvan, met name binnen LPF en VVD; 11. Invloeden van grote bedrijven op als democratisch te veronderstellen besluiten, alsmede 'infiltraties' binnen de politieke partijen (met name LPF, VVD, zie de coup van Bolkestein); 12. In het verlengde van de vorige twee punten: de invloeden van het huis van Oranje op de politiek door hun netwerk van onder andere medewerkers van inlichtingendiensten, alsmede middels de Bilderberg groep en staatsrechtelijke privileges; 13. Het bestaan van doofpotonderzoeken binnen de Nederlandse overheid (bijv. Srebrenica), waarbij je kunt afvragen of het uitvoeren van dergelijke vertragende onderzoeken niet beter afgeschaft kan worden en vervangen door volledige openheid naar de pers en de burgers en open maatschappelijke discussie. De moord op Pim Fortuyn sluit hierbij, toeval of niet, perfect op aan.
Mark Metzelaar 1 augustus 2002
Dit artikel is een bewerking van de oorspronkelijke versie, waarmee de theorie over gecontroleerde en manipulerende eindredacteuren weer eens bewezen wordt. Het volledige vlugschrift vind je terug op de website: http://www.indymedia.nl/nl/2002/08/5681.shtml
Geraadpleegde bronnen o.m. The Guardian, Kleintje Muurkrant, Nieuwe Revu, De Telegraaf, Teletext, Vrij Nederland, Planet News, De Medialeugen (uitgeverij Papieren Tijger).
|
● Ravage
● Archief
● Overzicht 2003
● Overzicht #16
..