Uit: Ravage #15 van 21 november 2003

Raad oordeelt over journalistieke aanvallen op links

Er hing een gespannen sfeer in de wachtkamer van de Raad van Journalistiek te Amsterdam. Een tiental belangstellenden wachtte met ongeduld het moment af dat men aan mocht schuiven in de zaal waar achtereenvolgens een klacht van GroenLinks tegen het weekblad HP/De Tijd en van de SP tegen De Telegraaf behandeld zouden worden.

Onder de aanwezigen in de wachtruimte 'journalist' Jaap de Wreede, die met de regelmaat van een klok via het Reformatorisch Dagblad de meest wilde complotverhalen over radicaal-links de wereld in slingert. Met als doel het activisme in diskrediet te brengen danwel kapot te schrijven.

Hiermee stapt hij in de voetsporen van Martijn Koolhoven (Telegraaf), Joost de Haas (Telegraaf) en Peter Siebelt. Een illuster gezelschap van complotdenkers. Na de klassieker 'Eco Nostra' heeft Siebelt inmiddels 'Rara, wie ben ik?' uitgebracht, met Wijnand Duyvendak van GroenLinks in de hoofdrol. Naar verluidt verschijnen er nog drie publicaties in deze horror reeks.

Sinistere connectie

De aanleiding voor de klacht van GroenLinks tegen HP/De Tijd en journalist Joost Niemöller vormde de publicatie 'De Groen Links - connectie' van 6 juni jl. Op de cover van het weekblad prijkt de kop 'Volkert en zijn milieu - Het sinistere netwerk rond GroenLinks'.

Volgens partijvoorzitter Herman Meijer wordt in het artikel ten onrechte gesuggereerd dat er een innig verband bestaat tussen GroenLinks, bepaalde vormen van terreur en de moord op Pim Fortuyn. De wijze waarop het artikel in elkaar is gestoken, met name de rol van de twee auteurs, overschrijdt de grenzen van de betamelijkheid, aldus Meijer.

Meijer had zich overigens lelijk verkeken op de werkwijze van de raad. Hij ging er op de zitting vanuit dat hij nieuwe argumenten mocht inbrengen, maar R. Loeb van de raad tikte hem op vermanende wijze op de vingers door te stellen dat er ter zitting niets aan de inhoud van het ingediende klaagschrift, dat slechts uit tien zinnen bestond, mocht worden toegevoegd.

Volgens de raad was de knulligheid waarmee Meijer het klaagschrift had opgesteld er ook de reden van dat de tegenpartij, de hoofdredactie van HP/De Tijd en journalist Niemöller, zelf niet aanwezig waren. Volgens Loeb vonden ze het beklag ,,niet de moeite waard om de zitting bij te wonen.''

Onwetend

In HP/De Tijd van 2 november daarentegen meldt de hoofdredactie dat men 'geen boodschap heeft aan de Raad van de Journalistiek'. In het artikel 'Leve het vrije woord' veegt HP/De Tijd de vloer aan met het functioneren van de raad en noemen de leden onbevoegd. 'Ze zitten er omdat ze de journalistieke praktijk net zo goed of net zo slecht kennen als degenen over wie ze oordelen', aldus de hoofdredactie.

Daarmee heeft men een punt. De raad is voor de helft samengesteld uit journalisten en voor de helft uit andere deskundigen, afkomstig uit onder andere de rechterlijke macht, de advocatuur, de voorlichtingsdiensten van ministeries, de academies voor journalistiek, directies van uitgeverijen en de omroep-leiding.

Kortom, een willekeurig gekozen stel coryfeeën waarbij de naam en achtergrond mogelijk van groter belang wordt geacht dan hun kennis van de media. Op de zitting van 31 oktober was onder meer Ed van Thijn opvallend aanwezig, die toch meer verstand heeft van politiek en muziek dan van journalistiek, zou je denken.

De raad is een instantie, die alleen een oordeel geeft en geen sancties kan opleggen. Een journalist of een medium is ook niet verplicht om in een vervolgpublicatie of een rectificatie verkeerde berichtgeving recht te zetten. Evenmin kan de raad schadevergoedingen toekennen. Dat is in Nederland voorbehouden aan de rechter. Het oordeel van de raad wordt gepubliceerd in het vakblad De Journalist.

SP en de taarters

De behandeling van de klacht van Hans van Heijningen namens de SP tegen De Telegraaf verliep heel wat voorspoediger. Op 23 augustus plaatste het dagblad het bericht 'SP'er betaalde taartactie Pim' op de voorpagina. Van Heijningen betoogde dat een aantal feiten in een suggestief kader zijn geplaatst en vervolgens op onjuiste wijze met elkaar zijn verbonden.

Daardoor wordt ten onrechte de indruk gewekt dat SP'er Van Heijningen betrokken is geweest bij de taartactie, dat de taartactie een prelude vormde voor de moordaanslag en dat Van Heijningen zou sympathiseren met de moord op Pim Fortuyn. De SP'er zegt hiervan met name in de privésfeer behoorlijk wat hinder te hebben ondervonden.

Journalist Martijn Koolhoven had uitgevonden dat het solidariteitsfonds XminY, waar Van Heijningen tot vorig jaar coördinator van was, zowel subsidie had gegeven aan een Weggeefproject in Hoenderloo als aan het Anarchist Black Cross (ABC) in Nijmegen.

Het toeval wil dat de taarters van Fortuyn betrokken zijn bij het weggeefproject en het ABC op hun website een oproep heeft staan om Volkert als politieke gevangene te ondersteunen. Koolhoven, die al veel langer een kruistocht voert tegen linkse activisten, concludeert hieruit in De Telegraaf dat XminY de taartactie tegen Fortuyn heeft gefinancierd.

,,De subsidie voor de Weggeefwinkel is drie maanden na het taartincident verstrekt. De subsidie kan dus nooit een aanmoediging zijn geweest voor de taartgooiers'', zo verweerde Van Heijningen zich. ,,Terwijl de subsidie aan ABC bestemd was voor een campagne rond een groep Poolse politieke gevangenen''. De raad doet over drie weken uitspraak.

Alex van Veen

www.rvdj.nl




Naar boven

 

 






Ravage
Archief
Overzicht 2003
Overzicht #15

..