ziel
kwetsbaar wezen
nagels krassen wanhopig het glas
bloeddoorlopen ogen vergieten
vele tranen voor wie
om wat
je laat het hoofd
zakken
een straal kwijl loopt uit je mond
alles is gezegd, gefluisterd, gesmeekt
alles is nog niet gedaan
je wacht af
de grond onder je
is als moeras
de drab voelt koud op je borsten
in je oksel
met al je kracht hou je vast
aan het koord van hoop
dat trilt boven het hoofd
wat ook gebeurt
de eeuwigheid wacht
alles is eindig en verzacht
als je huilt
huil dan zacht
er komt een einde aan
-
- - - - - - - - -
Overige
fotogedichten:
10-12-12 Twix
03-12-12 het paard
13-11-12 | |