de stoel
wekelijks lig ik in de stoel
van pappen en nat houden
zijn we nu bij leefbaar
esthetiek is niet meer van belang
in de stoel lig ik
met opgetrokken schouders
gespannen nek
ingehouden adem
mijn kafkaiaanse stoel
die ik zo filosofisch mogelijk benader
mijn blik stuitert
van de butterflystickers op het plafond
naar de ogen van haar die als een kunstenaar
in mijn mond werkt
haar ogen staan in mijn geheugen gegrift
ik hoor dat ze praat
maar door de boor en het voortdurend
suizen in mijn oor versta ik nooit
een woord van wat ze zegt
maar ik luister
ik heb hoop dat er
een eind komt
aan deze ligsessies
en stel mij voor dat ik uit de stoel stap
de deur door loop
de gang door
de buitendeur uit
de straat op
naar mijn auto
en wegrijd om nooit meer terug te keren naar
de stoel
-
- - - - - - - - -
Overige
fotogedichten:
10-12-12 Twix
03-12-12 het paard
13-11-12 | |