schrijverij
papier is geduldig
s avonds zie ik het blanco vel
vermoeidheid weerhoudt mij meestens
de pen ter hand te nemen
de wil is er
de energie ontbreekt
een glazen bol
daarin een kikker
schud ik dagelijks heen en weer
gouden vlokken dalen langzaam neer
ik doe een wens
om minder zeer
ik overtuig mijzelf
dat het werkt
de dwarrelende vlokken leiden af
zowaar is er dan alleen even dat
is mijn wens bewaarheid geworden
al is het maar voor luttele seconden
het blanco vel is
nu beklad
euforie
ik ontstijg voor het moment de lethargie
waar ik mij zo even nog in bevond
staar naar het vel en denk
papier is geduldig
-
- - - - - - - - -
Overige
fotogedichten:
10-12-12 Twix
03-12-12 het paard
13-11-12 | |