Farno
je staat achter in je stal
met je stramme lijf
je pijnlijke rug
ik roep je
verwonderd en met een blik van herkenning
kijk je me aan
ik doe het halster
om
kom zeg ik monter, we gaan
je staat ongeduldig in de startblokken
trots en fier zet
je er flink de pas in
het voelt vertrouwd en veilig naast je te lopen
zelfverzekerd klinken je stappen op het asfalt
de ellende van de
mens is niet aan jou besteed
je bent een oud paard
neemt gedreven de rest van je leven
je kijkt om je heen
alsof alles jou toebehoort
ik geniet van je sterke doch
kwetsbare persoonlijkheid
-
- - - - - - - - -
Overige
fotogedichten:
10-12-12 Twix
03-12-12 het paard
13-11-12 | |