onrust
zij zingen in trage tonen
haar vertrouwd
haar oog valt op
de gouden broche
met parel
haar glans zuigt haar bij zinnen
alles is zoals het
was
de pillen, het water in het glas
de stapels boeken naast het bed
toch slaat de zee
zijn golven
tegen de klippen
wat een onrust in de zwijgzame nacht
eenzaamheid staat
voorop
-
- - - - - - - - -
Overige
fotogedichten:
10-12-12 Twix
03-12-12 het paard
13-11-12 | |