Consouling
Sounds is een Belgisch label dat zich in het muzikale spectrum
bevindt van de drones, postrock en metal (maar dan op een creatieve
wijze). Het label heeft drie cd's uitgegeven met muziek vanSyndrome,
een project van Mathieu Vandekerckhove die in bands speelt als
Amenra, Kingdom en Sembler Deah. Het musiceren
heeft Vandekerckhove zichzelf aangeleerd, een instrument voor
zelfexpressie, meditatie en het omzetten van negatieve gevoelens
in positieve energie, zonder daarbij soft te worden.
Floating
Veins is zijn eerste soloplaat, gemasterd door Billy Anderson
die eerder ook muziek van Neurosis, Om en Swans
onder handen heeft genomen. Vijf nummers passeren het muzikale
palet van de gitarist. Beklemmende sferen gaan over in een metalriff
en een pompende drumcomputer, waarop Vandekerckhove lekker soleert
en gelukkig niet overgaat tot het uitvoeren van technische hoogstandjes.
Het
derde nummer heeft een gelijksoortige opbouw. De sfeer van noisy
en grijs verandert in heldere tonen en akkoordenschema's. Het
nummer Wolf begint met een dreigende noisy drone, waarna
het ergens ver weg een layed-back beat wordt, samen vloeiend met
hoge tonen. Het laatste nummer is dreigend, gemeen en zwaar door
de heftige riff en reverse-geluiden, wat het doorgaande tempo
een zekere vertraging geeft en de oplettendheid verhoogt. De cd
is afwisselend en belicht met name de traditionele opbouw van
nummers.
Fall
of Man is een drieluik van Syndrome, Monotonos
en Sequences. Deze cd bestaat uit vier nummers, waarvan
ieder project een nummer voor eigen rekening neemt. De laatste
track is gezamenlijk gecomponeerd. Syndrome bijt het spits
af met het nummer Moon when Wolves run together. Een gruizige
distortion legt de basis waarover heldere lange tonen heen glijden.
Na langzaamaan geloopt getokkel, verandert de sfeer in
rustgevende kabbelende frisse klanken.
Deze
sfeer wordt overgenomen door
Monotonos van Roger NBH, beginnend met minimale gitaaraanslagen
die steeds meer en meer de stilte weet te doorbreken met fragiele
repeterende patronen. Het heeft de opbouw van een minimalistisch
muziekstuk met roots in de popmuziek. Een mooi prachtig stuk kwetsbare
muziek. Roger NBH is eveneens verantwoordelijk voor de vormgeving
van de cd, die bestaat uit een vierkante envelop en een vijftal
kaarten met een sobere en doeltreffende vormgeving.
Sequences
begint in stilte. Op trage wijze wordt de abstracte dark-ambient
soundscape opgebouwd, waarbij in de laatste minuten herkenbare
gitaargeluiden te ontdekken zijn. Het laatste nummer van de cd
Fall of Man heet zeer toepasselijk Layered,
samengesteld uit verschillende geluidslagen en gecomponeerd
door de drie muzikanten. Ook hier weer een langzame opbouw waarbij
het geluid bestaande uit melancholische klanken overgaat in meer
harmonie, agressie en verlatenheid. Prachtige afsluiter van een
afwisselende verzamelaar.
De
derde cd van Vanderkerckhove, Now and Forever genoemd,
is opgedragen aan zijn zoon Wolf. Een 28 minuten durend muzikaal
werk neemt de luisteraar mee in de gedachten en gevoelens die
de muzikant voor zijn zoon koestert. Melancholische gitaarpartijen
en minimale drums gaan over in sferische voortgaande drones.
Het
getokkel op gitaar zorgt voor rustgevende momenten en geeft het
nummer het karakter van een slaapliedje. Maar niets is minder
waar. Wolf wordt toegezongen door zijn vader die hem waarschuwt
voor de gevaren onderweg in zijn leven. Hij roept zijn zoon op
om het heft in eigen hand te nemen en te denken aan de raadgevingen
van zijn vader die hij in zijn hart moet bewaren.
De
achtergrondzang van Colin H. van Eeckhout is een zachte tegenhanger
van de zware basstem van Mathieu Vandekerckhove en vloeit over
in dreigende soundscapes. De andere gastmuzikant is Josh Graham
op piano en moog synthesizer. Now and Forever is een prachtige
conceptuele plaat die vele facetten van het vaderschap muzikaal
onder de loep neemt.
Suresh - September 03, 2012 - 05:45 am Dat is echt heel erg.Kinderen weten nu al haast niet meer waar ons eten/drinken vandaan komt. Mijn nicetjhs uit Rotterdam dachten vroeger dat melk uit de fabriek kwam, verder dan het pak konden ze het niet bedenken.Wij hebben al geen groenteman en slager meer. Gelukkig wel een bakker en een drogist (een echte). We halen dus al veel bij de supermarkt, maar met tegenzin, hoewel de kassieres aardig zijn (ook niet overal het geval!). Als het even kan, ga ik dus naar de speciaalzaak, de echte bakker, slager of groenteman. Daar is de liefde voor de producten nog echt te merken.