26 december 2012

Life of Pi is van een verbluffende schoonheid, zowel avonturenfilm als religieuze allegorie. De film kan genoten worden als een betoverende ode aan de wil om te overleven.

De 17 jarige Pi is met zijn familie en een verzameling beesten bestemd voor de dierentuin vanuit India onderweg naar Canada, waarna hun schip vergaat. Wat al meteen een onvergetelijk beeld van een zebra onder water oplevert. Pi (Suraj Sharma), slechts nog in gezelschap van een Bengaalse tijger, moet vervolgens zien te overleven op een sloep in een onmetelijke oceaan. Honger en dorst zijn al erg genoeg, maar het idee om opgegeten te worden door het imposante roofdier is geen prettig vooruitzicht.

Regisseur Ang Lee heeft de gelijknamige bestseller van de Canadese auteur Yann Martel uit 2001 met een indrukwekkende visuele grandeur verfilmd. Het verhaal is ingebed in een raamvertelling, waarin de volwassen Pi deze aangrijpende episode van zijn leven aan een schrijver vertelt. Hierbij komt religie aan de orde, zonder dat het afleidt van de essentie van het verhaal. Pi bekent meerdere religies te hebben uitgeprobeerd in zijn jeugd.

Life of Pi is evenzeer een film over de overlevingsdrang van de mens. In het nauw gedreven door het noodlot willen de meesten van ons zien te overleven, hoe dan ook. Het zou best zo kunnen zijn dat menigeen het religieuze aspect ontgaat. De films van Ang Lee hebben vaak een dubbelzinnige lading, en kunnen op meerdere niveaus genoten worden. Eerder al maakte hij een western (Brokeback Mountain), een martial arts film (Crouching Tiger Hidden Dragon), maar ook een intiem familiedrama als Ice Storm. Lee springt van genre naar genre, kan niet vast gepint worden op een specifieke stijl of visie. De ideale regisseur voor een onverfilmbaar geacht book als Life of Pi.

Het zwaartepunt van de film ligt bij het verblijf op de Stille Oceaan. Daar hebben Lee, met zijn briljante cameraman Claudio Miranda en een grote crew, alles uit de kast gehaald om er een visueel betoverend spektakel van te maken. Het resultaat is een magisch-realistisch mirakel. De tijger waarmee Pi moet zien te overleven, is grotendeels een digitale creatie. Het dier is meedogenloos, majestueus en zeer tastbaar. Met levende tijgers valt een dergelijk realisme niet te realiseren.

Wat vooral knap is dat Lee vertrouwt op de kracht van het beeld. Hij visualiseert het imposante middendeel van de film met betoverende scènes, alsof er een nieuwe beeldtaal uitgevonden is. Zelfs het gebruik van 3D zit het spektakel niet in de weg. Hallucinante shots van vliegende vissen die de sloep overspoelen, een walvis die uit zee omhoog komt. Dat aan het eind van Life of Pi het verhaal een verrassende twist krijgt, zal zeker deze magnifieke beeldenstorm niet uit het geheugen wissen.

Ulrik van Tongeren

Life of Pi (Warner, 2012), nu in de bioscopen.

- Deel deze filmrecensie op FB en Twitter.


● Meer filmrecensies uit 2012

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Geef je mening:

miek klomp - December 26, 2012 - 07:35 pm
Wat een geweldige film! Deze ga ik nooit meer vergeten! Niet alleen prachtig gemaakt, maar met een onderliggende boodschap over geloof, hoop en kracht in en uit jezelf.

Home