HOME       OPROEPEN      ARCHIEF       CONTACT      LINKS               

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Battle of UN-Reform
 

24 november 2012

Volgens een studie van het Duitse Potsdam Klimaatinstituut vormen de gevolgen van de opwarming van de aarde met 4 graden Celsius een bedreiging voor de hele wereld. Om die bedreiging het hoofd te bieden zal de opwarming onder de 2 graden Celsius gehouden moeten worden. De vraag of die mondiale doelstelling in mondiaal beleid is om te zetten, is gelukkig bevestigend te beantwoorden. Daarbij denk ik echter niet aan de agressieve aanpak, de miljarden verslindende ombuigingsoperatie, die president Jim Yong-Kim van de Wereldbank voorstaat.

Niet dáárin ligt het antwoord op de dreigende mondiale klimaatrampen, maar in de aanpassing van 'ons denken' over de mondialiserende geest van 'onze tijd'. De tijdgeest die het links-rechts denken overstijgt en daarnaast niet te kapitaliseren is. Deze wereldomvattende aanpassing van beleidsgrondslag moet gerealiseerd kunnen worden via een algemene VN-conferentie ter vervanging van het dictatoriale parlementaire (wie regeert dicteert) en monetaire (wie betaalt bepaalt) denken, door het denken dat draait om het belang van het algemeen, vrede, waar de VN voor staat. De vervanging die automatisch de weg vrijmaakt voor de creatie van een duurzaam mondiaal beleid onder VN-vlag. Daarvoor zal onze volkerenorganisatie wel eerst omgebouwd moeten worden van een organisatie van regeringen waarin de VS de scepter zwaait, tot een mondiaal beleidsorgaan met bovennationale bevoegdheden.

Artikel 109 van het VN-Handvest opent hiertoe uitdrukkelijk de mogelijkheid, doordat het spreekt over een algemene conferentie van lidstaten met als doel de herziening van het Handvest. Als VN-lid kan elke regering daartoe het initiatief nemen. Haar aanzien en geloofwaardigheid, zowel in eigen land als ver daarbuiten, zal dat zonder meer ten goede komen. Tenminste bij diegenen die kiezen voor principes in plaats van voor macht en geld, ofwel het algemeen of lange termijn belang laten prevaleren boven partijpolitieke en economische korte termijn belangen.

Wat die broodnodige ombouw betreft moet vooral worden gedacht aan de opheffing van de dictatoriale (vetorecht) Veiligheidsraad, met de gelijktijdige overheveling van zijn primaire verantwoordelijkheid - de handhaving van de internationale vrede en veiligheid - naar de Algemene Vergadering. Deze kan zich daardoor ontwikkelen van een ongeloofwaardig mondiaal praatcollege tot een gezaghebbend wereldforum.

Een groep wereldburgers uit alle windstreken die niet alleen de gedachte koestert over onze aarde als een levend organisme, een moeder aarde, maar die gedachte ook aannemelijk weten te maken. En wel zodanig dat daar wereldwijd geloof aan wordt gehecht, zonder dat afbreuk wordt gedaan aan welke levens- en/of wereldbeschouwing dan ook. Een organisch geloof dat ons ervan bewust maakt dat wij, als wereldbevolking, met elkaar verantwoordelijk zijn voor de instandhouding van die organische eenheid, of levende totaliteit, waar wijzelf ook een integrerend deeltje van zijn. Voor het waarmaken van die gezamenlijke verantwoordelijkheid is de hervorming van de VN, zoals boven aangegeven, een eerste vereiste.

Vanzelfsprekend zal die hervorming niet zonder slag of stoot zijn beslag krijgen, gezien de politieke en financieel-economische belangen die doorbroken moeten worden, en de onzekerheden en angsten die dat met zich mee zal brengen op het persoonlijke vlak. Dat neemt echter niet weg dat zonder die broodnodige geestelijke (!) doorbraak wij nooit in staat zullen zijn de brug te slaan tussen de verdeelde samenleving van vandaag en de verenigde van morgen, waar alom naar wordt uitgekeken. De vredelievende mondiale samenleving waar de VN symbool voor staat en neerkomt op de ware eenheid in verscheidenheid. De wereld die op organische wijze functioneert, dus waarin zowel het links-rechts denken dat de waarheid geweld aandoet als het gekunstelde financieel-economische gedachtegoed heeft afgedaan.

Ik ben er mij goed van bewust dat dit illusoir klinkt in het licht van EU-begrotingstop, The Battle of the Budget, die momenteel in Brussel gehouden wordt. Onze Europese regeringsleiders ontgaat het helaas dat onze tijd niet vraagt om een uitzichtloze Battle of the Budget maar om een hoopgevende Battle of UN-Reform. De hervormingsoorlog waar in het bijzonder ons nageslacht, toch onze eerste zorg, de vruchten van plukken zal, zowel letterlijk als figuurlijk. Vruchten die hen niet zomaar in de schoot geworpen zullen worden, maar waaraan een ieder een bijdrage zal moeten leveren naar vermogen, dus op eigen wijze. De democratie in optima forma waarin ieder mens telt en meedoet, dus iedereen serieus wordt genomen en niet alleen de happy few.

Wouter ter Heide

 

- Deel deze column op FB en Twitter.


Meer Zeepkist 2012

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Geef je mening:

Groeneveld - November 25, 2012 - 12:29 am
....

the happy few in 1940 - 1945 :

lees navolgend er maar op na :

http://en.wikipedia.org/wiki/Albrecht_Haushofer

....




Home


 

.

.