HOME       OPROEPEN      ARCHIEF       CONTACT      LINKS               

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



  The Paperboy
 

9 november 2012

Een bijzondere pulpfilm, spannend door zijn ongerijmdheid en onvoorspelbaarheid.

The Paperboy is de film waarin Nicole Kidman over Zach Efron heen pist. Dat was het verhaal tijdens het filmfestival van Cannes, eerder dit jaar. Een dergelijke beschrijving doet de bewuste scene, die aan de milde kant is in dit woeste en ranzige melodrama, geen recht. Het is een tamelijk onevenwichtige film geworden, op veel punten mislukt, maar juist daardoor bijzonder. Lee Daniels, bekend van de film Precious, is een regisseur die durft te doen waar andere regisseurs voor terug schrikken.

Zuid-Florida eind jaren '60. Jongeman Jack, gespeeld door Zack Efron, staat centraal. Diens broer Ward (Matthew McConaughey) is journalist en onderzoekt een zaak over een alligatorjager die ten onrechte veroordeeld zou zijn voor de moord op een sheriff. Samen met een collega en Charlotte (Nicole Kidman), het seksbeluste penvriendinnetje van de gevangene, gaan ze aan het werk.

Jonge Jack raakt smoorverliefd op Charlotte. De ongemakkelijke verhouding tussen beiden wordt prachtig geacteerd door Kidman en Efron. Kidman weet fantastisch de kwetsbare kant en de bikkelharde overlevingsdrift van Charlotte te treffen. Zonder vrees een ranzig personage neer zetten is een knappe prestatie. Met haar superkorte mini-jurken en blonde pruik belichaamt ze de slonzige seksualiteit van de sixties op rake wijze.

De film valt niet te categoriseren: ranzig melodrama en thriller zonder werkelijke spanning waarin ook nog sprake is van een anti-racistisch pamflet. Het wordt hortend en stotend verteld, alsof de scenarioschrijver en regisseur tijdens de productie de weg zijn kwijt geraakt. Aan de hand van de vertelstem van de zwarte huishoudster worden we de ranzige en perverse wereld van The Paperboy in getrokken. Deze huishoudster is hét geweten en het fatsoen te midden van de bonte galerij van foute personages.

Gebaseerd op het gelijknamige boek van Peter Dexter, die samen met Daniels het scenario schreef, is de film niet eenvoudig te volgen. Het verhaal van de bajesklant en de gerechtelijke procedure zitten er niet in verwerkt. De zweterige bajesklant komt slechts in een paar scènes aan bod. Hij komt wel voor in de opmerkelijke scene in de gevangenis, alwaar hij door Charlotte op enkele meters afstand tot orgasme wordt gebracht. Deze perverse scene is meteen ook het onbetwiste hoogtepunt van de film.



Eigenlijk is The Paperman niet meer dan een opeenstapeling van vreemde scènes, zonder kop of staart. Daniels is een regisseur die geen maat kan houden. Zijn handelsmerk is om vanuit een stil moment heftig te exploderen. Dat leidt soms tot veel bloed, of perverse seks. De tergende traagheid van de film correspondeert met de zweterige loomheid van het moerasgebied in Florida.

Met een aantal ijzersterke acteurs en een raak getroffen broeierige sfeer zijn dat meteen de sterke punten van The Paperboy. Feit blijft dat het een nogal een onsamenhangende brei is geworden waarnaar je toch blijft kijken. Een vreemde schemerwereld waar alles mogelijk lijkt te zijn en logica ver te zoeken is. Een bijzondere pulpfilm, spannend door zijn ongerijmdheid en onvoorspelbaarheid.

Ulrik van Tongeren


The Paperboy (Entertainment One Benelux, 2012), nu in de bioscopen.

 

- Deel deze filmrecensie op FB en Twitter.


Meer filmrecensies uit 2012

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Geef je mening:



Home


 

.

.