4
augustus 2012
Slowakije
is het arme deel van het vroegere Tsjecho-Slowakije. Maar ook
daar slaat de moderne tijd toe. De vermolmde maatschappijstructuren
moeten plaats maken voor iets nieuws. Het katholieke Slowakije
worstelt met de nieuwe tijd, de jonge mensen richten hun blik
op het welvarende Westen. De oudere generaties blijven hangen
in hun tradities en religie, daar ligt het generatieconflict in
besloten.
De
Slowaakse film Dom (Huis) belicht de generatiekloof tussen
vader en dochter. Imrich (Miroslav Krobot) bouwt een huis voor
zijn jongste dochter Eva (Judith Bárdos). De springerige
Eva staat voor haar eindexamen en wil de wijde wereld in, als
au pair aan de slag in Londen. Vader bouwt het huis om haar zo
onder controle te kunnen houden. De oudste dochter is eerder al
het ouderlijk huis ontvlucht en met een nietsnut getrouwd.
Het
fascinerende speelfilmdebuut van regisseuze Zuzana Liová
zit vol metaforen over veranderende tijden. De grimmige en enigszins
tirannieke vader wil toch het beste voor zijn dochter. Die heeft
echter andere plannen, is uitgekeken op het troosteloze dorp waar
ze is opgegroeid. Met stiekeme baantjes en een affaire met een
oudere man probeert Eva te ontsnappen aan de kleinburgerlijkheid.

Dom
is een tragikomisch familiedrama, maar vertelt ook over de veranderingen
die plaatsvinden in Oost-Europa. Met het wegvallen van de grenzen
willen jonge Oost-Europeanen een beter leven voor zichzelf, het
liefst in West-Europa. Vader Imrich staat symbool voor de ouderen
die wanhopig vasthouden aan het verleden. Omdat ze geen grip krijgen
op het nieuwe, op een mogelijk onzekere toekomst.
Liová
heeft een subtiele film gemaakt die ingetogen de familieverhoudingen
toont. Wat in aanleg een eendimensionaal drama had kunnen zijn,
is door het slim opgebouwde scenario een verrassend gelaagde vertelling
geworden. Met name doordat niet alles wordt uitgelegd; er wordt
veel meer gesuggereerd dan getoond. Dat past ook goed bij de onbeholpen
wijze waarop de personages met elkaar omgaan. Ze kunnen niet werkelijk
verwoorden wat hen dwars zit.

Toch
is de stormachtige band tussen vader en dochter onmiskenbaar en
overtuigend verbeeld. Bárdos en Krobot acteren ingehouden
en subtiel dit pijnlijke generatieconflict, zonder in loos melodrama
te vervallen. Dat is knap. Slowaakse en Tsjechische films bevatten
meestal de typische humor uit die contreien. Dat maakt de films,
hoe zwaar de thematiek ook zijn kan, aangenaam lichtvoetig. Dom
zit vol zwarte humor die het drama verteerbaar maakt.
Eigenlijk
zou er een vervolg op Dom moeten komen, de film maakt nieuwsgierig
naar het lot van Eva in het westen. Ja, het gras lijkt elders
groener. Maar zal Eva kunnen aarden in de bikkelharde materialistische
westerse samenleving? Zou ze niet beter thuis kunnen blijven om
mee te werken aan de noodzakelijke vernieuwing van het vermolmde
Oost-Europa? Dom roept prangende vragen op.
Ulrik
van Tongeren
Dom (Contact Film, 2012), nu in de bioscoop.
-
Deel deze filmrecensie op
FB
en Twitter.
●
Meer
filmrecensies uit 2012
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Geef
je mening:
Home
.
.
|