1 augustus
2012
De
Franse regisseur Leos Carax maakt films die zich afspelen in een
eigen universum. Holy Motors,
zijn
vijfde speelfim, is hallucinant en dromerig,
nergens mee vergelijkbaar.
Holy Motors riep
zowel bewondering als weerzin op tijdens het filmfestival van
Cannes, afgelopen voorjaar. De Franse acteur Denis
Lavant speelt meneer Oscar, een schimmig figuur met een nogal
vreemde baan in Parijs. Vanuit zijn limousine voert hij dagelijks
allerlei buitenissige klussen uit.
Hiervoor
verkleedt hij zich onder meer als zakenman, een oude bedelende
vrouw, een huurmoordenaar en een bizarre bloemen etende gek, monsieur
Merde geheten. De missies van meneer Oscar liggen opgesloten in
de episodes van de film. Het zijn op zichzelf staande vertellingen,
waarbij niet duidelijk wordt in wiens opdracht Oscar werkt en
wat de bedoeling van zijn escapades is.
Holy
Motors is vooral Denis Lavant, een acteur die in alle films
van Carax optreedt. Lavant heeft een buigzaam, atletisch lijf
en levert op bewonderenswaardige wijze allerlei vreemde capriolen
af die van hem verlangd worden. Hij speelt een krom lopend oud
vrouwtje even geloofwaardig als een kille huurmoordenaar. Het
getuigt van een grootse acteerprestatie om het middelpunt van
een onbestemde mystieke film te vormen.
Het
zich in een droom bevinden, een onvoorspelbare droom, dat is de
sleutel tot deze labyrintische film. Het dromerige surrealisme
van Holy Motors roept herinneringen op aan het werk van
David Lynch, met name diens raadselachtige Mulholland Drive.
Tijdens de briljante openingsscène van Holy Motors
zien we regisseur Carax zelf die, ontwakend in een hotelkamer,
na een zoektocht in een bioscoopzaal aanbelandt. De scène
is gefilmd als een droom waarin de kijker mee wordt getrokken.
Om
van deze film te kunnen genieten moet men alle bestaande filmconventies
vergeten en zich overgeven aan de krankzinnige en totaal onvoorspelbare
droomwereld van Carax. Iedere episode is geladen met merkwaardige
zwarte humor, hetgeen de film aangenaam lichtvoetig maakt. Ondanks
de aanzienlijke lengte van de Holy Motors (115 minuten)
vliegt de tijd dan ook om.
Het
overige werk van Carax ligt nogal zwaar op de hand, maar hij heeft
inmiddels een speelse en verfrissende toon gevonden. Zijn vorige
film Pola X dateert uit 1999. Carax is een mysterieuze
en eigenzinnige regisseur die zich van niets en niemand iets aantrekt.
Hij verricht wonderen met de digitale camera. De hedendaagse en
grotendeels voorspelbare cinema heeft baat bij deze originele
en visionaire cineast.
Ulrik
van Tongeren
Holy Motors (Cinéart, 2012), vanaf 9 augustus in de bioscoop.
●
Meer
filmrecensies uit 2012
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Geef
je mening:
Home
.
.
|