|
foto:
A
Twist in The Fabric of Space
3 juli 2012
Ieder
jaar is het presenteren van de jaarlijkse oogst aan eindexamenfilms
van de Nederlandse Film en Televisie Academie een spannende aangelegenheid.
Met enkele uitschieters en veel degelijk werk is het een onderhoudend
overzicht geworden.
Dit keer vond de presentatie plaats op een groot podium in het
nieuwe Filmmuseum, het Eye instituut, in Amsterdam-Noord. Met
vier documentaires, tien fictiefilms en een reclameblok van zes
filmpjes leverde Lichting 2011-2012 een rijke oogst op. Op gebied
van kwaliteit en kwantiteit overheerst de speelfilm dit jaar.
Wat al dat bloed, zweet en tranen van de studenten heeft opgeleverd,
is van wisselende kwaliteit.
A
Twist in The Fabric of Space
Een buitenbeentje van de vier documentaires is A
Twist in The Fabric of Space zeker. Regisseur Morgan Kribbe
heeft eigenlijk geen documentaire gemaakt, maar een experimentele
film. Het gaat over oerkrachten die los moeten barsten, zoals
het ontstaan van het zonnestelsel: de oerknal. Hier zijn het een
veelvoud van oerknallen, met de geboorte van een baby bijvoorbeeld.
De makers hebben
een woeste beeldenstorm gecreëerd. Met een bijzonder gebruik
van geluid, oorverdovend en intens, is het een bijzonder filmpje
geworden. Door gebruikmaking van digitale technieken en subliem
camerawerk valt er veel uit te halen. A Twist in The Fabric
of Space is een documentaire die meerdere keren bekeken moet
worden om grip te krijgen op de filosofie die erachter schuil
gaat.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
Liedjes
uit Noord
Liedjes
uit Noord van Welmoed Nijhout staat in het teken van lievelingsliederen.
Inwoners uit Amsterdam-Noord vertellen over hun favoriete lied,
waarom ze er door geraakt worden. Soms bewegen hun lippen mee
met de muziek. De documentaire toont een multicultureel stadsdeel
met vele woonvormen, van woonkazernes tot liefelijke huisjes.
Op papier zou de documentaire de ogen moeten vullen met tranen,
maar dat blijft helaas achterwege.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
Wij
zijn er klaar voor
Wij
zijn er klaar voor van Laura Hermanides is een ambitieuze
documentaire over het einde van de welvaart. De occupy-beweging
wordt als aanknopingspunt gebruikt in relatie tot onze instortende
welvaart. Met de terloopse kanttekening dat we er nu nog niet
veel van merken, en doodleuk door consumeren. De makers, die zelf
in beeld komen, hebben er een persoonlijk relaas van gemaakt.
Het is een ietwat warrig discussiestuk geworden, misschien was
een koele en scherpe analyse meer op zijn plaats geweest.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
Roem
Ook Roem
van Joep van Os betreft een persoonlijke documentaire. De regisseur
is al lange tijd gefascineerd door de aantrekkingskracht van de
roem. Hij gaat op zoek naar mensen die beroemd willen worden of
het al zijn. De regisseur was ooit te gast in een populair tv-programma,
wat niet tot zijn gewenste beroemdheid heeft geleid. De droogkomische
toon van de film maakt Roem tot een genoeglijk filmpje.
Toch is er wat mis gegaan. De persoonlijke toets kan niet verhullen
dat er sprake is van een zwak scenario, jammer.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
Van
de Wereld
Van
de Wereld steekt er bij de fictiefilms met kop en schouders
bovenuit. Regisseur Joppe van Hulzen heeft met een strak scenario
een spannende en onvoorspelbare film gemaakt. Een agent te paard
vlucht voor een voetbalrel. Hij komt in het bos terecht bij een
leefgemeenschap met bizarre personages. Het blijkt geen veilig
toevluchtsoord, de arme man wordt vernederd. Deze pijnlijke ervaring
brengt de agent tot inkeer. Guido Pollemans zet een ijzersterke
hoofdrol neer van de enigszins wereldvreemde agent, die geen idee
heeft wat hij op deze wereld doet.
Van de Wereld
bevat een onconventioneel verhaal. De makers hebben het spannend
gemaakt door dramaturgische wetten te respecteren. Zoals de belangrijke
scenariowet dat er zoiets als een ontwikkeling in hoofdpersonage
moet plaatsvinden. Dat is niet eenvoudig in een korte film, menig
aspirant filmmaker struikelt hierover. Er wordt werk gemaakt van
het scenarioschrijven op de academie, maar het komt er niet altijd
uit. Joppe van Hulzen laat echter zien hoe het moet.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
De
Club van Lelijke Kinderen
De
Club van Lelijke Kinderen van Jonathan Elbers moet geënt
zijn op het boek 1984 van George Orwell. De toekomstfantasie
van regisseur Jonathan Elbers is een jeugdfilm geworden met een
ijzersterke production design en kostumering. Het verhaal over
de opstand van kinderen tegen een dictatoriale president die alle
lelijke kinderen wil laten opsluiten, is op zich niet sterk geschreven.
Maar de imposante vormgeving en het goede acteerwerk van vooral
de kinderen maken veel goed.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
9/11
A Love Story
9/11
A Love Story van de Amerikaanse regisseur Aaron Douglas
Johnston levert een verrassend volwassen en aangrijpend verhaal
op van de teloorgang van een liefdesrelatie. De Amerikaan Joel
en de Nederlandse Anouk ontmoeten elkaar vlak voor 9/11, hun prille
liefde is als flashback in de film verwerkt. Het ontluisterende
heden is de stukgelopen relatie van Joel en Anouk. Het is een
gewaagde scenariovondst om 9/11 als een metafoor te gebruiken
voor de kapotte relatie. Desondanks werkt het, het geeft de intieme
vertelling extra diepte en spanning.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
Over
Zonen
Over
Zonen van scenarist en regisseur Shady El-Hamus is een
poging om een portret te maken van een Arabisch gezin in Amsterdam.
De vader die zijn 50-ste verjaardag viert is depressief. Zijn
zoon weet niet wat hij met hem aan moet. De film mist diepgang,
ondanks de zware problematiek die aan de orde wordt gesteld. Zestien
minuten is dan ook te kort voor een dergelijk complex verhaal.
De ontworteling van de vader wordt weliswaar aangestipt maar niet
uitgediept.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
Wolvenpad
Wolvenpad
van Stefan van de Staak, naar een scenario van Jeroen Margy, heeft
scenarioproblemen. De film wordt grotendeels gered door een imponerend
acterende Hans Dagelet. Hij speelt de vader van een zoon die waarschijnlijk
iets verschrikkelijks gedaan heeft. De opoffering van de vader
wordt niet aannemelijk verbeeld.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
Sisters
Sisters
van Marta Abad Blay gaat over de tweelingzusjes Ana en Nilin die
zich bevinden op een mysterieus strand. Het is een zweverig bovennatuurlijk
verhaal, de meest teleurstellende eindexamenfilm. Ziet er visueel
aardig uit, de vertelling heeft echter te weinig vlees op de botten
en duurt slechts 13 minuten.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
Lost
and Found
Lost
and Found van Tessa Schram gaat over de zoektocht van
Thom naar zijn joodse grootmoeder in Israël. Ook hier hebben
we te maken met een teleurstellende uitwerking van een op zich
interessant uitgangspunt. De makers reisden naar Israël om
het verhaal te verfilmen, hetgeen de film een authentiek gevoel
geeft.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
Magnesium
Magnesium
gaat over een jonge turnster die op een keerpunt staat. Sam
de Jong heeft het rauw en schurend gefilmd, met veel close-ups.
Het is fascinerend vormgegeven, maar door het nerveuze camerawerk
vermoeiend om naar te kijken.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
Schuld
Schuld
van Sanne Peters steekt goed in elkaar. Een jongen beleeft een
traumatische jeugdervaring tijdens een busreisje met z'n vrienden
naar Frankrijk. De makers hebben hier meer aandacht aan het scenario
besteed, dat zich uitbetaalt in de vorm van een ontregelende film
over het verwerken van een jeugdtrauma.
- -
- - - - -
- - - - -
- - - - -
Het
Lot van Lotte Lammers
Het
Lot van Lotte Lammers van Alain Friedrichs is een zeldzame
thriller, in dat genre zouden meer eindexamenfilms gemaakt moeten
worden. Het gaat over Lotte die iets met theater doet en getuige
is van een moord. Voor deze film wordt sterk gebruik gemaakt van
geluid, zodoende is de beoogde spanning overtuigend.
Duurzaamheid is
dit jaar het thema van de zes commercials, opgenomen op 35 mm.
Het zijn degelijk gemaakte filmpjes, iets meer risico en durf
is eigenlijk nodig met een dergelijk urgent thema. Uit deze reeks
commercials won The End, Soon van David Boudestein de VCP
Fuji Student Commercial Award.
Overige prijzen:
VPRO Documentaire prijs voor A Twist in the Fabric of Space
van Morgan Knibbe. Topkapi Film fictie prijs voor Van de Wereld
van Joppe van Hulzen.
Ulrik
van Tongeren
De eindexamenfilms zijn gratis te zien in het Eye Instituut in
Amsterdam-Noord. Raadpleeg de website
voor het programma en locatie.
●
Meer
filmrecensies uit 2012
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Geef
je mening:
Home
.
.
|