WAGENINGEN, VR 1 JUNI 2012 - Bij de productie van gewassen als tarwe, maïs, palmolie en suikerbiet voor biobrandstof zijn de kosten van fosfaatuitputting groter dan de baten van verminderde CO2-uitstoot.

Mede omdat er betere alternatieven zijn voor duurzame energie (zon, wind, biogas) zouden de beleidsdoelstellingen voor het bijmengen met biobrandstoffen opnieuw moeten worden bezien, betogen onderzoekers van Wageningen University, onderdeel van Wageningen UR, in het internationale tijdschrift Ambio dat deze week is verschenen.

Fosfaat in kunstmest is essentieel voor de wereldvoedselproductie, maar de voorraden zijn eindig. Voor biobrandstoffen is momenteel 2 procent van de wereldproductie aan fosfaat nodig. Dit percentage zal snel stijgen in de komende jaren vanwege het verplichte bijmengen van biobrandstof in benzine en diesel.

Eerste-generatie biobrandstoffen zijn brandstoffen geproduceerd uit landbouwgewassen zoals tarwe, mais, suikerbiet, suikerriet, koolzaad, soja en palmolie. In iedere liter benzine of diesel getankt aan de Nederlandse pomp is ongeveer 4 procent biobrandstoffen bijgemengd. De landen van de Europese Unie hebben afgesproken dat in 2020 minstens 10 procent van alle brandstof in het vervoer moet bestaan uit alternatieve brandstoffen.

Een belangrijke reden hiervoor is dat biobrandstoffen duurzaam zijn, en dat ze zouden leiden tot een lagere CO2-uitstoot. Echter, de productie van de huidige biobrandstoffen is controversieel vanwege mogelijke effecten op de prijs van voedsel en de milieu-effecten, stellen de onderzoekers. Uitputting van de fosfaatvoorraden zal dramatische gevolgen hebben voor de wereldvoedselproductie.

Tal van onderzoeken toonden al eerder aan dat de productie van biobrandstoffen onder andere tot honger leidt en slecht is voor de ecologie. In Nederland voert Milieudefensie, onderdeel van Friends of the Earth, campagne tegen luchtvaartmaatschappijen die biobrandstof mengen met ruwe olie.

● Meer nieuws

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Geef je mening:

Home