AMSTERDAM,
20 MEI 2011 - Europese en Amerikaanse bedrijven
laten meisjes onder erbarmelijke omstandigheden kleding maken in India.
Dat stellen SOMO en de Landelijke India Werkgroep (LIW) in een rapport
dat vrijdag is verschenen.
Ruim twintig kledingmerken uit Europa en de VS doen zaken met textielfabrieken
in de Zuid-Indiase deelstaat Tamil Nadu. Het gaat om vier grote Indiase
geïntegreerde producenten: Eastman, SSM India, Bannari Amman en
KPR Mill. Zij leveren onder meer aan C&A, Diesel, Tesco, Marks &
Spencer, Primark, Tommy Hilfiger en Zara.
Volgens
het rapport Captured
by Cotton van SOMO en LIW maken de fabrieken gebruik van tienermeisjes.
De fabrieken werven hen met de belofte van een goed loon, een comfortabele
accommodatie en –de grootste lokker– een aanzienlijke som
geld van tussen de 400 en 800 euro als ze hun driejarig contract hebben
uitgediend. In werkelijkheid blijkt de beloofde bonus om ingehouden
loon te gaan en hebben verschillende tienermeisjes nooit de som geld
gekregen waar ze recht op hadden, ondanks het feit dat ze de drie jaar
hadden uitgediend.
Ook
op andere vlakken blijken de arbeidsvoorzieningen
voor de tieners ver onder de maat te zijn. Hun bewegingsvrijheid is
zeer beperkt: bewakers houden steeds een oogje in het zeil. De meisjes
wonen verplicht op slaapzalen, vaak op het terrein van de fabriek. In
hun vrije tijd mogen ze het terrein niet verlaten, kunnen ze slechts
sporadisch naar huis bellen en krijgen geen kans contact te maken met
vakbonden of andere maatschappelijke organisaties. De lonen zijn beneden
het wettelijk minimumloon, er is sprake van buitensporig veel overwerk,
gebrek aan privacy, ongezonde en onveilige arbeidsomstandigheden en
er zijn geen mogelijkheden om klachten in te dienen etc.
Het
gaat om ongeveer 9.000 meisjes die in de fabrieken werken. Dit zijn
voornamelijk Dalit -kasteloze meisjes- die via het ‘Sumangali
Scheme’ met valse beloften gestrikt zijn. Sumangali betekent getrouwde
vrouw en is van toepassing op de hoge bonus die de meisjes na drie jaar
krijgen. Die wordt veelal gebruikt voor de bruidschat die van groot
belang is voor Indiase vrouwen om te kunnen trouwen. Vanwege de zware
werkomstandigheden kunnen veel meisjes hun driejarig contract niet uitdienen
waardoor ze in veel gevallen hun bruidsschat mislopen.
Diverse
overheden, NGO's en bedrijven hebben het Sumangali systeem als onacceptabel
bestempeld. De gedragscodes van westerse kledingmerken veroordelen zo'n
arbeidsregime ten strengste, maar in de praktijk blijkt dat westerse
bedrijven veelvuldig zaken doen met deze fabrieken. Volgens C&A
is dit systeem -om meisjes met een 'bruidschat' te lokken- niet te vermijden
bij contact met kledingfabrieken in India. Dit Nederlandse bedrijf heeft
de afgelopen jaren orders geplaatst bij drie omstreden fabrieken in
India. Bij één daarvan, Eastman, zou er echter geen enkel
bewijs zijn gevonden van uitbuiting.
Een
aantal bedrijven zet zich in voor verbeteringen, maar uitbuiting komt
desondanks nog veelvuldig voor. SOMO en LIW hebben hun bevindingen voorgelegd
aan de onderzochte bedrijven. Verschillende van hen hebben niet gereageerd.
Andere bedrijven -waaronder C&A, Bestseller, Primark en Tesco- hebben
aangegeven de uitwassen van het Sumangali Scheme en overige arbeidsrechtenschendingen
gezamenlijk te willen aanpakken. Volgens de onderzoekers hebben de genoemde
bedrijven veelbelovende verklaringen uitgegeven maar is het zicht op
concrete, tijdgebonden acties nog onvoldoende.
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Geef
je mening:
WOLFY - May 21, 2011 - 03:40 pm Vreselijk dat India geen flikker geeft voor eigen bevolking. Men moet deze bedrijven niet schuldig verklaren, maar het achterlijke rechtsysteem in India. Zij houden de armen arm en de rest hebben zich neer gelegd bij het kastesysteem. Als deze meisjes voor Indiers zouden werken zouden ze het nog slechter treffen namelijk. Ook de ouders zijn vaak schuldig, soms mismaken zij hun kinderen om te gaan bedelen bij reizigers. Zelfs in oost turkije doen ze dit, en er zijn nog veel meer landen. Ik pleit niet voor Europese bedrijven die naar dit soort landen gaan om hun bankrekening te spekken trouwens. Ze geven geen biet voor hun landgenoten en de werkloosheid in eigen land. Vraag maar aan Philips.
Gegroet.
Home
..
|