|
31 december
2011
Het afgelopen jaar
wordt onder meer gekenschetst door films over de ondergang van
de wereld, maar ook films die de hang naar nostalgie verbeelden.
Opvallend is dat kleine producties beter de tijdgeest vangen,
filmmakers durven op beperkt canvas meer aan. Het gaat dan over
de diepste levensvragen, die de makers soms opvallend lichtvoetig
verbeelden. 2011 was een jaar dat hoopvol stemt. Eigenzinnige
talenten maken toch wel hun films, al moeten we daar soms jaren
op wachten.
In Nederland zijn
er gelukkig nog een paar van deze talenten. Onder meer Alex van
Warmerdam en Anouk Leopold zijn met nieuw werk bezig. Het was
te voorspellen dat een
ontregelende film als Code Blue weinig bezoekers
zou trekken, toch fijn dat deze is gemaakt. De hap overheidssubsidie
die wegvalt, noopt filmmakers tot het zoeken van andere geldbronnen.
Aan de andere kant worden er wel erg veel Nederlandse films gemaakt,
kwaliteit zou eens een rol moeten gaan spelen.
Mijn beste films:
We
Need to Talk About Kevin
1.
We
Need to Talk About Kevin (Lynne Ramsay) Shockerend
en grensverleggend familiedrama van de getalenteerde Schotse regisseur
Ramsay. Hoe gaat een moeder om met een duivels kind, heeft ze
die zelf gecreëerd? Dat is de angstige vraag die de film
opwerpt.
2.
Attenberg
(Attina Rachel Tsangari) Merkwaardige en originele tragikomedie
over een dochter en haar stervende vader. Een Griekse vertelling
die op inventieve en speelse wijze diepe levensvragen te lijf
gaat.
3.
The
Turin Horse (Béla Tarr) Er waren mee apocalyptische
films te zien dit jaar. Deze Hongaarse versie over het eind van
de wereld is sober en compromisloos.
4.
The
Future ((Miranda July) Sprankelende en inventieve mijmering
over liefde, seks en de dood. Een stervende kat als vertelstem
in de film is een van de rake vondsten.
Le
Gamin au vélo
5.
Le
Gamin au vélo (Jean Pierre en Luc Dardenne) Voor
de Dardennes is het sociaal-realisme light, desondanks
is het een heerlijk lichtvoetige film van de broers.
6.
Bridesmaids
(Paul Feig) Uitzinnige komedie waarin het heilige instituut
het huwelijk, en alles eromheen, belachelijk wordt gemaakt. Grotendeels
geacteerd door stand-up comedians, die voortreffelijke actrices
blijken te zijn,
7.
La
Pivellina (Tizza Covi en Rainer Frimmel) Angrijpend verhaal
over een in een park achtergelaten peuter die liefdevol wordt
opgenomen in een circusgezin. Onsentimenteel gemaakt zorgt het
toch voor tranen.
8.
Midnight
in Paris (Woody Allen) Allen's ode aan het Parijs van
de jaren '20 van de vorige eeuw is de grappigste en warmste van
de nostalgische rolprenten.
9.
Les
Petits Mouchoirs (Guillaume Canet) Eigenlijk een oeverloze
praatfilm over een stel vrienden. Het geeft een stel Franse uitmuntende
acteurs alle ruimte om te excelleren.
Post Mortem
10.
Post
Mortem (Pablo Larrain) Huiveringwekkend beeld van de coup
van Pinochet in 1973. De gitzwarte humor maakt dit gruwelijke
verhaal verteerbaar.
Beste Nederlandse
films zijn Code
Blue van Urszula Antoniak, en Patatje
Oorlog van Nicole van Kinsdonk. Ook Nederlandse filmers
houden zich bezig met belangrijke levensvragen. Code Blue
is vooral zwartgallig, Patatje Oorlog luchtig en diep.
Beiden raken het hart.
Beste documentaire
is Songs
van Eduardo Coutinho.
Ulrik
van Tongeren
●
Meer
filmrecensies
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Geef
je mening:
Home
.
.
|