|
21 oktober
2011
Cinekid
is uiteraard een kinderfeest, maar dat betekent niet alleen jolijt.
Dit jaar werd in een aantal sterke films het lot getoond van kinderen
die proberen te overleven in een vijandige omgeving.
Er is niets zo mooi als het verwachtingsvolle geroezemoes van
kinderen vlak voordat een film begint tijdens Cinekid. Bij aanvang
volgt er ongeduldig gesis om het geroezemoes te doen stoppen.
Een Weekje Weg (A Pas De Loup) van regisseur Olivier
Ringer is ideaal om de kinderen muisstil te krijgen.
Kathy,
een meisje van zes, realiseert zich dat ze over het hoofd gezien
wordt door haar ouders. Tijdens het weekje weg naar hun weekendhuis
dwaalt ze het bos in, waarna zij enkele dagen zoek is. Ze creëert
haar eigen leven te midden van de bomen. Om één
te worden met de natuur eet ze zelfs wormen. De voice over
van het meisje is het enige gesproken woord in de film. Het is
spannend omdat we alles zien door de ogen van Kathy: een bos heeft
zijn angstaanjagende kanten, maar het biedt evenzeer de schoonheid
van de flora en fauna.
Een
Weekje Weg
Deze fascinerende Franse film lijkt op een kinderversie van Robinson
Crusoe. Na afloop van de vertoning, tijdens het nagesprek,
vroeg een piepklein meisje zich af of het allemaal echt gebeurd
was. Volgens de makers is het fictie van begin tot eind. Maar
de film tekent een reëel probleem in de westerse samenleving:
het gebrek aan aandacht van de ouders voor hun kinderen. Kinderen
voelen zich vaak echt over het hoofd gezien, onzichtbaar.
Kinderen
die op zoek zijn naar hun ouders is het centrale thema in menig
vertelling. In Majid van regisseur Nassim Abassi gaat de
10-jarige Marokkaanse weesjongen op zoek naar een foto van zijn
vader en moeder die omkwamen bij een brand. Hij is tragisch genoeg
hun gezichten vergeten. De zoektocht naar die foto in het verre
Casablanca wordt een overlevingstocht. Met een nieuw vriendje
aan zijn zijde houdt hij zich in leven met de verkoop van sigaretten.
Het leven is wreed voor kinderen op straat, alleen een stel moskeebezoekers
toont hun vriendelijke kant. Majid moet dan wel leren in gebed
te gaan. Evenals in vele Iraanse jeugdfilms zet deze fijne Marokkaanse
film de moskee neer als een plaats van troost.
Majid
Tussen de Wolven
Er wordt nogal wat aandacht op Cinekid besteed aan de productiewijze
van jeugdfilms. Terwijl het in feite simpel is: verplaats je in
het kind, en ga vooral niet op je hurken zitten om iets uit te
leggen. De beste jeugdfilms zijn gemaakt vanuit het perspectief
van het kind, de wereld door de ogen van het kind gezien.
De
indrukwekkende Spaanse jeugdfilm Tussen de Wolven (Entrelobos)
van regisseur Gerardo Olivares gaat over een jongen die opgroeit
tussen de wolven. Met nadruk wordt de film gepresenteerd als waargebeurd.
De 7-jarige Marcos wordt gedumpt bij een geitenhoeder in de bergen,
die hem leert in leven te blijven onder de barre omstandigheden.
Na de dood van de geitenhoeder moet Marcos het alleen zien te
rooien in de woeste natuur. Hij sluit vriendschap met een wolf
die hem beschermt. Van de mensen moet Marcos niets hebben; mensen
zijn wrede politiemannen met geweren die de wolven proberen af
te slachten. De film maakt niet alleen indruk door de fenomenale
natuuropnamen. Het lot van de jongen die twaalf jaar tussen de
wolven leefde, is aangrijpend vormgeven. De urgentie van het verhaal
betreft evenzeer de menselijke destructie van de indrukwekkende
natuur.
Patatje
Oorlog
In
de geweldige Nederlandse jeugdfilm Patatje Oorlog van Nicole
van Kilsdonk heeft de 9-jarige Kiek wél een warm tehuis,
met alles erop en eraan. Toch is het meisje verdrietig. Haar vader
verblijft als arts in Afghanistan. Zal hij levend terug komen,
is haar angstige vraag. Kiek bedenkt hiervoor allerlei kansberekeningen.
De kans dat je een dode vader, een dode muis en een dode hond
hebt, is klein. Daarom moet het meisje aan een dode muis en een
dode hond zien te komen. Het zijn pogingen om grip te krijgen
op de ongrijpbare en wrede werkelijkheid. Met inventieve animaties
hebben de makers het droefgeestige verhaal een surrealistisch
tintje gegeven.
Met
de mengeling van droefgeestigheid en humor om een harde realiteit
te vangen heeft regisseur Van Kilsdonk iets unieks gedaan in de
wereld van de nogal brave Nederlandse jeugdfilm. Patatje Oorlog
roept herinneringen op aan de beste Scandinavische jeugdfilms,
die vaak uitblinken in deze delicate mengeling van serieus en
grappig. Gelukkig was er dit jaar op Cinekid ook een dergelijke
Scandinavische film te zien. Superechte Liefde van de Zweedse
cineaste Anne Sewitsky is een fijnzinnig meesterwerkje over het
verliefd zijn van de jonge Anne. Het toont op amusante en gevoelige
wijze het ontsporende gedrag van een smoorverliefd meisje. Ook
kinderen kunnen verliefd worden, is de terechte boodschap.
Ulrik
van Tongeren
Cinekid,
van 12 t/m 21 oktober. De website.
●
Meer
filmrecensies
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Geef
je mening:
Home
.
.
|