26 september
2011
NFF:
One Night Stand
One Night Stand is een van de weinige positieve
dingen waar de publieke omroep nog toe in staat is. Deze telefilms
zijn bedoeld om jonge filmmakers een kans te geven, een broedplaats
voor jong talent.
Het is een hele gebeurtenis wanneer de nieuwe reeks van acht afleveringen
van de telefilmserie One Night Stand op het Nederlands Filmfestival
gepresenteerd wordt. Dat neemt een hele dag in beslag, medewerkers
van de films worden in het zonnetje gezet. Een telefilm duurt
maximaal 50 minuten en wordt met een minimaal budget gemaakt.
Toch zijn ze qua inhoud en aanpak interessanter dan menig kostbare
commerciële speelfilm.
Vast
Het
is een sterke lichting dit jaar. Vast van regisseur Rolf
van Eijk, naar een scenario van Bastiaan Tichier, is een van de
sterkste producties. Tienermeisje Isabel (Sigfrid ten Napel) belandt
in een zwaar beveiligde jeugdinrichting. Op laconieke wijze houdt
zij alles en iedereen op een afstand. Treiterkop Larissa doet
haar exploderen, waarna Isabel in een isoleercel wordt opgesloten.
Vast toont hoe een meisje overeind probeert te blijven
binnen een groep bikkelharde ontspoorde meiden.
Sigrid
ten Napel speelt ijzersterk de rol van Isabel; ze weet de kwetsbaarheid
en onbuigzaamheid van het meisje overtuigend gestalte te geven.
Gekweld door een zwaar jeugdtrauma is ze niet zomaar te temmen
door de hulpverleners. Alleen sportleraar Mike, gespeeld door
Tygo Gernandt, weet door haar pantser heen te breken. De claustrofobische
omgeving van de jeugdgevangenis geeft het geheel extra spanning.
Het is bijna een klassieke gevangenisfilm geworden, en dat in
vijftig bloedstollende minuten.
Mijn
Marko
Mijn
Marko van Sara Verweij, naar een scenario van Evianne Lammers,
is een weerbarstige verkenning van een fatale jeugdliefde. Esmee
(Lisa Smit), een enigszins wereldvreemd meisje, valt als een blok
voor de mysterieuze Bosnische Marko (Vanja Rukavina). Maar ook
de dominante Ljilja heeft een oogje op de ogenschijnlijk sympathieke
jongeman.
Het
is een beklemmend minidrama geworden waarbij men letterlijk en
figuurlijk over lijken gaat. Lisa Smit als Esmee is ronduit een
openbaring, haarscherp en in staat om het naïeve meisje geloofwaardig
te spelen. Smit is evenals Sigrid ten Napel een van de actrices
van een sterke nieuwe lichting.
Lang
Zal Ze Leven
Sanne
Vogel hoort daar zeker ook bij. In Lang Zal Ze Leven speelt
ze Marta, een jonge gehandicapte vrouw in een rolstoel. Ze probeert
tijdens een duf bootreisje een eind aan haar leven te maken. Daarvoor
probeerde ze al onder een trein te komen. Regisseuse
Mannin de Wildt heeft, naar een scenario van Nynke de Jong,
een onverwacht politiek incorrecte visie op het leven van lichamelijk
gehandicapten gemaakt. Het is een tragikomische vertelling met
een angel, en tamelijk hilarisch. Geslachtsgemeenschap met een
spastische jongen en zijn spastische motoriek is niet bepaald
eenvoudig te noemen.
One
Night Stand films die niet geheel overtuigen hebben toch vaak
sterke scenes en memorabele momenten. Midzomernacht van
Hiba Vink en scenarist Arjen Lubach is een nogal rommelige vertelling
over een stel bevriende dertigers die midzomernacht vieren op
een vakantie-eiland in een Fries meer. Het is een film om moeilijk
in te komen, de personages worden nogal chaotisch geïntroduceerd.
Midzomernacht
Toch
kent de film een tamelijk briljante scene aan het eind, wanneer
gelegenheidsvriendin Meike het stel vrienden flink te grazen neemt
met allerlei zogenaamde onthullingen. Een sterke rol van Georgina
Verbaan als Meike maakt het geheel toch memorabel. Verbaan acteert
overigens ook onverwacht sterk in de lange speelfilm Lotus.
Dagen
Van Gras
Dagen
Van Gras onder regie van Tomas Kaan, naar het scenario van
Philip Huff, is een heerlijk dromerige mijmering over een jongen
die een teruggetrokken leven leidt met zijn moeder. Martin Lakemeier
speelt Ben, Niels Gomperts zijn charismatische vriend Tom. Beiden
experimenteren met drugs, drank en rockmuziek. Ben's gemoedstoestand
is verrassend plastisch en experimenteel vormgegeven. De filmmakers
hebben de vrije hand gekregen van de producenten om een onconventioneel
verhaal te maken.
Nina
Satana van Bram Schouw (scenario Urszula Antoniak) is een
liefdesgeschiedenis tussen Nina (Abbey Hoes), gothic, en de Marokkaanse
Momo (Sabri Saddik). Maar hoe geloofwaardig is een dergelijk verhaal?
Een Marokkaanse jongen uit de Kolenkitbuurt in Amsterdam op een
kakschool, kan dat?
Nina
Satana
De
makers hebben alles uit de kast gehaald om er toch een bezienswaardige
rolprent van te maken. Met aanstekelijk spel van Abbey Hoes en
Sabri Saddik als een soort Nederlandse Romeo en Julia. Nina is
een hardcore gothic die Satan aanbidt en in een doodskist slaapt.
Momo is afkomstig uit een traditioneel Marokkaans gezin met een
streng gelovige vader. De botsing tussen beide culturen leidt
tot hilarische momenten. Toch heeft de film een onmiskenbaar droefgeestige
ondertoon met het samenbrengen van twee eenlingen uit verschillende
culturen. Een multicultureel sprookje.
Ulrik
van Tongeren
Vanaf vrijdag 2 december worden de acht One Night Stand films
vertoond op Ned 2, iedere vrijdag een nieuwe film uit de reeks.
Meer informatie op de website.
●
Meer
filmrecensies
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Geef
je mening:
Home
.
.
|