1 Ravage 11 mei 2011, Print | |||
|
History is what's happening, zo heette de eerste elpee van The Ex. Sinds die tijd ben ik gevallen voor hink-stap-sprong punk met experimentele invloeden die de wereld met open vizier bestookt. In Zweden herhaalt de geschiedenis zich en laat Magdalena Agren van zich horen in drie verschillende bands waarin zij speelt. Door het gebruik van instrumenten uit die tijd is het eighties gehalte hoog, zonder sentimenteel te worden. Het label Surplus Recordings is in december 2010 gestart met het uitgeven van muziek en met twee releases van de bands waarin Agren speelt. In Trapped in a Loop speelt zij samen met Richard Widerberg. Met gitaar, stem, trombone en field-recordings weten zij van elk nummer - helaas zijn het er slechts twee op de 10 inch - een mooie climax op te bouwen. Ze maken gebruik van loops en vele geluiden die daaraan worden toegevoegd, zoals kinderfluitjes en almaar doorzagende gitaarpartijen in de stijl van 'Terrie Ex'. Het andere gezelschap waarin Agren speelt, Surplus People, bestaat uit drie vrouwen uit Finland en Zweden. Het trio heeft veel door Europa getoerd met concerten waarop een mix tussen theater, gekte en muzikaliteit te horen was. Hun muziek is een mix tussen Siouxsie and the Banshees, De Kift, Arbeid Adelt en The Doors. De vervormde orgelgeluiden in combinatie met een eenvoudige drumcomputer, simpele melodietjes, een stuwende bas en de schreeuwende en gillende stem zorgen voor een eigen geluid met referenties naar tal van bands. Surplus People schuwt het gebruik van de bosa-nova beat niet en de naïviteit in combinatie met de rauwheid van een punk-attitude maken de band tot een lovenswaardig trio. Op de andere kant van de split-elpee vertoont SORK zijn kunsten. Ook hier weer laat Agren van zich horen met haar veelzijdige stem en creativiteit op trombone en synthesizer. Zij wordt hier ondersteund door de stuwende bassiste Helena Engaras, die we ook al waren tegengekomen bij Surplus People. Ontus Torstensson is verantwoordelijk voor de pompende drums. SORK heet zijn wortels in de postpunk met de nodige experimentele uitstapjes door de stem en het instrumentgebruik van Agren. Ik hoop nog meer van Magdalena Agren te mogen horen want haar meedogenloze creatieve muzikaliteit is onweerstaanbaar. Jan Kees Helms
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
mars - May 15, 2011 - 01:33 pm pimpernel - May 15, 2011 - 09:45 am jan kees - May 13, 2011 - 11:10 pm * - May 13, 2011 - 06:57 pm .
|
|