gebarsten
glas
haar lijden verdriet mij
talloze malen trachtte ik haar
pijn te verzachten
ik
hoor haar schreeuw
al is hij nog zo zacht
ik
zie haar hulpeloos dwalen
in de nacht
regen
valt op haar haren
wind waait haar wijd open staande
ogen tot tranen
in
stilte wacht ik haar beterschap
tot die tijd lijd ik net zo hard
-
- - - - - - - - -
Overige
fotogedichten:
10-12-12 Twix
03-12-12 het paard
13-11-12 | |