1Ravagedigitaal 1 juli 2010ddPrint deze pagina | ||||
|
Heb
jij ook commentaar op het een of ander, stuur je bijdrage van maximaal
600 woorden
Hoever mogen inlichtingendiensten gaan? Vaak gebeurt het niet, maar dat maakt het juist bijzonder: klachten over inlichtingendiensten. Twee zaken die mij zijn bijgebleven geven een beeld van de bijzondere aspecten die zulke klachten met zich meebrengen. De Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst AIVD heeft net als zijn militaire evenknie de MIVD belangrijke bevoegdheden. Naast parlementaire controle is er de onafhankelijke Commissie van toezicht op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (CTIVD). Deze commissie kan onder meer klachten van een ieder behandelen over het handelen van de AIVD. Als betrokkene ontevreden is over de uitkomst, dan kan een klacht ingediend worden bij de nationale ombudsman. Een klacht die mij is bijgebleven betrof een leraar natuurkunde die bij de voorbereiding van examenvragen op internet informatie had opgezocht over zwaar water-deuterium dat in een kernreactor toegepast kan worden. Hij werd vervolgens benaderd door twee AIVD-medewerkers om te praten over massavernietigingswapens. Deze leraar klaagde dat de AIVD ten onrechte belangstelling voor hem had getoond. Als de medewerkers enig verstand van de materie hadden gehad, dan was evident geweest dat zijn belangstelling voor deuterium niet zo opmerkelijk was. Op zich is het niet vreemd dat de AIVD mensen die belangstelling hebben voor stoffen die bepaalde gevaren kunnen opleveren of in verband daarmee gebruikt worden natrekt. Daarom was de klacht van deze natuurkundeleraar niet gegrond. Onlangs klaagde een medewerker van de AIVD zelf over onderzoek dat door de AIVD tegen hem was ingesteld. Hij beweerde onder meer dat de inlichtingendienst informatie over hem had verkregen door het afluisteren van zijn telefoon en door te spitten in privé-informatie in zijn computer. De CTIVD had de minister van Binnenlandse Zaken geadviseerd de klacht ongegrond te verklaren. In het kader van dat onderzoek heb ik zelf een bezoek gebracht aan de AIVD om het dossier in deze zaak te openen en te bestuderen. Wat mij daarbij trof was de zorgvuldigheid waarmee de AIVD ook intern informatie afschermt, maar uiteindelijk niet voor mijn ogen. Na onderzoek was onze conclusie dat de AIVD niet ten onrechte onderzoek had ingesteld en op zich ook zorgvuldig had gehandeld. Er waren geen bijzondere onderzoeksbevoegdheden, zoals het afluisteren van zijn telefoon, ingezet. Dat is niet onbelangrijk. Immers de AIVD zet eventueel als werkgever specifieke AIVD-onderzoeksmethoden in tegen eigen personeel. Daar moeten echter wel bijzondere redenen voor zijn, want ook werknemers van de AIVD verdienen zelf bescherming. Alex Brenninkmeijer
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Hans Langbroek - July 03, 2010 - 11:31 pm .
|
|