Marcel
Herms blijft maar doorgaan met het aangaan van contacten met
andere muzikanten. Zijn tomeloze energie en wereldwijde contacten die
hij in de loop van de jaren heeft opgebouwd, hebben tot vele interessante
samenwerkingsverbanden geleid. Met zijn label Amina
Mal Nata nadert hij het magische getal van honderd.
In
het Hoge Noorden heeft Herms alias Fever Spoor contact
gevonden met Emiel Ten Brink. Ten Brink heeft onder andere
muziek uitgebracht op het Amerikaanse netlabel Completly Gone Recordings.
De twee muzikanten gaan wild op in hun noisy muzikale spectrum en hebben
de cd-r Een grens aan het geduld samengesteld. Hoge feedback
tonen, schreeuwende stemmen en grungy geluidslagen creëren niet echt
verrassende noise. Het laatste nummer is verrassend anders door een
laag met field-recordings ergens ver in de achtergrond hoorbaar, wat
de noise meer ruimte geeft dan de andere beklemmende nummers.
De
Canadees Allan Conroy is al jaren actief binnen de experimentele
muziekscene. Een paar maanden geleden heeft hij een trilogie uitgebracht
samen met Fever
Spoor onder de naam Not
Half. Maar vanaf nu brengt Conroy enkel nog maar muziek
uit onder zijn eigen naam, ongeacht in welke stijl hij speelt. Op de
cd-r (RE)United speelt het duo Conroy en Herms
opnieuw samen en wel op drie verschillende wijzen.
Part
One kent 5 tracks en is gemaakt met reel-to-reel tapeloops en enige
effecten. De loops zijn opgenomen met een 4-track recorder. Het resultaat
geeft een intieme sfeer met enige noisy elementen. De composities zijn
rustig, kalm opgebouwd en klinken intens. Part 2 zijn door Allan Conroy
middels het programma Logic bewerkte geluiden oorspronkelijk afkomstig
van Marcel Herms. Het geluid is helder en daardoor meer klinisch en
minder intiem. Conroy weet de vele mogelijkheden van het programma goed
te benutten en de diverse geluiden subtiel te bewerken tot een open
structuur.
Het
laatste deel van de cd-r bestaat uit een lange compositie van 23 minuten
en is gemaakt door geluiden af te spelen op de verkeerde snelheid van
de tape-speler. Een deel van de geluiden werd voorheen uitgebracht door
Industrial Therapy Unit in 1990. Dit label werd tussen 1986 en 1991
gerund door Allan Conroy en bracht tapes in roulatie van onder andere
Kapotte Muziek, Odal en Big City Orchestra. De
compositie heeft door zijn opbouw en oude techniek van tape een nostalgisch
karakter, die zeer het beluisteren waard is.
Jan
Kees Helms
- - - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Geef
je mening:
pimpernel - September 15, 2010 - 09:40 pm
nice artwork cd inlay en cover
.
Naar
boven
Naar
homepage
|
Print
deze pagina 