1Ravage 9 juli 2010dPrint  
 

 


Eerdere muziekrecensies :

02-08-11
TheeAnnoying
28-06-11
Stromend geluid
08-06-11
Donkere gefilterde realiteit
24-05-11
Raaskallen
11-05-11
Terug in de tijd
17-04-11
Titels ter verwarring ende vermaeck
29-03-11
Pure filter
18-03-11
Liefde voor subtiel geluid
09-03-11
Liedjes om bij weg te dromen
22-02-11
Conceptueel Gevoel
16-02-11
Spaanse ongehoorzaamheid
01-02-11
Stilte na de storm
29-01-11
Weirde Noise?
13-01-11
Kan het nog gekker?
04-01-11
Moorden om te creëren?
16-12-10
Ultieme mix
07-12-10
Gesloten Ruimte
03-12-10
Gelaagde introspectie
11-11-10
Een eigen wereld
26-10-10
Musi-diversiteit
12-10-10
Vrolijke noten kraken
28-09-10
Korte droommomenten
14-09-10
Wrong speed
31-08-10
Zorgvuldig Experiment
18-08-10
Kritische geluidsschilderijen
04-08-10
Noorderlijke drones
16-07-10
Drie maal is scheepsrecht?
09-07-10
Sweet dreams versus dreams less sweet
30-06-10
Beeldende geluiden
18-06-10
Doe meer met minder
12-06-10
Grijze noise
28-05-10
Op geheel eigen wijze
19-05-10
Paper and Plastic
03-05-10
Vrije geluiden
25-04-10
Press the eject and give me the tape...
17-04-10
Pure muziek
05-04-10
Handmade Man
31-03-10
Nadja
26-03-10
De stem die niet verstomt
22-03-10
Krakende vinylgeluiden
16-03-10
Herbeleef de tijd
09-03-10
Dirk Serries ontwikkelt zich langzaam
04-03-10
Zilveren jubileum en nog steeds niet kapot

 

 

Troum, het oud Duitse woord voor droom, waarin twee oud-leden van Maeror Tri hun zoektocht naar de onbegrensde diepten van de ziel gestalte geven, heeft iedere keer weer een verrassing in petto als zij hun muziek uitbrengen. Geluid heeft een enorme impact op de mens en met name geluid en geur blijven lang in het geheugen opgeslagen om herinneringen op te wekken.

Door de lange herhalingen in de muziek en de vele lagen die Troum gebruikt in klankschaal, weet het duo een meditatieve sfeer op te wekken, zonder daarbij glad en gelikt te klinken zoals veel ambient of new-age muziek. De muzikanten schromen niet om de donkere kant van de ziel aan te raken.

Glit[s]sh/Martin Gitschel en Baraka[h]/Stefan Knappe uit Bremen maken muziek met accordeon, fluit, elektrische en akoestische gitaar, bas gitaar, djembe, balalaika, fieldrecordings, mondorgel, stem en koor, zonder samplers, computers of synthesizers.

Hun stijl bevindt zich in de hoek van post-industrial, minimal en drone. Ze brengen hun werk sinds 2001 uit op het eigen label Transgredient Records. Het bijzonder aangename is dat Troum ruim de tijd neemt om de uitgaven te samen te stellen en zich te concentreren op kwaliteit.

A.I.W.S verscheen in 2007 en bestaat uit opnames uit de periode 2002-2005. Beide muzikanten hebben hun favoriete werk uit die jaren samengevoegd in dit album. A.I.W.S begint met een minimal music georiënteerd nummer in de stijl van Steve Reich. Herhalende tonen worden ondersteund door donkere geluidslagen. De muziek ontwikkelt zich verder op het album, van donkere drones tot atmosferische melodielijnen met een gotische sfeer, en van lang gerekte tonen die langzaam de hersenen inglijden. Een mooie samenstelling van composities om bij weg te dromen naar andere werelden, of juist om diepere innerlijke lagen op te roepen.

In 2006 verscheen de cd To A Child Dancing In The Wind. De Brit Martyn Bates, onder andere bekend van de folkgroep Eyeless in Gaza, zingt op dit album vier teksten van de Ierse dichter Yeats. Niet alleen de teksten zijn poëtisch, maar zijn stem voegt daar zeker wat aan toe. De rust van zijn stem is een frisse aanvulling op de subtiele donkere minimale lagen die het duo toevoegt. Op de twee instrumentale stukken speelt Bates harmonica en melodica. Dot album is samengesteld door uitwisseling van geluiden via de mail in de jaren 2004 en 2005. De prachtige hoes is gemaakt door Daniel Crockart van het Belgische ambient net-label Mystery Sea.

Troum is een van de inspiratiebronnen van Nadja. In 2008 is dit Canadese duo samen met Troum de studio ingedoken om geïmproviseerde muziek te maken. In tegenstelling tot voorgaande albums zijn zij met Dominium Visurgis wel degelijk over een nacht ijs gegaan.

De cd wordt gevuld met drie nummers, waarbij track 2 wellicht een van de gemeenste muziekstukken is die ik ken. De zware drums van Aidan Baker worden aangevuld met hevige klappen, bastonen en opzwepende neerslaande geluiden. De zang en moody geluidslagen trachten een melancholisch tegenwicht te bieden tegen dit muzikale geweld, waarbij geen winner of verliezer valt op te maken, maar samengaan in een zwaar gelaagd einde.

De andere twee nummers zijn dromerig en melancholisch, waar beide duo's een patent op hebben. Deze muzikale samenwerking tussen twee grootmeesters binnen de drone-scene levert een prachtig album op.

Jan Kees Helms



- - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - -

Geef je mening:

pimpernel - July 10, 2010 - 09:04 am
eyeless in gaza mooi nr dat is lang geleden.


.


 

Naar boven

Naar homepage