1Ravagedigitaal 18 juni 2010ddPrint deze pagina  
 

 


Eerdere muziekrecensies :

02-08-11
TheeAnnoying
28-06-11
Stromend geluid
08-06-11
Donkere gefilterde realiteit
24-05-11
Raaskallen
11-05-11
Terug in de tijd
17-04-11
Titels ter verwarring ende vermaeck
29-03-11
Pure filter
18-03-11
Liefde voor subtiel geluid
09-03-11
Liedjes om bij weg te dromen
22-02-11
Conceptueel Gevoel
16-02-11
Spaanse ongehoorzaamheid
01-02-11
Stilte na de storm
29-01-11
Weirde Noise?
13-01-11
Kan het nog gekker?
04-01-11
Moorden om te creëren?
16-12-10
Ultieme mix
07-12-10
Gesloten Ruimte
03-12-10
Gelaagde introspectie
11-11-10
Een eigen wereld
26-10-10
Musi-diversiteit
12-10-10
Vrolijke noten kraken
28-09-10
Korte droommomenten
14-09-10
Wrong speed
31-08-10
Zorgvuldig Experiment
18-08-10
Kritische geluidsschilderijen
04-08-10
Noorderlijke drones
16-07-10
Drie maal is scheepsrecht?
09-07-10
Sweet dreams versus dreams less sweet
30-06-10
Beeldende geluiden
18-06-10
Doe meer met minder
12-06-10
Grijze noise
28-05-10
Op geheel eigen wijze
19-05-10
Paper and Plastic
03-05-10
Vrije geluiden
25-04-10
Press the eject and give me the tape...
17-04-10
Pure muziek
05-04-10
Handmade Man
31-03-10
Nadja
26-03-10
De stem die niet verstomt
22-03-10
Krakende vinylgeluiden
16-03-10
Herbeleef de tijd
09-03-10
Dirk Serries ontwikkelt zich langzaam
04-03-10
Zilveren jubileum en nog steeds niet kapot

 



Dreadful Passage

Hipster Death Records is in 2010 opgezet door het duo Joy Von Spain en Jean-Paul Garnier uit Seattle. Ze maken muziek onder verschillende namen en gaven hun werk uit bij diverse labels. Dreadful Passage is een verzamel-cd met muziek uit verschillende muzikale windstreken.

Numb Erone zorgt voor een intens harsh-noise nummer getiteld Slow Burn. En inderdaad, de noise ontwikkelt zich langzaam en creëert een muur van geluid. Andante van Joy Von Spain is een prachtige compositie waarin zij barokke muzikale invloeden combineert met repeterende minimalistisch accoordenpatronen.

Joy van Spain heeft samen met Patrick Urn twee tracks gemaakt voor deze verzamelaar. Het gelegenheidsduo combineert trompet, electronische geluiden en drums. De composities bevatten prachtige passages, maar het is zo nu en dan dusdanig associatief dat ze helemaal loos gaan in chaos.


Joy van Spain

Black 13 en Carthartech zorgen voor een meer ambient-achtige sfeer op deze verzamelaar, maar niet van dat zachte soort. Er zitten dreigende verontrustende en noisy geluiden in die alsnog de rustige sfeer weten te behouden.

Murder (alias Jean-Paul Garnier) is maniakaal in zijn muziek en gebruikt tal van geluidsbronnen om zijn turbulente klanken te toveren. Gelukkig gaat hij in de tweede track meer op in het geluid en weet op deze manier een intense compositie te creëren door kleine veranderingen door te voeren binnen de herhaling van zijn muziek. De cd-compilatie Dreadful Passage kent zoals gezegd vele muzikale gezichten. In die zin is het een interessante kennismaking met wat er zoal gebeurt binnen de kringen van het duo Joy Von Spain en Jean-Paul Garnier.

100 Pieces is de naam van het duo Joy Von Spain en Murder. She Slicing She is een Fury Opera en inderdaad, er is geen twijfel over mogelijk, dit is een razende boze opera. De stem van Von Spain doet mij meerdere malen denken aan die van Diamanda Galas. Von Spain schreeuwt en lacht als een vrouw uit de hel.


100 Pieces

Maar net als de eerder besproken verzamelaar kent ook deze cd vele gezichten. De zogenaamde Interludes zijn gebaseerd op klassieke muziek en zijn mooi gespeeld en geïnterpreteerd. De twee titelstukken zijn eveneens prachtig met de electronische en ritmische geluiden van Murder en de geïmproviseerde klanken op cello door Joy Von Spain. Op het eind gaat het duo helaas weer loos en verliest de muziek zijn intensiteit.

Andere songs zijn opgebouwd uit veel verschillende geluidsbronnen en voor mij wordt het te chaotisch. Een furieuze opera is prachtig, maar het zou nog mooier zijn geweest als het duo zich meer vast had gehouden aan een concept. Voor mij zou de combinatie van noise, klassieke muziek en geïmproviseerde muziek genoeg zijn. De uitstapjes en verwijzingen naar rock en gothic verslappen helaas deze uitgave.

Jan Kees Helms

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Geef je mening:

 

Naar boven

Naar homepage