![]() |
1Ravage
25 april 2010dPrint
![]() |
||
|
Is er een revival in het uitgeven van muziek op tape? Is het karakter van dit medium zo geliefd of zo nostalgisch dat muzikanten teruggrijpen op deze democratische geluidsdrager? Bevalt de muziek je niet meer, dan zet je er gewoon wat anders overheen... Hergebruik pur sang! Edward Ka-Spel is geen onbekende in de experimentele muziekwereld. Met de band The Legendary Pinkdots wist hij menig hart sneller te doen kloppen. Zijn bijdrage aan de cassette The Year 25-25 Years of Korm Plastics inspireerde hem om een nieuwe samen te stellen. Het resultaat, Devascapes, is verschenen bij het kleine label Plinkity Plonk. Wat mij zeer bevalt aan deze cassette is dat de muziek de sfeer en het karakter heeft van de tijd dat de DIY-tape subcultuur springlevend was, maar dat de muziek niet is blijven hangen in jaren '80 geluiden, maar zich heeft ontwikkeld naar nu. De cassette begint met spacy synthesizergeluiden, donkere drones en ontwikkelt zich langzaam. Tonen komen voorbij en vlieden weer weg. Edward Ka-Spel onderzoekt zijn geluidspalet met open blik. Langzaam worden de geluiden meer concreet. Een krolse kat integreert in de digitale klanken met pulserende ritmes, die mij doet herinneren aan Tangerine Dream en Into the Machine van Pink Floyd. De noise komt echter opzetten en verdwijnt in een meditatief geluid. Kant B start eveneens spacy, maar hangt meer naar de donkere noisekant. De cassette eindigt met concrete geluiden, loops van stemmen en vuurwerk. Deze uitgave is goed vanwege zijn grote verscheidenheid aan geluiden en de wijze waarop dit wordt samengevat in een abstracte collage. Ik ben benieuwd wat de andere muzikanten gaan doen die hun bijdrage hebben geleverd aan de verzameltape van Korm Plastics. Ik hoop dat er nog vele zullen volgen.
|
|