![]() |
Filmblik
- Ravagedigitaal 22 oktober 2010
- ![]() ![]() |
||
|
De Britse regisseur Michael Winterbottom is van vele markten thuis. Van politiek drama tot komedie en een documentaire. Met The Killer Inside Me heeft hij een zogenoemde noir thriller gemaakt. The Killer Inside Me heeft al heel wat deining veroorzaakt. De film bevat een aantal extreem gewelddadige scènes. Het geweld, vooral tegen vrouwen gericht, wordt zeer plastisch en realistisch weergegeven. Omdat de film zich in een bijzonder loom tempo ontwikkelt, wordt de kijker als het ware in slaap gesust. Daarom komt de onverwachte geweldexplosie na ongeveer dertig minuten zo hard aan. Een mooie jonge vrouw wordt totaal tot moes geslagen. Haar gezicht wordt gesloopt alsof het een meloen is die door een hamer wordt geplet. De toeschouwer wordt op een weinig subtiele wijze hiervan deelgenoot gemaakt. De rest van het verhaal is overigens op tamelijk afstandelijke wijze gefilmd. De handeling betreft het leven en werk van een jonge hulpsheriff in een klein stadje in Texas in de jaren '50 waar corruptie welig tiert. Lou Ford (Casey Affleck) is op het oog een betrouwbare en hoffelijke jongeman. In werkelijkheid is het een psychopaat die steeds verder afglijdt in ruwe seks en misselijkmakend geweld. Lou krijgt de opdracht de prostituee Joyce (Jessica Alba) het stadje uit te jagen. In plaats daarvan begint hij een affaire met haar. Wurgseks en veel slaan staan op het menu, totdat hij haar op gruwelijke wijze afmaakt. Ook zijn vriendin, gespeeld door Kate Hudson, moet er later in de film aan geloven. Casey Affleck met zijn engelachtige gezicht en slome manier van doen, speelt de psychopathische Lou griezelig overtuigend. Het gelijknamige boek van Jim Thompson uit 1952 werd in 1976 al verfilmd door Burt Kennedy. De boeken van misdaadauteur Thompson zijn onheilszwangere vertellingen vol geweld en seks. Verfilmd ging de essentie van zijn werk meestal verloren. Waarschijnlijk is de best getroffen sfeer van rotting en corruptie in The Getaway (Sam Peckinpah, 1972) te bewonderen. Al wijkt het happy end van die film af van het oorspronkelijke verhaal. Winterbottom daarentegen wou de ongeremde wreedheid en corruptie onverdund weergeven. Het geweld in The Killer Inside Me is nauwelijks te bekijken, laat staan te bevatten. Dat was ook de bedoeling van de regisseur. Juist omdat de gebeurtenissen in een min of meer realistisch raamwerk plaats vinden, komt het geweld dat niet wordt verheerlijkt, zoals in menig horrorfilm wel het geval is, harder aan. Er is moed voor nodig geweest om de kijker op de proef te stellen. Ulrik van Tongeren
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
|
|