![]() |
Filmblik
- Ravagedigitaal 25 juli 2010
- ![]() ![]() |
||
|
Er zijn minstens drie (of vier) droomlagen in deze fantasiewereld; een droom, een droom binnenin een droom en zo verder. En dan is er ook nog de realiteit. Al deze droomwerelden lopen dwars door elkaar heen. Het is een hele klus voor de kijker om bij te houden in welke droomwereld men zich bevindt. Centraal punt van de plot behelst het stelen en implanteren van geheimen door een vijand in het onderbewustzijn van de zoon van een industrieel. Een melancholisch liefdesverhaal is als rode draad door de film gevlochten. De overleden vrouw van Dom Cobb blijft hem hardnekkig in zijn droomwerelden achtervolgen. De schitterende Franse actrice Marion Cottilard speelt zijn vrouw. Naast de fantastische speciale effecten is zij de grote attractie van de film. Dat komt omdat de actrice overkomt als een levend mens, al krijgt ze te weinig te doen. Regisseur Nolan gebruikt zijn acteurs als schaakstukken in zijn ingenieuze plot, zijn personages zijn daardoor eendimensionaal. Misschien onvermijdelijk bij een dergelijke grote productie, maar toch jammer. Nolan, die onder meer Memento en The Dark Knight regisseerde, is een afstandelijk en cerebraal regisseur. Hij is een meester in het schrijven van gecompliceerde en labyrintische verhalen die vooral tot doel hebben de kijker op het verkeerde been te zetten. De donkere en sombere toon zijn typisch Nolan. Wat lichtvoetigheid had Inception geen kwaad gedaan. Het is een intellectuele puzzel geworden, doorsneden met actie. Het is tenslotte een actiethriller. Toch gaat dat droomgebeuren niet werkelijk diep, terwijl er best veel wordt uitgelegd door de personages. Soms is dat onbedoeld hilarisch. De beste momenten zijn die waarin de dromen bedrog lijken te zijn. Vooral de momenten waar de visuele virtuositeit van het doek af spat, zijn memorabel. Zoals wanneer de wetten van zwaartekracht een meeslepend speeltuig van de makers worden. Een Parijse avenue die langzaamaan als een enveloppe wordt dichtgevouwen, en een bizarre vechtscène tegen wanden en plafonds op zijn enkele van de visuele hoogstandjes. Christopher Nolan is een ambitieuze filmmaker die een persoonlijk stempel op zijn films weet te zetten. Hij is om die reden een verademing binnen de kringen van gezichtloze ambachtslieden die vandaag de dag Hollywoodfilms regisseren. Om die reden is het jammer dat Inception niet het visionaire meesterwerk geworden is waar we op hadden gehoopt. Het is zeker een interessante film, maar blijft als geheel teveel hangen in afstandelijke intellectuele spielerei. Inception heeft te weinig hart en gevoel om werkelijk meeslepend te zijn. Ulrik van Tongeren
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Nadia - August 10, 2010 - 12:09 pm .
|
|