 |
Filmblik
- Ravagedigitaal 2 juni 2010
-  Print
deze pagina  |
||
|
                           Â
Regisseur Van Dormael (1957) heeft vele jaren aan zijn nieuwe film gewerkt, een ambitieus project waarin hij zijn filosofische gedachtegoed heeft willen verwerken. Het resultaat is een ultieme filmdroom zonder weerga, de duurste Belgische film ooit. Opmerkelijk dat een dergelijke productie zonder compromissen gemaakt kon worden.
Mr.Nobody is geen gemakkelijk kijkvoer, en valt moeilijk te categoriseren. Het is een filosofisch traktaat, een sciencefiction vertelling en een romantisch drama. In deze spectaculaire en fantasierijke vertelling worden de keuzes van hoofdpersoon Nemo Nobody (Jared Leto) uiteen geraffeld. Als klein jongetje moet Nemo bij de scheiding van zijn ouders een belangrijke keuze maken: verder leven met vader of moeder, met allerlei bijkomstige hartverscheurende taferelen. Nemo moet ook kiezen tussen een van de drie buurmeisjes. En zo dendert het verhaal ruim twee en half uur door. Voortdurend worden de keuzes en de gevolgen ervan via allerlei mogelijke scenario's belicht en geanalyseerd. "Als ik dit gedaan had, zou dat gebeurt zijn", vraagt Nemo zich meerdere malen af. Knap dat de regisseur al die uitwijdingen redelijk overzichtelijk heeft gehouden. Toch dreigt de film soms chaotisch te ontsporen, omdat de regisseur zoveel filosofische bagage en levenswijsheid erin gestopt heeft. Terloops passeert het een en ander de revue: de chaostheorie in allerlei gedaanten, de fysiologische aspecten van de liefde en de wetmatigheid van toeval en noodlot, om maar wat te noemen. Al die informatie maakt de vertelling topzwaar. Desalniettemin is het allemaal op een speelse en inventieve wijze in de film verwerkt.Â
Mr.Nobody is gemaakt vanuit het perspectief van een stervende 120-jarige man in het jaar 2092. Hij leeft in een wereld waar de rest van de mensheid het eeuwige leven heeft gekregen. Nemo's laatste levensdagen worden vastgelegd voor een reality-show. De sciencefiction raamvertelling zorgt voor een lugubere en vervreemdende uitstraling, terwijl de rest een warme onderstroom heeft. Het eerste uur van de film is van een betoverende schoonheid en warmte. Een meeslepende reis door het leven van zomaar een mens. Mr.Nobody is een perfect gekozen naam. Van Dormael maakte naam met zijn eerste speelfilm Toto le Héros (1991), tevens een film waarin een oude man terugkijkt op zijn jeugd. Dit vroege meesterwerkje wordt gedragen door de melancholische muziek van Charles Trenet. In Mr.Nobody is het gebruik van muziek eveneens meesterlijk. Hier zorgt het nummer Mr. Sandman en de muziek van Satie voor de weemoedige ondertoon. Mr. Nobody is een betoverend visueel feest. Van Dormael maakt gebruik van het totale arsenaal aan digitale middelen die de hedendaagse filmmaker ter beschikking staat. Ondanks al dat visuele vuurwerk heeft de regisseur de menselijke maat niet uit het oog verloren. Dat de film nét geen meesterwerk is geworden, komt door het simpele feit dat overdaad schaadt. Toch is het een verbluffende prestatie van een filmmaker die zijn hart heeft gevolgd. Ulrik van Tongeren
Mr.Nobody (Independent Films), vanaf 3 juni in Amsterdam (Kriterion en Het Ketelhuis), Nijmegen (Lux), Rotterdam (Cinerama) en Utrecht (Louis Hartlooper complex). Bezoek de website.
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
sambodie - August 02, 2010 - 10:24 pm pimpernel - June 02, 2010 - 08:53 pm .
|
|
