 |
Filmblik
- Ravagedigitaal 21 mei 2010
-  Print
deze pagina  |
||
|
Deze onderhoudende politieke thriller van Roman Polanski roept herinneringen op aan zijn beste werk. The Ghost Writer is ook een ongemakkelijke film door de pijnlijke privé-omstandigheden van de regisseur.
Polanski heeft de film voor een belangrijk deel in gevangenschap afgemonteerd. De film is een merkwaardige mengeling van feit en fictie, handelend over hedendaagse politieke machinaties en manipulaties. Maar de rolprent reflecteert bedoeld of onbedoeld ook op de heikele situatie waarin Polanski zich bevindt, hetgeen hij in interviews heeft toegegeven.
Het verhaal speelt zich af in Amerika, ergens aan de Noord-Oost kust. De handeling betreft een opportunistische broodschrijver, gespeeld door Ewan McGregor, die de saaie memoires van een oud-premier van Engeland moet herschrijven. De wijze waarop Pierce Brosnan deze voormalig politiek leider Adam Lang speelt doet sterk denken aan Tony Blair. Niet zo gek, want de schrijver van de bestseller The Ghost (2007) waarop het filmscenario gebaseerd is, voormalig politiek journalist Robert Harris, was zelfs bevriend met Tony Blair. Harris schreef samen met Polanski het scenario voor de film. Adam Lang is in verband met begane oorlogsmisdaden op de vlucht voor het Internationaal Strafhof in Den Haag. Hij weet dat Amerika hem niet zal uitleveren. Demonstranten noemen dit evenbeeld van Blair een leugenaar, hetgeen Blair in werkelijkheid ook overkwam.
De film is bedacht vanuit het perspectief van de broodschrijver die, geïntrigeerd door flarden informatie, zelf op onderzoek uitgaat. Zijn voorganger werd waarschijnlijk vermoord, en wat waren de banden tussen Lang en de CIA? Hoe dieper McGregor in deze materie duikt, hoe meer hij gevaar loopt. Intrigerende vraag die opgeworpen wordt is hoe Lang vanuit het niets in het centrum van de politieke macht wist te komen. Het manuscript zou de sleutel moeten zijn om de gecompliceerde intriges en machinatie te ontwarren, bedenkt de broodschrijver. Ondanks de ingewikkelde plot met vele verwijzingen naar de hedendaagse politieke realiteit, heeft Polanksi zijn vertelling glashelder en toegankelijk gehouden. Het is een bijna ouderwetse wijze van vertelkunst die allang verloren leek te zijn gegaan. Dat tekent de vaardigheid van grootmeester Polanski. Er is geen regisseur die met zo weinig middelen zoveel dreiging weet op te roepen. Zijn grote kracht is de wijze waarop ogenschijnlijk onbetekende details bijdragen aan de spanningsboog. De dreigende, beklemmende sfeer is het sterkste element van de vertelling. Het is pure onvervalste opgewekte paranoia waar Polanski een grootmeester in is.
De regisseur had de beschikking over een ijzersterke cast, die vaardig de scherpe en ironische dialogen tot leven brengt. Ewan McGregor zet overtuigend de opportunistische broodschrijver neer. Pierce Brosnan speelt geraffineerd de dreigende ironie van Lang. In feite heeft Brosnan een bijrol in de film, maar desondanks domineert hij. Zijn vrouw wordt subliem gespeeld door de Amerikaanse actrice Olivia Williams. Na een aantal tegenvallende films heeft Polanski bij vlagen zijn hoge niveau uit het verleden getoond. Angstige vraag is hoe de toekomst van de regisseur eruit ziet. Was dit zijn laatste film, en gaat hij ten onder in het juridische moeras waarin hij zich bevindt? Of komt er nog een laatste film waarin hij zijn pijnlijke ervaringen met macht en machteloosheid kan verwerken? Ulrik van Tongeren
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
nn - May 27, 2010 - 10:45 am nn - May 27, 2010 - 10:38 am nn - May 27, 2010 - 10:32 am .
|
|
