Ondanks alle zwartkijkerij vooraf, was het afgelopen
IFFRÂ weer een belevenis. Er waren veel interessante, boeiende films
te zien, de zware tegenvallers zijn we alweer vergeten. Een twaalftal
films sprong er bovenuit.
Lebanon
Mijn festivalfavorieten:
1.
Un Prophète. Het meesterlijke en uiterst gewelddadige gevangenisdrama
van Jacques Audiard, draait inmiddels al in de bioscoop.
2.
Lebanon van regisseur Samuel Maoz is een
claustrofobisch meesterwerk over hoe soldaten binnenin een tank de oorlog
in Libanon in 1982 ervaren. Door de kijkgaten kijkt de bioscoopbezoeker
mee met de soldaten naar het bloederige geweld daarbuiten. Lebanon
wordt in maart in de bioscopen uitgebracht.
3.
La vie au Ranch van Sophie Letourneur en Les signes
vitaux van Sophie Deraspe. Dit zijn mijn twee favoriete Tiger Awards
kandidaten. Beide zijn sprankelende, vitale rolprenten waarbij de personages
actief zijn. Terwijl menige Tiger Awards film handelt over personen
die passief rondhangen.
4.
Quill van de Japanse regisseur Sai Yoichi is een onvergetelijke
film over de verhouding tussen hond en mens. We volgen het leven van
de blinden geleidenhond Quill. Zonder in vals sentiment te vervallen
is het een hartverscheurende vertelling die nog lang blijft nazinderen
in het hoofd.
Quill
5. Tetro van Francis Ford Coppola is de imponerende
terugkeer van de oude meester. Ondanks het plechtstatige slot is de
film een hemels genot om naar te kijken. Gelukkig is de film alsnog
aangekocht voor uitbreng in de Nederlandse bioscopen.
6.Vertoond
in de sectie Back to the Future, is Adieu Phillippine
van regisseur Jacques Rozier een belangrijke en vergeten film uit de
Nouvelle Vague periode van de Franse cinema. Het is een briljante satire
over de Franse televisie uit die tijd, maar geeft ook een prachtig tijdsbeeld
van Frankrijk anno 1963.
7.
Met Content heeft Britse regisseur Chris Petit een
diepgravende documentaire gemaakt over de grote veranderingen in de
Westerse samenleving. Is er nog een zendgemachtigde te vinden die deze
prachtige documentaire kan uitzenden?
Un
Prophète
8. Northless (Norteado) van regisseur Rigoberto Perenzcano
is een van de sterkere Mexicaanse films in het programma. Het is een
aangrijpende tragikomedie over een Mexicaanse emigrant die telkens bij
het illegaal oversteken van de Mexicaans-Amerikaanse grens wordt opgepakt
en terug gestuurd. Bekroond met de KNF Award, is het de vraag of de
film de Nederlandse bioscopen zal halen.
9.
Recife frio is een opvallende korte film van het Braziliaanse talent
Kleber Mendonça Filho. Het is een briljante satire over de klimaatsverandering
in de tropische kustplaats Recife in Noord-Oost Brazilië. De bewoners
van dit strandparadijs krijgen te maken met temperaturen van 6 tot 10
Celsius, terwijl de normale temperatuur boven de 30 Celsius ligt. In
de vorm van een mockumentary, ofwel nepdocumentaire, belicht de filmmaker
met sublieme humor de sociale gevolgen van de klimaatsverandering.
10.
De publieke optredens van Pipilotti Rist en Harmony Korine waren fantastisch
en beter dan hun betreffende films Pepperminta en
Trash Humpers. De talkshows dit jaar waren geen must.
Een paar jaar geleden was er de interessante reeks talkshows What is
Cinema? Hopelijk kan er in de toekomst weer over film gediscussieerd
worden.
Ulrik
van Tongeren
Voor informatie over de prijswinnaars de website
van het IFFR. Volgende editie van het IFFR van 26 januari tot en met
6 februari 2011.
Artikelen
Rotterdams Filmfestival 2010:
09/02
- IFFR 2010, deel
5
04/02 - IFFR 2010, deel
4
01/02 - IFFR 2010, deel
3
30/01
- IFFR 2010, deel
2
27/01 - IFFR 2010, deel
1
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Geef
je mening:
Naar
boven
Naar
homepage
|